حدیث (1)
لقمان حكيم عليه السلام :
يَا بُنَىَّ اِذَا
امتَلأََتِ المَعِدَةُ نَامَتِ الفِكرَةُ وَ خَرِسَتِ الحِكمَةُ وَ
قَعَدَتِ الاَعضَاءُ عَنِ العِبادَةِ؛
فرزندم هرگاه شكم پر شود، فكر به خواب مىرود و
حكمت، از كار مىافتد و اعضاى بدن از عبادت باز مىمانند.
مجموعه ورام، ج
1، ص 102
حدیث (2)
امام حسين عليه السلام :
مَن أَحجَمَ عَنِ الرَّىِ وَعَيِيَت بِهِ الحِيَلُ كانَ الرِّفقَ
مِفتاحُهُ؛
هر كس فكرش به جايى نرسد و راه تدبير بر او بسته شود، كليدش مداراست.
بحارالأنوار،
ج75، ص128
حدیث (3)
امام حسن عسکری علیه السلام:
لَیسَتِ العِبادَةُ کَثرَةَ الصیّامِ وَ الصَّلوةِ وَ انَّما العِبادَةُ کَثرَةُ
التَّفَکُّر فی أمر اللهِ؛
عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه
(حقیقت) عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است.
تحف العقول، ص442
حدیث (4)
امام علی علیه السلام:
العِلمُ وَراثَهٌ
کَریمَهٌ ، وَ الادابُ حُلَلٌ مُجَدَّدَهٌ ، وَ الفِکرُ مِرآهٌ صافِیَهٌ؛
علم میراث گرانبهائی است و ادب لباس فاخر و زینتی است و فکر آئینه ای
است صاف.
نهج البلاغه،ص469
حدیث (5) پيامبر صلى الله عليه و آله :
اَوصانى رَبّى بِسَبعٍ: اَوصانى بِالاِْخلاصِ فِى
السِّرِّ وَ الْعَلانيَةِ وَ اَن اَعْفُوَ عَمَّن ظَلَمَنى و اُعْطىَ
مَن حَرَمَنى و اَصِلَ مَنْ قَطَعَنى و اَن يَكونَ صَمْتى فِكْرا وَ
نَظَرى عِبَرا؛
پروردگارم هفت چيز را به من سفارش فرمود: اخلاص در
نهان و آشكار، گذشت از كسى كه به من ظلم نموده، بخشش به كسى كه مرا
محروم كرده، رابطه با كسى كه با من قطع رابطه كرده، و سكوتم همراه با
تفكّر و نگاهم براى عبرت باشد.
كنزالفوائد،ج2،ص11
حدیث (6) امام صادق علیه السلام:
اَفضَلُ العِبادةُ اِدمانُ التَّفکُّرفی اللهِ و فی قُدرَتهِ؛
برترین عبادت مداومت نمودن بر تفکر درباره خداوند و قدرت اوست.
الکافی،ج2،ص55
حدیث (7) امام صادق علیه السلام:
فِکرَةُ ساعَةٍ خَیرٌ مِن عِبادَةِ اَلفِ سَنَةٍ؛
یک ساعت اندیشیدن در خیر و صلاح از هزار سال عبادت بهتر است.
مصباح الشریعه،ص114
