حدیث (201) امام موسی کاظم(ع) فرمودند:
مَنِ استَوى یوماهُ فَهُوَ
مَغبُونٌ؛
هر کسى که دو روزش
مساوى باشد (و روز بعد بهتر از روز قبل نباشد) مغبون است.
(بحار
الأنوار،ج 78،ص326،ح5)
حدیث (202) امام جواد(ع) فرمودند:
عِزُّ المُؤمِنِ غِناهُ عَنِ النَّاسِ؛
عزّت مؤمن در بى نیازى او از مردم است.
(بحارالأنوار،ج75،ص 109،ح12)
حدیث (203) امام صادق(ع) فرمودند:
کُونُو دُعاةً للنّاسِ بِغَیر
اَلسِنَتِکُم لِیَرُوا منکُم الوَرَع و الاِجتهادَ و الصَّلاة
و الخیر فَانَّ ذلکَ داعیةٌ؛
مردم را با غیر زبانتان بخوانید تا از شما پارسایی و کوشش و
نماز و خوبی را ببینند زیرا این امور آنان را به سوی حق فرا می
خواند
(جهادالنفس،ح195)
حدیث (204) امام علی(ع) فرمودند:
لا یکونُ الصَّدیقُ صَدیقاً حَتى یَحفَظُ
اَخاهُ فى ثَلاثٍ:فى نکبَتِه وَ غَیبَتِه وَ وَفاتِه؛
دوست اگر در سه مورد دوستش را حمایت نکند دوست نیست:در شدت و گرفتارى
او ، در غیبت وى و پس از مرگش.
(نهج البلاغه)
حدیث (205) امام علی(ع) فرمودند:
عَلیکم بِالدِرایات لا بالرّوایات؛
برشما باد به فهمیدن، نه نقل
کردن.
(میزان الحکمه،ح ۳۳۵۵)
حدیث (206) پیامبراکرم (ص) فرمودند:
اِذا رَاَیتُم الرَّجُل لایُبالی ما قال و لا ما
قِیلَ لَهُ فَهُوَ شِرکُ الشَّیطان ؛
هرگاه دیدید که مردی باکی ندارد که چه می گوید و چه درباره اش
گفته می شود،چنین کسی شریک شیطان است.
(جهادالنفس،ح687)
حدیث (207) امام رضا(ع) فرمودند:
أحسَنُ الناسِ إیماناً أحسَنُهم خُلقاً و
ألطَفُهم باَهلِه، وَ اَنا اَلطَفُکم بِاَهلى؛
نیکوترین مردم از نظر ایمان، خوش خلق‌ترین و با لطفترین آنها
نسبت به اهل خویش است.
(عیون اخبار الرضا2، 38)
حدیث (208) امام علی(ع) فرمودند:
الغِنَى الاکبَرُ الیَأسُ عَمّا فى اَیدِى الناسِ؛
بى اعتنائى و امید نداشتن بدانچه در دست مردم است بزرگترین توانگرى
است.
(نهج البلاغه)
حدیث (210) امام صادق(ع) فرمودند:
ما من عبدٍ مُومن الّا وَ فی قَلبهِ نُورانِ
نورُ خیفَةٍ و نُورُ رَجاء؛
هیچ بنده مومنی نیست جز اینکه در قلب او دو نور وجود دارد: نور
بیم و نور امید.
(جهادالنفس،ح104)
حدیث (211) امام حسن عسکری(ع) فرمودند:
مَن لَم یَتَّقِ وُجوهَ
الناسِ لَم یتّق الله؛
آن که از مردم پروا نکند، از خدا نیز پروا نمى کند.
(بحارالانوار،ج۷۱،ص۳۳۶)
حدیث (212) امام رضا(ع) فرمودند:
اِنَّ الایمانَ اَفضلُ مِن الاسلامِ بِدَرجَةٍ, وَ التَّقـوى
اَفضـلُ مِن الایمانِ بِدَرَجَةٍ وَ لَم یَعطِ بَنو آدَمَ اَفضلُ مِنَ
الیَقینِ؛
ایمان یک درجه بالاتر از اسلام است, و تقوا یک درجه بالاتر از ایمان
است و به فـرزنـد آدم چیزى بـالاتـر از یقیـن داده نشده است.
(تحف العقول، ص445)
حدیث (213) امام جواد(ع) فرمودند:
الثِّقَةُ بِاللهِ ثَمَنٌ لِکٌلِّ
غالٍ و سُلَّمٌ اِلى کُلِّ عالٍ؛
اعتماد به خدا بهاى هر چیز گرانبها است و نردبانى به سوى هر
بلندایى.
(بحارالانوار،ج۵ص۱۴)
حدیث (214) امام حسن(ع) فرمودند:
لا یَغشُّ العاقِلُ مَن استَنصَحَه؛
خردمند به کسى که از او نصیحت مى خواهد، خیانت نمى کند.
(تحف العقول ص ۱۶۶)
حدیث (215) امام صادق(ع) فرمودند:
مَن اَصلَحَ فیما بَینَهُ وَ
بَینَ اللهِ اَصلَحَ اللهُ ما بَینَهُ و بَینَ النَّاسِ؛کسی که بین خود و خدایش را اصلاح کند خداوند بین او و مردم را اصلاح می
کند.
(جهاد النفس ح 355)
حدیث (216) امام صادق(ع) فرمودند:
اصولُ الکُفرِ ثَلاثَهٌ الحِرصُ وَ
الاِستِکبارُ وَ الحَسَدُ؛ریشه های کفر سه چیز
است:حرص و بزرگ منشی نمودن و حسد ورزیدن.
(جهاد النفس ح 550)
حدیث (217) امام صادق(ع) فرمودند:
لَایَنفَعُ اجتِهادٌ لَا وَرَعَ فیه؛کوششی که پارسایی در آن رعایت نشود،
سودی نخواهد داشت.
(جهاد النفس ح 187)
حدیث (218) امام
هادی(ع) فرمودند:
من کان علی بینة من ربه هانت علیه مصائب الدنیا و لو
قرض و نشر؛
هر که بر طریق خداپرستی محکم و استوار باشد ، مصائب دنیا بر وی سبک آید ، گر چه تکه تکه شود.
(تحف العقول ،
ص 511)
حدیث (219) امام
محمد باقر(ع) فرمودند:
خُذُوا الکَلِمَه الطَّیِبَهِ مِمَّن قالَها وَ اِن
لَم یَعمَل بِها؛
سخن نیک را از هر کسی،
هر چند به آن عمل نکند، فرا گیرید.
(بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ،
ص 170)
حدیث (220) امام
جواد(ع) فرمودند:
ثَلاثٌ مَن کُنَّ فِیهِ لَم یَندَم:
تَرکُ العَجَلة ، وَ المَشوِرَة ، وَ التَّوَکُلُ عَلَی اللهِ عِندَ
العَزمِ؛
سه چیز است که هر کس آن را مراعات کند ، پشمیان نگردد : 1 - اجتناب از عجله ، 2 - مشورت
کردن ، 3 - و توکل بر خدا در هنگام تصمیم گیری .
(مسند الامام الجواد ،
ص 247)
حدیث (221) امام
صادق(ع) فرمودند:
آفَةُ الدِّینِ الحَسَدُ وَ العُجبُ وَ
الفَخرُ؛
آفت دینداری حسد و خودبینی و فخر فروشی است.
(جهاد النفس ح
545)
حدیث (222) امام
سجّاد (ع) فرمودند:
مَن عَمِلَ بما افتَرَضَ اللهُ عَلَیهِ
فَهُوَ مِن خَیر النَّاس؛
کسی که به آنچه خداوند بر او واجب ساخته عمل کند از بهترین
مردمان است.
(جهاد النفس ح
237)
حدیث (223) امام جواد(ع) فرمودند:
الإصرار علی الذنب أمن لمکر الله " و لا یأمن مکر الله الا القوم
الخاسرون "؛
اصرار بر گناه آسودگی از مکر خداست ، " و از مکر خدا آسوده نباشد جز مردمی زیانکار " .
(تحف العقول ، ص 480)
حدیث (224) امام
صادق(ع) فرمودند:
أکمَلُ الناسِ عَقلاً أحسَنُهُم خُلقاً؛
عاقل ترین مردم خوش خلق ترین آنهاست.
(اصول کافی ، ج 1 ، ص 27)
حدیث (225) امام
صادق(ع) فرمودند:
لا یَدخُلُ الجَنَّهَ مَن فِی
قَلبهِ مِثقالَ ذَرَّهٍ مِن کِبر؛
کسی که در قلبش به اندازه ذره ای کبر و خود
بزرگ بینی باشد به بهشت وارد نمی شود.
(جهاد النفس ح
569)
حدیث (226) امام
جواد (ع) فرمودند:
القصد الی الله تعالی بالقلوب أبلغ من إتعاب الجوارح بالأعمال؛با دلها به سوی خداوند متعال آهنگ نمودن، رساتر از به زحمت انداختن اعضا با اعمال
است.
(مسند الامام الجواد ، ص
244)
حدیث (227) امام
صادق (ع) فرمودند:
إنَ اللهَ رَفیقٌ یُحِبُّ الرّفقَ و یُعینُ عَلَیهِ؛با خداوند اهل مدارا است و مدارا را دوست دارد و (آدمی را) بر
مدارا یاری می کند.
(جهاد النفس ح
281)
حدیث (228) امام موسی کاظم(ع) فرمودند:
قِلَّهُ المَنطِقِ حُکم عَظیمٌ ، فَعَلَیکُم بِالصَّمتِ فَانَّهُ دَعَهٌ حَسَنَهٌ وَ قِلَّهُ وِزرٍ وَ خِفَّهٌ مِنَ الذُّنوبِ؛کم گویی ، حکمت بزرگی است ، بر شما باد به خموشی که آسایش نیکو و سبکباری و سبب تخفیف گناه است .
(بحاالانوار ، ج 78 ، ص 321)
حدیث (229) پیامبراکرم (ص) فرمودند:
اَحَبُّ الاعمالِ اِلَی اللهِ الصَّلاةُ لِوَقتِها ثُمَّ بِرُّ
الوالِدَین ثُمَّ الجِهادُ فی سَبیلِ اللهِ؛بهترین کارها در نزد خدا نماز به وقت است ، آنگاه نیکی به پدر و مادر ، آنگاه جنگ در راه خدا .
(کنز العمال ، ج 7 ، ص 285 ، ح 18897)
حدیث (230) امام حسین فرمودند:
لا یأمَنُ یَومَ القِیامَةِ إلا مَن خافَ اللهَ فِی الدُّنیا؛
هیچ کس روز قیامت در امان نیست، مگر آن که در دنیا خدا ترس
باشد.
(بحار الانوار، ج 44، ص 192)
حدیث (231) امام صادق فرمودند:
مَن
کَفَّ غَضَبَهُ سَتَرَ اللهُ عَورَتَهُ؛کسی که جلوی خشمش را بگیرد خداوند نقصها و کاستی های او را می
پوشاند.
(جهاد النفس ح
528)
حدیث (232) امام صادق
(ع) فرمودند:
إنَّ المُومِنَ یَغبطُ وَ لا یَحسُدُ وَ المُنافِقُ
یَحسُدُ وَ لا یَغبطُ؛همانا مومن غبطه می خورد ولی حسد نمی ورزد و
منافق حسد می ورزد ولی غبطه نمی خورد.
(جهاد النفس ح
547)
حدیث (233) امام صادق
(ع) فرمودند:
قالَ رَجُلٌ لِلنَّبی (ص): یا رَسُولَ اللهِ
عَلِّمنی. فَقالَ : إذهَب فَلا تَغضَب؛مردی به پیامبر اکرم(ص) عرض کرد:
ای رسول خدا چیزی به من بیاموز، حضرت فرمود: برو و خشمگین مشو.
(جهاد النفس ح
524)
حدیث (234) امام باقر
(ع) فرمودند:
کَفَی بالنَّدَم تَوبَهً؛
پشیمانی از گناه برای توبه کافی است.
(جهاد النفس ح
770)
حدیث (235) امام
حسین
(ع) فرمودند:
لا یکمل العقل إلا باتباع الحق؛
عقل کامل نمی شود مگر با پیروی از حق.
(بحار الانوار، ج 78، ص 127)
حدیث (236) امام باقر
(ع) فرمودند:
مَن حَسُنَت نِیتُه زِیدَ فِی رِزقِه؛
هر که خوش نیت باشد ، روزی اش افزایش می یابد.
(بحارالانوار ، دار احیاء التراث
العربی ، ج 75 ، ص 175)
حدیث (237) امام
هادی(ع) فرمودند:
التَواضُعُ أن تُعطِی الناسَ ما تُحبُّ أن
تُعطاهُ؛
فروتنی در آن است که با مردم چنان کنی که دوست داری با تو چنان باشند .
(المحجة البیضاء، ج 5، ص 225)
حدیث (238) امام هادی(ع) فرمودند:
العقوق یعقب القلة و یؤدی الی الذلة؛
نارضایتی پدر و مادر ، کم توانی را به دنبال دارد و آدمی را به ذلت می
کشاند.
(مسند الامام الهادی ، ص 303 )
حدیث (239) امام صادق (ع) فرمودند:
سِتَّهٌ لَا تَکوُنُ فِی المُؤمِن العُشرُ وَ
النَّکَدُ وَ اللَّجَاجَه وَ الکَذِبُ وَ الحَسَدُ وَ البَغیُ؛
شش چیز در مورد مومن وجود ندارد : دشواری(بدخویی) و کم خیری و
لجاجت و سرسختی و دروغگویی و حسد ورزیدن و ستم کردن.
(جهاد النفس، ح 496)
حدیث (240)
امیر المؤمنین (ع) فرمودند:
أکبَرُ العَیب أن تَعیبَ مَا فِیکَ مِثلُهُ؛
بزرگترین عیب آن است که آنچه را که مانند آن در خودِ توست عیب
بشمری.
(جهاد النفس ح 336)
حدیث (241)
امام صادق (ع) فرمودند:
مَن تَعَصَّبَ أو تُعُصِّبَ لَهُ فَقَد خَلَعَ ربقَهَ
الإیمانَ مِن عُنُقِهِ؛
کسی که از چیزی طرفداری مصرّانه و نابجا
کند یا اینکه از جانب دیگران به نفع او طرفداری نابجا شود ( و
او خشنود باشد ) محققاً که ریسمان ایمان را از گردن خویش باز
کرده است.
(جهاد النفس ح 558)
حدیث (242)
رسول اکرم (ص) فرمودند:
مَا قَلَّ وَ کَفَی خَیرٌ مِمّا کَثُرَ وَ
ألهَی؛
آنچه اندک باشد و کفایت کند، از آنچه که فراوان باشد و [آدمی
را به خود] مشغول سازد بهتر است.
(جهاد النفس ح 631)
حدیث (243) امام جواد (ع) فرمودند:
ثَلاثَ مَن کن فیهِ لَم یندَم: تَرک العَجلَة وَ
المَشوِرَة وَ التَوَکلِ عَلی اللهِ عِندَ العِزَم؛
سه چیز است که هر کس آن را مراعات کند، پشمیان نگردد: 1.
اجتناب از عجله 2. مشورت کردن 3. توکل بر خدا در
هنگام تصمیم گیری
(مسندالامام الجواد ص 247)
حدیث (244) رسول اکرم (ص) فرمودند:
اتقوا فراسة المؤمن فَإنه ینظر بنور الله؛
از فراست مؤمن بترسید
که چیزها را با نور خدا می نگرد.
(سنن ترمذی، کتاب تفسیر
القرآن، ح 3052)
حدیث (245) امام حسن عسکری (ع) فرمودند:
بسم الله الرحمن الرحیم أقرب الی اسم الله
الأعظم من سواد العین الی بیاضها؛
نسبت بسم الله الرحمن الرحیم به اسم اعظم خدا ، از
سیاهی چشم به سفیدیش نزدیکتر است .
(تحف العقول - ص 517)
حدیث (246) رسول اکرم (ص) فرمودند:
آفَهُ الحَسَب الاِفتِخَارُ وَ العُجبُ؛
آفت شرافت و بزرگی ، به خود نازیدن و خود بزرگ بینی است.
(جهاد النفس ح 709)
حدیث (247) امام
محمد باقر (ع) فرمودند:
اِعرِف المَودَّهَ فِی قَلبِ
اَخیکَ بِما لَه فِی قَلبِکَ؛
دوستی قلبی برادرت را از اندازه دوستی قلبی خودت نسبت
به او بفهم.
(تحف العقول ، ص 304)
حدیث (248) امیر
المؤمنین(ع) فرمودند:
کُلَ مُقتَصَر عَلَیهِ کاف؛
هر مقداری که بتوان بر آن اکتفا نمود
کافی است.
(جهاد النفس ح 635)
حدیث (249) امام هادی (ع) به کسی که در ستایش از ایشان افراط کرده بود
فرمودند:
أقبل علی شأنک، فإن کثرة الملق یهجم علی الظنة، و اذا حللت من أخیک
فی محل الثقة فاعدل عن الملق الی حسن النیة؛
از این کار خودداری کن که تملق بسیار، بدگمانی به بار آورد و اگر برادر
مؤمنت مورد اعتماد تو واقع شد، از تملق او دست بردار و حسن نیت نشان
ده.
(مسند الامام
الهادی، ص 302)
حدیث (250) حضرت رسول اکرم (ع)
فرمودند:
اذا أرادَ الله بِعَبد خَیراً فقهه فی الدین وَ زَهده فی
الدُنیا وبَصره عُیوبه؛
وقتی خداوند برای بنده ای نیکی خواهد ، وی را در کار دین دانا
و به دنیا بی اعتنا سازد و عیوب وی را بدو بنمایاند .
(کنز الاعمال،
جلد 10، صفحه 137)
حدیث (251) امام موسی کاظم (ع)
فرمودند:
التَوَدُّدُ اِلَی الناسِ نِصفُ العَقل؛
مهرورزی و دوستی با مردم، نصف عقل است.
(تحف العقول، ص 425)
حدیث (252)
رسول اکرم (ص)
فرمودند:
اِنَّ اَحبَّ عبادَ اللهِ اِلَی اللهِ أنصَحُهُم لِعِبادِه؛
محبوب ترین بندگان خدا بنزد وی کسی است که با بندگان او دلسوزتر
و مهربانتر باشد.
(نهج الفصاحه ، ص 115)
حدیث (253)
امام موسی کاظم (ع)
فرمودند:
فطرُک اَخاکَ الصائِمَ خَیرٌ مِن صِیامِکَ؛
افطارى دادن به برادر روزه دارت از گرفتن روزه بهتر است.
(الکافى،
ج 4 ص 68، ح 2)
حدیث (254)
رسول اکرم (ص)
فرمودند:
اِنَّ اَعجَلَ الطاعَةَ ثَواباً صِلةُ الرَّحِم؛
ثواب نیکی با خویشاوندان را از همه کارهای نیک زودتر میدهند.
(الکافى،
ج 4 ص 68، ح 2)
حدیث (255) امام محمد باقر (ع) فرمودند:
ما شیبَ شیءٌ بشیءٍ اَحسن
مِن حِلمٍ بعلمٍ؛
چیزی با چیزی نیامیخته است
که بهتر از حلم با علم باشد.
(بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ، ص 172
)
حدیث (256) حضرت زهرا (س) فرمودند:
مَن أصعَدَ إلی اللهِ خالِصَ عِبادَته، أهبَطَ اللهُ عَزوجَلَّ
إلیهِ أفضَلَ مَصلَحَتِه؛
هر کس عبادت خالصش را برای خدا بالا بفرستد، خدا بهتریم مصلحت را
برای او نازل می کند.
(بحار الانوار ، ج
75 ، ص 401)
حدیث (257) امام محمد باقر (ع) فرمودند:
ان الله عزوجل یحب المداعب
فی الجماعه بلا رفث؛
خداوند
عزوجل کسی را که در میان جمع ، بدون ناسزاگویی شوخی کند ، دوست دارد .
(کافی ، ج 2 ، ص 663)
حدیث (258) رسول اکرم (ص) فرمودند:
ان الله تعالی یحب السهل الطلیق؛
خداوند شخص آسانگیر نرمخو را دوست دارد .
(کنز العمال، ج 3، ص 3)
حدیث (259) امام رضا (ع) فرمودند:
اِنَّما اُمِروا بالصَّومِ لِکَى یَعرِفُوا اَلَمَ الجوعِ وَ العَطشِ فَیستد لَوا عَلى فَقرِ
الاخِر؛
مردم به انجام روزه امر شده اند تا درد گرسنگى و تشنگى را بفهمند و به
واسطه آن فقر و بیچارگى آخرت را بیابند.
حدیث (260) امام حسن (ع) فرمودند:
اِنَّ لِکُلِّ صائِمٍ عِند فُطورِه دَعوةٌ مُستَجابَةٌ فَاذا کانَ
اَولَ لُقمةٍ فَقُل : بِسمِ اللهِ اللّهُمَّ یا واسِعَ المَغفِرَة اغفِر لی؛
هر روزه داری هنگام افطار یک دعای اجابت شده دارد . پس در
اولین لقمه افطار بگو: به نام خدا ، ای خدایی که آمرزش تو
فراگیر و وسیع است ، مرا ببخش
(اقبال الاعمال ، ص 116)
حدیث (261) امام علی (ع) فرمودند:
طوبی لمن ذکر المعاد ، و عمل للحساب ، وقنع بالکفاف ، و رضی عن
الله
خوشا به حال کسیکه بیاد معاد باشد . و برای روز
حساب عمل کند و بمقدار کفایت قناعت نماید . و
از خدا راضی باشد.
(نهج البلاغه)
حدیث (262) حضرت فاطمه (س) فرمودند:
جعل الله ... الزکاة تزکیة للنفس و نماء فی
الرزق ، و الصیام تثبیتا للاخلاص
خدای تعالی زکات را مایه پاکی جان و فزونی روزی ، و روزه را
برای پابرجایی اخلاص قرار داد
(احتجاج طبرسی ، ایران ،
انتشارات اسوه ، ج 1)
حدیث (263) حضرت
علی (ع) فرمودند:
الحَذَر الحَذَر
فَوالله لَقَد سَتَر ، حَتّی کَاّنَه قَد غَفَر
بترس [از خدا] بترس، به خدا سوگند آنقدر پرده پوشی کرده که
گوئی آمرزیده است.
(نهج البلاغه)
حدیث (264) حضرت
رسول اکرم (ص) فرمودند:
احب الاعمال الی الله أدومها وان قل.
ی کارها در پیش خدا کاریست که دوام آن بیشتر است ، اگر چه اندک
باشد .
(صحیح مسلم ، کتاب صلاة
المسافرین و قصرها ، ح 1305)
حدیث (265) امام حسین (ع) فرمودند:
یاک و ما تعتذر منه ، فإن المؤمن لا
یسیء و لا یعتذر، و المنافق کل یوم یسیء و
یعتذر
حذر کن از مواردی که باید عذرخواهی کنی ، زیرا مؤمن نه کار زشتی انجام می دهد و نه
به عذرخواهی می پردازد، اما منافق همه روزه بدی می کند، و به عذرخواهی می پردازد.( بحار الانوار، ج 78، ص120 )
حدیث (266) حضرت زهرا (س) فرمودند:
ما یصنع الصائم بصیامه اذا لم یصن لسانه و سمعه و بصره و جوارحه.
روزه دارى که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده، روزه اش به
چه کارش خواهد آمد.
(بحار
الانوار، ج 93 ص 295)
حدیث (267) حضرت زهرا (س) فرمودند:
جعل الله ... اجتناب القذف حجابا عن اللعنة ، و ترک السرقة إیجابا
للعفة
خدای تعالی پرهیز از افترا و دشنام را برای دور شدن از لعنت واجب فرمود
و دزدی را منع کرد تا راه عفت پویند .
(احتجاج طبرسی ، ایران ، انتشارات اسوه
، ج 1)
حدیث (269) امام محمد باقر (ع) فرمودند:
من حسنت نیته ، زید فی رزقه
هر که خوش نیت باشد ، روزی اش افزایش می یابد .
(بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ، ص 175)
حدیث (270)
حضرت مهدی (عج) فرمودند:
ان استرشدت
أرشدت ، و ان طلبت وجدت
اگر خواستار رشد و کمال معنوی باشی هدایت می شوی ، و اگر طلب
کنی می یابی .
(بحارالأنوار ، ج 51 ، ص 339)
حدیث (271)
حضرت مهدی (عج) فرمودند:
ما
ارغم انف الشیطان بشی ء مثل الصلاة فصلها و ارغم انف الشیطان
هیچ چیز مثل نماز بینی شیطان را به خاک نمی مالد و او را خوار نمی کند،
پس نماز بخوان و بینی شیطان را به خاک بمال.
( بحار الانوار، ج ,53 ص 182 )
حدیث (272)
امام علی (ع) فرمودند:
لیس من العدل القضاء علی الثقه بالظن
داوری در حق افراد مورد اطمینان با تکیه بر گمان از عدالت دور است.
( نهج البلاغه )
حدیث (273)
امام علی (ع) فرمودند:
لَا شَفیعَ اَنجَحُ مِنَ التَّوبَه
هیچ شفاعت کننده ای پیروزمندتر از توبه نیست.
( جهاد النفس، ح 460 )
حدیث (274)
امام حسن عسگری (ع) فرمودند:
بئس العبد عبد یکون ذا وجهین
و ذا لسانین، یطری أخاه شاهدا، و یأکله غائبا، إن أعطی حسده، و إن
ابتلی خانه
چه بد است آن بنده خدا که دورو و دو زبان است. در حضور برادرش او را
می ستاید و در غیاب او بدگوئیش می کند. اگر عطایی به برادرش رسد حسد
برد، و اگر گرفتار گردد او را وانهد. (تحف
العقول ، ص 518)
حدیث (275)
حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند:
اِذا أرادَت
أَمراً فَعَلَیک
بــِالتَؤُدَة
حَتّی یریک
اللهُ مِنهُ
المَخرج.
وقتی خواستی کاری را انجام دهی، تأمل کن تا خدا راه آن را به تو نشان
دهد.
(کنز العمال ، ج 3 ، ص 99 ، ح 5677)
حدیث (276)
امام محمد باقر (ع) فرمودند:
اَوشَک دَعوَهُ و اَسرَعُ
اِجابَه دُعاءَ المَرءِ لِاَخیهِ بِظَهرِ الغَیبِ
دعای انسان پشت سر برادر دینی اش ، نزدیکترین و سریعترین دعا به اجابت
است .
(کافی ، ج 2 ، ص 507)
حدیث (277)
امام سجّاد (ع) فرمودند:
مَن عَمِلَ بما افتَرَضَ اللهُ
عَلَیهِ فَهُوَ مِن اَعبَدِ النَّاس
کسی که به آنچه که خداوند بر او واجب ساخته عمل کند، از عابد ترین
مردمان است
(جهاد النفس، ح 243)
حدیث (278)
امام صادق (ع) فرمودند:
لا ینبَغی لِلمُؤمِنِ أن یجلِسَ مَجلِساً یعصَی اللهُ
فیهِ وَ لا یقدِرُ عَلیَ تَغییرِهِ.
سزاوار نیست مؤمن در مجلسی بنشیند که در آن معصیت خدا می‌شود و او
نمی‌تواند آن وضع را تغییر دهد.
(بحارالأنوار، ج71، ص199)
حدیث (279) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
الرَّفقُ یُمنٌ وَ الخُرقُ شُؤمٌ.
مدارا نمودن مایه ی برکت و درشتی
کردن مایه ی شومی است.
(جهاد النفس، ح 269)
حدیث (280) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
اَجرأکم عَلی قَسَمُ الجِّدَ اَجرأکم عَلی النّار.
هر کس از شما در خوردن قسم جدی تر است به جهنم نزدیکتر است.
(کنز العمال ، ج 11 ، ص 7 ، ح 30390)
حدیث (281) امام علی (ع) فرمودند:
الظَفَرَ بالحَزمِ ،
وَ الحَزمِ بِاجالَه الرَایَ، وَ الرَای بتَحصینِ الاَسرارِ
پیروزی در
پرتو تدبیر و احتیاط است و تدبیر و احتیاط به تفکر است و تفکر صحیح
به نگهداری اسرار است.
(نهج
البلاغه)
حدیث (282) پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
اِنَّ
أحَبَّ الأعمالُ اِلَی الله (عَزَّوَجَلَّ) اَلصلاةُ وَ البـِرُ وَ
الجَهاد.
همانا، ی اعمال در نزد خداوند عزوجل، نماز، نیکی کردن و جهاد
در راه خداست.
(وسائل الشیعه، ج 3، ص 27)
حدیث (283) امام محمد باقر (ع) فرمودند:
مَا حَسَنَةُ الدُّنیا إلّا صِلَةُ الإخوانِ
وَالمَعارِفِ.
خوبی دنیا جز در پیوند با برادران و آشنایان نیست.
(بحار الأنوار، ج 46، ص291)
حدیث (284) امام
صادق (ع) فرمودند:
إنَّ سُوءَ الخُلُق لِیُفسِدَ الایمانَ کَما یُفسِدُ الخَلُّ العَسَلَ.
به راستی که بد اخلاقی ایمان را تباه می کند همچنانکه سرکه عسل را فاسد
می کند .
(جهاد النفس، ح 661)
حدیث (285) امام
صادق (ع) فرمودند:
اَفضَل العِبادَة العَفَافُ
برترین
عبادت پاکدامنی است
(جهاد النفس، ح 211)
حدیث (286) امام
صادق (ع) فرمودند:
انّ فِی
السَّماءِ مَلَکَینِ مُوکَلَینِ باِلعِبادِ فَمَن تَواضَعَ للهِ
رَفَعاه وَ مَن تَکّبَرَ وَضَعاهُ.
همانا در
آشمان دو فرشته اند که بر بندگان گمارده شده اند پس هر که برای خدا
فرتنی کند بالایش می برند و هر که تکبر ورزد فرودش آورند.
(جهاد النفس، ح 285)
حدیث (287) امام
صادق (ع) فرمودند:
البذاء من
الجفاء و الجفاء فی النار
زشت گفتاری ناشی از ستمکاری و ستمکاری در آتش است
(جهاد النفس، ح 689)
حدیث (288) امام
علی (ع) فرمودند:
إنَّ هذِِهِ القُلوبَ
تَمَلُُّّ کما تَمَلُّ الأبدانُ فَابتَغوا لَها طَرائِفَ
الحِکمِ.
دلها مانند بدنها خسته می‌شوند پس (برای رفع خستگی آنها)
حکمتهای تازه بجویید.
(نهج
البلاغة، حکمت91)
حدیث (289) امام
علی (ع) فرمودند:
إنَّ المِسکین رَسولُ
اللهِ، فَمَن مَنِعَهُ فَقَد مَنَع اللهُ ، و مَن أعطاءُ فَقَد اَعطی
الله.
مستمند فرستاده خدا است . کسیکه از او دریغ دارد از خدا
دریغ داشته و کسیکه به او عطا و بخشش کند بخدا عطا کرده.
(نهج البلاغة)
حدیث (290)
حضرت معصومه (س) فرمودند:
عَن
فَاطِمَةُ بِنتَ مذوسَى بن ر جَعفَر (ع)... عَن فَاطِمَةَ
بِنت ِرَسُول ِاللّهِ صَلَّى اللّه عَلَیه ِوَ آلِهِ وِ
سَلَّمَ ، قَالَت: قَالَ رَسُولُ اللّه ِصَلَّى اللّه
ِعَلَیه ِوَ آلِه ِوَ سَلَّمَ : «ألا مَن ماتَ عَلى حُبِّ آل
ِمُحَمَّد ماتَ شَهِیداً.
فاطمه معصومه(س)، از دختر امام صادق (ع) روایتى نقل مى
کند که سلسله
سندش به حضرت فاطمه زهرا(س)مى رسد که آن حضرت مى فرماید: حضرت رسول
اکرم (ص) فرمود: «آگاه باشید! هرکس با محبّت آل محمّد بمیرد شهید از
دنیا رفته است.»
(عوالم العلوم، ج ٢١، ص ٣٥٣)
حدیث (291) حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند:
اَلا لا یمنَعنَ
اَحَدُکم مَخَافَة النَّاس اَن یقُولُ الحَقَّ اِذا رَآه.
کسی که سخن حقی می داند نباید از بیم مردم از گفتن آن خودداری کند.
(مسند
احمد، باقی مسند المکثرین، ح 11404)
حدیث (292) امام رضا (ع) فرمودند:
اَحسِنِ الظَّنَّ
بِالله فاِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَل یَقولُ : اَنَا عِندَ ظَنِّ
عَبدی بِی فَلا یَظُنَّ بی الّا خَیراً.
گمان نیکو به خداوند داشته
باش زیرا خداوند عز و جل می فرماید: من در نزد گمان بنده ام حاضرم پس
بنده ام جز گمان خیر به من نداشته باش.
(جهاد با نفس، ح 147)
حدیث (293) حضرت
رسول اکرم (ص) فرمودند:
اِنَّ أوسَطَ عَرَی الاَیمانُ أن تُحِبُّ فِی اللهِ وَ تَبغُضُ فِی
اللهِ.
بالاترین دستاویزهای ایمان این است که کسی را برای خدا دوست داری و کسی
را برای خدا دشمن داری.
(مسند احمد، مسند
الکوفیین، ح 17793)
حدیث (294) امام
سجاد (ع) فرمودند:
رَأیتُ الخَیرَ کلَّهُ
قَد اجتَمَعَ فی قَطعِ الطَّمَعِ عَمّا فی أیدی النّاسِ.
همۀ خوبیها را در بریدن طمع از آنچه در دست مردم است دیدم.
(بحارالأنوار، ج52، ص2)
حدیث (295) امام
صادق (ع) فرمودند:
إنَّ سُوءَ الخُلُق
لَیُفسِدُ العَمَلَ کَما یُفسِدُ الخَلُّ العَسَلَ
راستی که بداخلاقی عمل را تباه می کند
همچنانکه سرکه عسل را فاسد می سازد.
(جهاد با نفس، ح 659 )
حدیث (296) امام
صادق (ع) فرمودند:
قِیلَ
لِاَمِیرالمُومِنینَ مَا الزُّهدُ فِی الدُّنیا؟ قَالَ : تَنَکّب
حَرَامهَا.
از امیر المومنین
پرسیده شد که : زهد در دنیا چیست؟ فرمود: اعراض و دوری کردن از حرام
خدا.
(جهاد با نفس، ح 621 )
حدیث (297) حضرت
رسول اکرم (ص) فرمودند:
یهرمُ اِبنَ آدَمُ وَ یشِبُ مَعَهُ اثنَتَانِ: الحِرصُ عَلَی
المَالِ وَ الحِرصُ عَلَی العُمر.
آدمیزاد پیر می شود و دو چیز از او جوان می شود: حرص مال و حرص عمر.
(کنز العمال، ج 3، ص 490، ح 7557)
حدیث (298) امام رضا (ع) فرمودند:
عَن اَبَائه عَن
اَمیرالمومنینَ اَنه قالَ : تَعَطَّروا بِالاِستِغفارِ
لَاتَفضَحَنَّکُم رَوائِحُ الذُّنوبِ.
از پدر بزرگوارش روایت فرمود که: امیرالمومنین فرموده اند : بوسیله ی
استغفار خود را خوشبو کنید ، مبادا بوی بد گناهان شما را رسوا کند.
(جهاد با نفس، ح 790)
حدیث (299) امام رضا (ع) فرمودند:
التَّواضُعُ أن تُعطِیَ النّاسَ مَا تُحِبُّ أََََن تُعطاهُ.
تواضع آن است که آنچه را که دوست می داری مردم به تو عطا کنند، تو به
مردم عطا کنی.
(جهاد با نفس، ح 289)
حدیث (300) حضرت
رسول اکرم (ص) فرمودند:
إیاک وَ اللَّجاجَةَ فَإنَّ أوَّلَها جَهلٌ وَ آخِرَها نَدامَةٌ.
از لجاجت بپرهیز که آغاز آن نادانی و فرجامش پشیمانی است.
(تحف العقول، ص14)
