حدیث (2)
امام علی علیه السلام:
اَکبَرُ العَیبِ اَن تَعیبَ ما فیک مِثلُهُ؛
بزرکترین عیب آن است که آنچه را که مانند آن در خود
توست عیب بشماری.
نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 536 ، ح 353
حدیث (3) پيامبر
صلی الله علیه و آله و سلم :
لا تَـكُنْ عَيّابا وَ لا مَدّاحا وَ لا
طَعّانا وَ لا مُماريا؛
نه عيبجو باش و نه ثناگو، نه زخمزبان زن و
نه مجادله گر.
مكارم الاخلاق ص 467
حدیث (4) پيامبر
صلی الله علیه و آله و سلم :
لا يستر عبد على عبد في الدّنيا الّا ستر
اللَّه عليه يوم القيامة
بنده ای بر بنده ای دیگر نپوشاند(عیب هایش را) مگر اینکه خداوند در
روز قیامت بر او (عیب هایش را) پوشاند
شرح فارسی شهاب الاخبار ص 348 ، ح 647
حدیث (5) امام علی علیه السلام:
لا تواخِ مَن یَستُرُ مَناقِبَکَ وَ یَنشُرُ
مَثالِبَکَ.
با کسی که خوبیهایت را می پوشاند و عیبهایت را آشکار می سازد
برادری مکن.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 418 ، ح 9565