حدیث (1)
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
مَن خانَ أَمانَةً فِى الدُّنيا وَلَم يَرُدَّها إِلى أَهلِها ثُمَّ أَدرَكَهُ
المَوتُ ماتَ عَلى غَيرِ مِلَّتى وَيَلقَى اللّهَ وَ هُوَ عَلَيهِ غَضبانٌ؛
كسى كه در دنيا به امانتى خيانت كند و آن را به صاحبش
برنگرداند و آنگاه بميرد بر دين من نمرده است و با خدا ديدار مى كند در حالى كه بر
او خشمگين است.
جامع الاحادیث الشیعه،ج23،ص1154
حدیث (2)
امام صادق عليه السلام :
اَبصَرَ رسول اللّه صلى الله عليه و آله رَجُلاً شَعثا شَعرُ
رَأسِهِ وَ سَخَةً ثيابُهُ، سَيِّئَةً حالُهُ فَقال رسول اللّه
صلى الله عليه و آله : مِن الدّينِ المُتعَةُ وَ اِظهارُ النِّعمَةِ؛
پيامبر خدا صلى الله
عليه و آله مردى را ديدند كه موهاى ژوليده و
جامهاى چركين و سر و وضع نامرتّبى داشت، فرمودند: بهره بردن از نعمتهاى خدا و
آشكار ساختن نعمت جزء دين است.
كافى(ط-الاسلامیه)، ج 6، ص 439
حدیث (3)
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
أَلا اُخبِرُكُم بِأَفضَلَ مِن دَرَجَةِ الصِّيامِ وَالصَّلاةِ وَالصَّدَقَةِ؟
صَلاحُ ذاتِ البَينِ، فَإِنَّ فَسادَ ذاتِ البَينِ هِىَ الحالِقَةُ؛
آيا شما را به چيزى با فضيلتتر از نماز و روزه و صدقه
(زكات) آگاه نكنم؟ آن چيز اصلاح ميان مردم است، زيرا تيره شدن رابطه ميان مردم
ريشه كن كننده دين است.
نهج الفصاحه،ص240، ح458
حدیث (4)
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
ما مِن شابٍ
تَزَوَّجَ فى حَداثَةِ سِنِّهِ اِلاّ عَجَّ شَيطانُهُ : يا وَيلَهُ ،
يا وَيلَهُ! عَصَمَ مِنّى ثُلُـثَى دينِهِ ، فَليَتَّقِ اللّهَ
العَبدُ فِى الثُّـلُثِ الباقى ؛
هر جوانى كه در سن كم ازدواج كند ، شيطان فرياد
بر مىآورد كه : واى برمن ، واى بر من! دو سوم دينش را از دستبرد من ،
مصون نگه داشت . پس بنده بايد براى حفظ يك سومِ باقى مانده دينش ،
تقواى الهى پيشه سازد .
مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج 14 ،ص 149- نوادر
(راوندى)ص 12
حدیث (5)
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَلغيبَةُ اَسرَعُ فى دينِ الرَّجُلِ المُسلِمِ مِنَ الكِلَةِ فى جَوفِهِ؛
غيبت كردن در (نابودى) دين مسلمان مؤثرتر از خوره در درون
اوست.
كافى(ط-الاسلامیه)،
ج2، ص357
حدیث (6)
امام على عليه السلام :
إِنَّ اللّهَ فَرَضَ الجِهادَ وَ عَظَّمَهُ و َجَعَلَهُ نَصرَهُ و َناصِرَهُ.
و َاللّهِ ما صَلُحَت دُنيا و َلا دينٌ إِلاّ بِهِ؛
در حقيقت خداوند جهاد را واجب گردانيد و آن را بزرگداشت و مايه پيروزى و ياور خود
قرارش داد. به خدا سوگند كار دنيا و دين جز با جهاد درست نمىشود.
الکافی (ط-الاسلامیه) ج5،ص 8 -
وسائل الشيعه،
ج15، ص15
حدیث (7)
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
إذا أرادَ اللّه بِأهلِ بَيتٍ خَيرا فَقَّهَهُم فِى الدّينِ و َوَقَّرَ
صَغيرُهُم كَبيرَهُم و َرَزَقَهُمُ الرِّفقَ فى مَعيشَتِهِم و َالقَصدَ فى
نَفَقاتِهِم و َبَصَّرَهُم عُيُوبَهُم فَيَتُوبُوا مِنها؛
هرگاه خداوند براى خانواده اى
خير بخواهد آنان را در دين دانا مى كند، كوچك ترها بزرگ ترهايشان را احترام
مى نمايند، مدارا در زندگى و ميانه روى در خرج روزيشان مى نمايد و به عيوبشان
آگاهشان مى سازد تا آنها را برطرف كنند.
نهج
الفصاحه،ص181، ح 147
حدیث (8)
امام على عليه السلام :
مَن أَتى غَنيّا فَتَواضَعَ لَهُ لِغِناهُ ذَهَبَ ثُلُثا دينِهِ؛
هر كس در مقابل ثروتمند به خاطر ثروتش تواضع كند دو سوم دينش
از بين برود.
نهج
البلاغه(صبحی صالح)،ص508 ، حكمت 228
حدیث (9) امام رضا علیه السلام:
لا یستَکمِلُ عَبدٌ حقیقةَ الایمانِ حَتَّى تَکونَ
فیهِ خِصالُ ثَلاثٍ: اَلتَّفقُّهُ فِى الدّینِ و َحُسنُ التَّقدیرِ فِى المَعیشَةِ،
و َالصَّبرُ عَلَى الرَّزایا؛
هیچ بنده
اى حقیقت ایمانش را کامل نمى کند مگر این که
در او سه خصلت باشد: دین شناسى، تدبر نیکو در
زندگى، و شکیبایى در مصیبتها و بلاها.
تحف العقول،ص324
حدیث (10)
امام حسین علیه السلام:
لاتـَرفع حــاجَتَک إلاّ إلـى أحـَدٍ ثَلاثة:
إلـى ذِى دیـنٍ، اَو مُــرُوّة اَو حَسَب؛
جز به یکى
از سه نفر حاجت مبر: به دیندار، یا صاحب مروت،
یا کسى که اصالت خانوادگى داشته باشد.
تحف العقول، ص 247
حدیث (11)
امام على عليه السلام :
لِکُلِّ شَیءٍ وَجهٌ وَ وَجهُ دینِکم الصَّلاةُ؛
هر چیز دارای سیماست ، سیمای دین شما نماز است.
کافی(ط-الاسلامیه)،ج 3 ، ص270
حدیث (12) امام صادق عليه السلام :
اَلْمُؤْمِنُ لايُخْلَقُ عَلَى الْكِذْبِ و َلا عَلَى الْخيانَةِ وَ
خِصْلَتانِ لا يَجْتَمِعانِ فِى الْمُنافِقِ، سَمْتٌ حَسَنٌ وَ فِقْهٌ
فِى السُّنَّةِ؛
مؤمن در سرشتش دروغ و خيانت نيست و دو صفت است كه در منافق جمع نگردد:
سيرت نيكو و دين شناسى.
تحف العقول، ص367
حدیث (13) امام على عليه السلام :
اِجْعَلِ الدِّينَ كَهْفَكَ و َالْعَدْلَ سَيْفَكَ
تَنْجُ مِنْ كُلِّ سوءٍ وَ تَظْفَرْ عَلى كُلِّ عَدُوٍّ؛
دين را پناهگاه و عدالت را اسلحه خود قرار ده تا از
هر بدى نجات پيدا كنى و بر هر دشمنى پيروز گردى.
مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج11ص319-تصنیف غررالحكم
و دررالکلم،ص86
حدیث (14) پيامبر
صلى الله عليه و آله :
اِنَّما
يُدْرَكُ الْخَيْرُ كُلُّهُ بِالْعَقْلِ، وَ لا دينَ لِمَنْ لا عَقْلَ
لَهُ؛
همه خوبىها با عقل شناخته مىشوند و كسى كه عقل
ندارد، دين ندارد.
تحف العقول، ص 54
حدیث (15) امام صادق عليه السلام :
اِنَّ صاحِبَ الدّينِ فَكَّرَ فَـعَـلَـتْهُ
السَّكينَةُ وَ اسْتَـكانَ فَـتَواضَعَ وَ قَنِعَ فَاسْتَغْنى وَ رَضىَ
بِما اُعْطىَ وَ انْفَرَدَ فَكُفىَ الاْخْوانَ وَ رَفَضَ الشَّهَواتِ
فَصارَ حُرّا وَ خَلَعَ الدُّنْيا فَتَحامَى الشُّرورَ وَ اطَّرَحَ
الْحَسَدَ فَظَهَرتِ الْمَحَبَّةُ وَ لَمْ يُخِفِ النّاسَ فَـلَـمْ
يَخَفْهُمْ وَ لَمْ يُذْنِبْ اِلَيْهِمْ فَسَلِمَ مِنْهُمْ وَ سَخَتْ
نَفْسُهُ عَنْ كُلِّ شَىءٍ ففازَ وَ اسْتَكْمَلَ الْفَضْلَ وَ
اَبْصَرَ العافيَةَ فَاَمِنَ النَّدامَةَ؛
آدم ديندار چون مىانديشد، آرامش بر جان او حاكم
است. چون خضوع مىكند متواضع است. چون قناعت مىكند، بىنياز است. به
آنچه داده شده خشنود است. چون تنهايى را برگزيده از دوستان بىنياز
است. چون هوا و هوس را رها كرده آزاد است. چون دنيا را فرو گذارده از
بدىها و گزندهاى آن در امان است. چون حسادت را دور افكنده محبتش آشكار
است.مردم را نمىترساند پس از آنان نمىهراسد و به آنان تجاوز نمىكند
پس از گزندشان در امان است. به هيچ چيز دل نمىبندد پس به رستگارى و
كمال فضيلت دست مىيابد و عافيت را به ديده بصيرت مىنگرد پس كارش به
پشيمانى نمىكِشد.
امالى مفيد، ص 52
حدیث (16) امام على عليه السلام :
حُسْنُ الظَّنِّ راحَةُ الْقَلْبِ وَ سَلامَةُ
الدّينِ؛
خوشگمانى، مايه آسايش قلب و سلامت دين است.
تصنیف غررالحكم و
دررالکلم،ص253
حدیث (17) امام
سجاد عليه السلام :
قُلْتُ لِعَلىِّ بْنِ الْحُسَينِ عليهالسلام
اَخْبِرنىِ بِجَميعِ شَرايِـعِ الّدينِ، قالَ عليهالسلام : قَوْلُ
الْحَقِّ وَ الْحُكْمُ بِالْعَدْلِ وَ الْوَفاءُ بِالْعَهْدِ؛
به امام سجّاد عليهالسلام عرض كردم: مرا از تمام
دستورهاى دين آگاه كنيد، امام عليهالسلام فرمودند: حقگويى، قضاوت
عادلانه و وفاى به عهد.
خصال،ج1، ص 113، ح 90
حدیث (18) امام محمد باقر عليه السلام :
اتَّقوا اللّهَ و صُونوا دینَکُم بِالوَرَع ؛
تقوای خدا پیشه کنید و دینتان را با ورع و تقوا حفظ کنید.
کافی(ط-الاسلامیه)،ج2،ص76
حدیث (19) امام رضا عليه السلام :
لَیسَ مِنّا مَن تَرَکَ دُنیاهُ لِدِینِه وَ دینَهُ لِدُنیاه؛
از ما نیست آن که دنیاى خود را براى دینش و دین خود را براى دنیایش ترک
گوید.
مستدرک الوسایل و مستنبط
المسایل،ج8،ص223 - بحارالانوار، ج75، ص۳۴۶
حدیث (20)
امام صادق
عليه السلام :
آفَةُ الدِّینِ الحَسَدُ وَ العُجبُ وَ
الفَخرُ؛
آفت دینداری حسد و خودبینی و فخر فروشی است.
کافی(ط-الاسلامیه)،ج2،ص307