بعثت
حضرت عيسى (ع) عموميت داشته ، هر چند رسالت او به سوى بنى اسرائيل بوده است
معجزات
عيسى (ع) مستند به اذن خدا بوده است و عيسى (ع) در صدور آن آيات
استقلالى نداشته است
معجزات
حضرت عيسى (ع) در خارج ، از آن جناب صادر مى شده است
جمله
(مصدقا لما بين يدى من التورية ...)
براى اينكه عيسى (ع) تورات موجود درزندگى خود را قبول داشته است دلالت نمى كند
عملى
كه عيسى (ع) براى باز شناختن مؤمنين به خود و شكل دادن به آنها انجام داد
قيد
(الى اللّه) در آيه به چه جهتى آمده است ؟
مراد
از ايمان در جمله (قال الحواريون
نحن انصار اللّه آمنا باللّه ...)
ايمان بعد ازايمان است
راه
عبادت كوتاهترين راه به سوى خداى سبحان است
معناى
(توفى) و تفاوت مورد استعمال اين كلمه با كلمه
(موت)
توّفى
حضرت عيسى به معناى گرفتن آن حضرت از دست يهود است
منظور
از (رفع عيسى به سوى خدا)
و (تطهير او از كافران)
مراد
از تفوق پيروان عيسى (ع) بر كافران تا روز قيامت
مقصود
از تفّوق حجت تفوق از نظر مقبوليت نيست
تبعيت
از نياكان سبب مى شود كه مراد عموم يهود و مطلق نصارا باشد
وعده
نيكو به پيروان حقيقى (قولى و عملى) عيسى (ع)
دو
حجت و دليل بر نفى الوهيت عيسى (ع) در تمثيل او به آدم (ع)
جمله
(الحق من ربك) از بديع ترين بيانات قرآنى است
بحث
روايتى (در ذيل آيات كريمه گذشته)
رواياتى
درباره برترين زنان عالم : فاطمه (س) مريم ، خديجه و آسيه
اثبات
سيادت اثبات عالى ترين مراتب اصطفاء است
اخبار
غيب حضرت عيسى (ع) معجزه قابل قبول براى مردم بود
روايتى
درباره آنچه در شريعت عيسى (ع) آمده بود
روايت
درباره به دار آويختن حضرت عيسى (ع)
روايتى
در مورد كيفيت بالا بردن عيسى (ع) به آسمان
روايتى
از امام رضا (ع) درباره قضيه حضرت عيسى (ع)
بحث
روايتى ديگر در معناى محدث
فرق
ميان نبى ، رسول و محدث
على
(ع) محدث بود
مطالبى
پيرامون (وحى) و واژه
(محدث)
تشخيص
القائات رحمانى از شيطانى مستند به تاءييد الهى است و خارج از معيارهاىمعمولى
تشخيص است
توضيح
اينكه : (محدث صوت فرشته را مى شنود
ولى فرشته را نمى بيند)
سوره
آل عمران آيات 61 تا 63
بيان آيات
پاسخ
به اين توهم كه آيه مباهله نمى تواند در شان على و فاطمه و حسنين (ع) نازل شده
باشد
اهل
بيت پيامبر (صلوات اللّه عليهم) در دعوى و دعوترسول اللّه شريك بودند و اين از
بزرگترين مناقب است
در
قضيه مباهله ، رسول خدا (ص) اهل بيت خود را به عنوان نمونه هائى از مؤمنين
همراه نبرد بلكه به عنوان شركاء خود
جواب
به يك اشكال ديگر بر اينكه همراهى بارسول خدا (ص) در مباهله ، فضيلت و منقبت
است
تبليغ
و دعوت ، عين نبوت و بعثت نيست و لازمه شركت در دعوى و دعوت پيامبر (ص)شريك
بودن در نبوت آن جناب نيست
بحث
روايتى (رواياتى درباره : محاجه پيامبر (ص) با نصاراى نجران ...)
گفتگوى
امام كاظم (ع) و رشيد درباره (ذرّيه
)
پاسخ
امام رضا (ع) از سؤال مامون عباسى
مضمون
روايات شيعه در خصوص همراهان پيامبر(ص) در مباهله
روايتى
از صحاح اهل سنت در مناقب اميرالمؤمنين (ع)
دو
روايت از (حيلة الاوليا)
ابو نعيم اصفهانى
سه
روايت از (دارالمنثور)
از جلال الدين سيوطى
مباهله
، مخصوص داستان نصاراى نجران نبوده ورسول اللّه (ص) در مقام مباهله با يزيد
نيز آمده بود
سخن
عجیب
يكى از مفسرين در مقام رد انطباق (انفس) و
(نساء) و
(ابناء)
در آيه مباهله با على و فاطمه و حسنين (عليهم السلام)
كلام
مبتنى بر تعصب كلامى بى پايه و باطل است
بررسى
و رد گفته هاى تعصب آميز و مغرضانه آن مفسر
مقصود
ما بيان مصداق است نه معناى لفظ!
اساتيد
بلاغت و بيان به اين آيه استناد كرده اند
توضيحى
درباره استعمال جمع و اراده يك نفر (نساء) واستعمال جمع و اراده دو نفر (انفس و
ابنا) در آيه مباهله
رد
اين توهم كه آيه مباهله ناظر بر اجتماع و ملاعنه دو فريق اهل حق و اهل باطل مى
باشد
رد
اين توهم كه يقين پيامبر و مؤمنين نسبت به مساله مسلم است
وجه
متعين وجه دوم است
رد
آخرين بخش كلام اين مفسر كج انديش
روايت
شاذّ است و مفسرين همگى از آن اعراض كرده اند
سوره
آل عمران ، آيات 64 تا 78
بيان آيات
معناى
(كلمه سواء)
و مراد از دعوت اهل كتاب به كلمه سواء
دعوت
به كلمه سواء، دعوت به سير بر اساس كلمه توحيد و نفى بغى و فساد میباشد
نفى
بغى و فساد در گفتگوهاى بين پيامبران و قوم آنان
ويژگيهاى
دين فطرى
افراد
انسان ، ابعاض و اجزاى يك حقيقت هستند و خضوع وتذلل يك فرد در برابر فرد ديگر،
با فطرت انسانى مخالف است
محاجه
بى جا و جاهلانه يهود و نصارا بر سر انتساب ابراهيم (ع) به يهوديت ونصرانيت
دو
محاجه اهل كتاب كدام است
دين
، داراى مراتب و مراحلى بوده است و هر يك از انبياء (ع) به منزله بكى از
آن مراحل بوده اند
اسلام
حضرت ابراهيم چگونه است ؟
نزديكترين
مردم به ابراهيم (ع) پيروان او و پيامبر اكرم (ص) و مؤمنين بدويند
اشاره
به توحيد افعالى، در بيان معناى اينكه :اهل كتاب جز خودشان كسى را گمراه نمى
كنند
كفر
به آيات خدا غير كفر به خدا است و اهل كتاب در لسان قرآن كافر به آيات خدا
هستند نه كافر به خدا
معناى
سخن اهل كتاب كه به يكديگر مى گفتند: (به
آنچه در آغاز روز بر مؤ منين نازل گشته ايمان آورديم و ...)
سخن
ديگر مفسرين در خصوص اين آيه
جواب
خداى تعالى به سخنان يهود در قضيه تغيير قبله مسلمين از بيت المقدس به كعبه
جمله
(اولا يعلمون
) جواب خدا به يهوديان نيست
اقوال
مختلف مفسرين در معناى مختلف اين آيه
معناى
(فضل خدا)
و بيان جوابى به يهود كه جمله (ان الفضل بيد اللّه) متضمن آن است
اعتقاد
بى اساس يهوديان به اينكه تافته جدا بافته هستند (ليس علينا فى الاميين سبيل)
منشاء
اين اعتقاد باطل يهود
چرا
در اين آيه نام اهل كتاب تكرار شده و به آوردن ضمير اكتفا نشده است ؟
قنطار
و دينار كنايه از بسيار و كم است
شرط
كرامت الهيه و تقرب به خداى وفاى به عهد و تقوا است نه نژاد و دودمان است
آثار
محبت خدا، و خصالى كه خداى تعالى بر آن شكنندگان عهد خدا و سوگند به خداذكر
فرموده است
دروغ
بستن يهود به خداى سبحان
بحث
روايتى
رواياتى
در ذيل آيه شريفه (يا اهل الكتاب
تعالوا الى كلمة سواء...) و شان
نزول آن
نامه
پيامبر براى پادشاهان عصر خود
برسى
نامه پيامبر براى اسقف نجران
دو
روايت از تفسير (الدرالمنثور)
سيوطى
حكايت
هجرت مسلمانان در صدر اسلام به حبشه
نجاشى
مهاجرين را فرا مى خواند
داستان
گفتگو بين نجاشى و مسلمانان مهاجر در حضور مشركين مكه وشاءن نزول آيه
(ان اولى الناس بابراهيم ...)
حديثى
از امام صادق (ع ) و بيان آن
نزديكترين
مردم به ابراهيم و پيامبر اسلام (ص ) وآل محمد عليهم السلام، پيروان آنانند
دو
روايت از كافى و امالى
سوره
آل عمران ، آيات 79 و 80
بيان
آيه شريفه (ما كان لبشر...)
كه متضمن پاكى ساحت مسيح (ع) از عقايد خرافى نصارا نسبت به او مى باشد
حاصل
معناى آيه (و ما كان ليشر...)
معناى
(عبادا لى) و فرق بين عبد و عبيد
معناى
ماده (درس) و مراد از آن در
(بما كنتم تدرسون)
علت
دو اختلافى كه در سياق دو آيه وجود دارد
خاتمه
(چند بحث پيرامون اين آيات)
1
- داستان عيسى و مادرش (عليهما السلام) در قرآن چگونه است
كلام
حضرت عيسى در كودكى نسبت به برنانه نبوتش براعت استهلال بود
حضرت
عيسى (ع ) و شريعت تازه او
2-
شخصيت عيسى (عليه السلام) و مقامش در درگاه خدا
3
- عيسى چه مى گفت ؟ و درباره اش چه مى گفتند؟
اعتقاد
خرافى به تفديه عيسى عليه السلام بااعتقاد به اينكه آن حضرت از شفيعان روز جزا
است فرق دارد
آيات
شريفه اى كه عقايد باطل مسيحيان درباره مسيح (ع) را بيان مى كنند
مساله
پدر و پسر بودن خدا و مسيح در انجيلهاى موجود
كلماتى
از انجيل در در مورد پدرى و پسرى كه نمى توان آنها را بر تشريف حمل كرد
حاصل
و نتيجه گفتار مسيحيان (اقنومهاى سه گانه)
4-
احتجاج قرآن بر ضد مذهب تثليث
احتجاج
اول : استدلال به عدم امكان فرزند داشتن خداى متعال
سه
دليل عقلى بر محال بودن توليد مثل براى خدا
چهار
برهان در آيه شريفه (بديع السموات و
الارض)
احتجاج
دوم : اثبات اينكه شخص عيسى بن مريم (ع) پسر خدا و شريك او در الوهيت نيست
خوردن
طعام دلالت بر احتياج و ماديت مى كند لذا با الوهيت منافات دارد
مسيح
انسان بوده داراى صفات و احوال و افعال بشرى
عبادت
كردن مسيح خود اولين دليل بر نفى الوهيت اوست
5
- مسيح يكى از شفيعان نزد خدا است ، نه خونبهاى گنهكاران
تقدير
و توضيح اعتقاد مسيحيان به تفديه عيسى عليه السلام
مساله
دار و فدا اساس دعوت مسيحيان
ده
اشكال بر اين اعتقاد باطل
دومين
اشكال
سومين
اشكال بر گفتار نصارا
اشكال
چهارم
اشكال
پنجم بر گفتار مسيحيان
اتصاف
خداوند به جسم و اوصاف جسمانى در كتاب نصار
اشكال
ششم بر گفتار مسيحيان
اشكال
هفتم
اشكال
هشتم
لازمه
اعتقاد به تفديه عيسى عليه السلام جهل به معناى حقيقى گناه و خطا و
نفهميدنچگونگى ارتياط گناه با عقاب است
لازمه
قول به هلاكت دائمى فرزندان آدم و انحصار راه نجات آنان در فدا شدن عيسى (ع
)، لغو و عبث بودن تشريع تمام اديان است
سخنى
به طرفدارى بولس و پاسخ آن
قرآن
كريم نيز مؤيد اين حكم عقلى است
اشكال
دهم بر سخن مسيحيان
در
سلطنت حقيقيه خداوند كه تبديل و تبدلى در آن راه ندارد، فديه واقع شدن عقلا محال
است
نفى
فديه در آيات قرآنى
شفاعت
غير از فديه است و قرآن كريم شفاعت را در مورد عيسى (ع ) اثبات كرده است
6
- اين آراء از كجا منشاگرفته ؟
اولين
كسى كه در مكه مردم را به بت پرستى دعوت كرد
7
- كتابى كه اهل كتاب خود را منسوب به آن مى دانند چيست ؟ و چگونه كتابى است ؟
بحث
تاريخى
1
- سرگذشت تورات فعلى :
سند
كتاب تورات تا پنجاه سال قطع شده است !
2
- داستان مسيح و انجيل
انجيلهاى
چهارگانه
بى
اعتبارى انجيلهاى چهارگانه از لحاظ سند و مجهول الحال بودن آنه
عدم
اعتبار كتب مسيحيت باعبث شده است بعضى منكر وجود خارجى عيسى و بعضى معتقد
به وجود دو عيسى شوند
امور
ديگرى كه موجب ترديد درباره انجيلهاى مسيحيت مى شوند
ظهور
دعوت مسيحيت بعد از خود عيسى عليه السلام بوده است
سهم
بزرگ جوامعى مانند روم هند، چين و ... كه مسيحيت در آنها گسترش يافته ،
دراعتقاد به تثليت و ظهور لاهوت در ناسوت
به
جهت عجز از دعوت بر اساس مبانى عقلى و عقلائى ، مبلغين مسحيت اساس دعوت خود
رابر مكاشفه و رهبانيت قرار دارد
علت
موفقيت دعوت به مسيحيت ، در امپراتورى روم
بطلان
و فساد مبناى دعوت مسيحى ، موجب درگيرى و مشاجره بين مدارس مسيحى و سپس مراقبت
كليسا و تفتيش عقايد
اجمالى
از سير تاريخى مسحيت و پيدايش انشعابات و مذاهب مختلف مسيحى
انشعاب
مسيحيت به سه شعبه كاتوليك ، ارتدوكس ، پروتستانت
اتهامات
و دروغ پردازى هاى كليسا درباره مسلمين در زمان جنگهاى صليبى و حتى پس از آن
افول
كليسا و رشد الحاد و بى دينى ، در اثر تعليمات غلط مسيحيت
گفتار
دو تن از اساتيد علوم دينى درباره نهضت دينى در آمريكا
بحث
روايتى (رواياتى كه درباره شاءن نزول آيه كريمه :
(ما كان لبشر...) )
سوره
آل عمران ، آيات 81 تا 85
بيان آيات
مراد
از ميثاق در: (و اذ اخذ اللّه ميثاق
النبيين ...)
وجه
ديگر در آيه كه جواب شرط باشد
مناقشه
در سخن بعضى از مفسرين در معناى آيه
تسليم
تكوينى تمامى اهل آسمانها و زمين در برابر اللّه تعالى
بحث
روايتى (در ذيل آيات گذشته )
روايتى
از الدرالمنثور (و من يبتغ غير
الاسلام دينا)
سوره
آل عمران ، آيات 86 تا 90
بيان آيات
هدايت
يافتن كافرانى كه كفرشان ناشى از عناد و دشمنى با حق است ،محال مى باشد
توبه
كافرانى كه بعد از ايمان كفر ورزيده و بر كفر خود افزودند قبول نمى شود
بحث
روايتى (رواياتى راجع به شان نزول آيات گذشته )
نقل
داستان به روايتى ديگر
سوره
آل عمران ، آيات 92 تا 95
بيان آيات
(بر)
به معناى توسع در خير است و اعم از خير اعتقادى و عملى مى باشد (لن تنالوا البر
حتى ...)
انفاق
مال مورد علاقه از اركان (بر)
است و مجاهدت در انفاق مال بيشتر و دشوارتر است
شبهه
اى كه مسيحيان در مساءله (نسخ) القاء مى كردند و پاسخ به آنها در
آيه :(كل طعام كان حلا...)
حاصل
شبهه اى كه يهود به مؤمنين القاء مى كردند
برسى
گفتار ديگر مفسرين در خصوص اين آيه شريفه
ظلم
، قبل از روشن شدن حقيقت براى ظالم ، محقق نمى شود
بحث
روايتى (روايتى درباره حرام نمودن اسرائيل گوشت شتر را بر خود)
سوره
آل عمران ، آيات 96 و 97
بيان آيات
پاسخ
به شبهه اى ديگر كه يهود در مورد تغيير قبله و نسخ القاء مى كردند در آيه :(ان
اول بيت وضع للنّاس ...)
معناى
(مبارك بودن) و
(هدايت بودن) بيت
اللّه الحرام
حج
اولين بار در زمان ابراهيم عليه السلام تشريع شد
كعبه
، هدايت به سوى سعادت دنيا و آخرت است و هدايت آن فراگير مى باشد
آيات
بيناتى كه در بيت اللّه است (فيه آيات بينات)
استخدام
دو جانبه يك كلام ، از عجايب لطايف قرآن كريم است
توجه
به آهنگ آيه كه مرددّ بين انشاء و اخبار است
(آيت) اعم از معجزه و خارق العاده است و
مقام ابراهيم و امنيت داخلين به بيت و وجوب حجالبيت بهترين آيات مى باشند
جمله
: (من دخل كان آمنا)
درصدد بيان حكم تشريعى است نه اخبار از يك خاصيّت تكوينى
بحث
روايتى (رواياتى درباره : كعبه، دحوالارض، اولين بيت مبارك بودن بيت اللّه، حج و...)
دو
روايت در زمينه توسعه مسجدالحرام در زمان بنى عباس
رواياتى
از معصومين در وجوب حج
بحث
تاريخى (پيرامون بناى كعبه و چند بار تجديد بناى آن )
شكل
كعبه
جامه
كعبه
مقام
و منزلت كعبه
توليت
كعبه
سوره
آل عمران آيات 98 تا 101
بيان آيات
بيان
ارتباط اين آيات با آيات سابق مربوط به يهود
سوره
آل عمران ، آيات 102 تا 110
بيان آيات
(حق
التقوى) غرض و مقصد نهايى است و
دستور (فاتقوا اللّه ما استطعم
) راه رسيدن به آن هدف را نشان مى
دهد
مراد
از اعتصام همگانى به (حبل اللّه) در
(واعتصموا بحبل اللّه جميعا...)
دأب
و رسم قرآن بر ذكر علل و اسباب تعليماتش مى باشد و از اطاعت و تقليد كوركورانه و
بدون دليل نهى مى كند
چكيده
سخن
وجه
اينكه خداوند اعتصام به حبل اللّه و عدم تفرق را نعمت خوانده است
امر
به معروف و نهى از منكر، از لوازم و واجبات اجتماع معتصم بهحبل اللّه است
امر
به معروف و نهى از منكر اگر واجب باشد واجب كفايى است
نهى
از تفرقه و اختلاف در آراء و عقايد
علت
تاكيد فراوان قرآن كريم به دعوت به اتحاد و نهى از اختلاف
مالكيت
خداى تعالى دليل است كه او ظالم نيست
آيه
شريفه حال سابقين اولين از مهاجر و انصار مى ستايد
بحث
روايتى، رواياتى درباره : (حق تقاته) (حبل اللّه)، فرقه ناجيه و امت واحده
رواياتى
كه دلالت دارند بر اينكه حبل اللّه همان قرآن است
حديث
ثقلين خبر متواتر مورد اتفاق است
روايات
هفتاد و دو فرقه
آنچه
در امتهاى گذشته بوده نظيرش در اين امت نيز خواهد بود
طرد
بعضى از اصحاب پيامبر در قيامت از ناحيه خدا
سه
روايت درباره (كنتم خير امة ...)
سوره
آل عمران ، آيات 111 تا 120
بيان آيات
مراد
از اينكه بر اهل كتاب ذلت زده شده : (ضربت
عليهم الذلة)
كلام
بعضى از مفسرين : آيه در مقام تشريع نيست
معناى
(امت قائمة) و اشاره به فرق بين
(سرعت) و
(عجله)
(خيرات) مفيد استغراق است به معناى
مطلق اعمال صالح
عمل
فاسد، اثر فاسد در پى دارد