حدیث (1)
امام على عليه السلام :
اَلذِّكرُ يونِسُ اللُّبَّ وَ يُنيرُ القَلبَ و َيَستَنزِلُ الرَّحمَةَ؛
ياد خدا عقل را آرامش مى دهد، دل را روشن مى كند و رحمت او را فرود مى آورد.
تصنیف غررالحکم و
دررالکلم ص 189 ، ح 3633
حدیث (2)
امام على عليه السلام :
اُذكُرُوا اللّه
ذِكرا خالِصا تَحيَوابِهِ أَفضَلَ الحَياةِ و َتَسلُكوا بِهِ طُرُقَ النَّجاةِ؛
خدا را خالصانه ياد كنيد تا بهترين زندگى را داشته باشيد و با آن راه نجات و
رستگارى را به پيماييد.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 75، ص39، ح 16 - تحف العقول ص 202
حدیث (3)
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
مَن أَطاعَ اللّه عَزَّ وَ جَلَّ فَقَد ذَكَرَ اللّه و َإِن قَلَّت صَلاتُهُ
و َصيامُهُ وَ تِلاوَتُهُ لِلقُرآنِ؛
هر كس خداى عزوجل را اطاعت كند خدا را ياد كرده است، هر چند نماز خواندن و روزه
گرفتن و قرآن خواندنش اندك باشد.
مکارم الاخلاق ص 468 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 74، ص86، ح3
حدیث (4)
امام صادق عليه السلام :
فى قَولِهِ تَعالى: (لَذِكرُ اللّه أَكبَرُ) ـ : ذِكرُ اللّه عِندَ ما
أَحَلَّ وَ حَرَّمَ؛
درباره آيه «ياد خدا بزرگتر است» ـ : به ياد خدا بودن در هنگام روبه رو شدن با حلال
و حرام.
تفسیر
نورالثقلين،
ج4، ص162، ح61
حدیث (5)
امام باقر عليه السلام :
كَأَنَّ الْمُؤْمِنِينَ هُمُ الْفُقَهَاءُ أَهْلُ
فِكْرَةٍ وَ عِبْرَةٍ لَمْ يُصِمَّهُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ جَلَّ اسْمُهُ مَا
سَمِعُوا بِآذَانِهِمْ وَ لَمْ يُعْمِهِمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ مَا رَأَوْا مِنَ
الزِّينَةِ
گويا مؤمنان همان فقيهان (فرزانگان دين فهم) و اهل انديشيدن و پند گرفتن هستند.
شنيده هاى دنيوى، گوش آنها را از (شنيدن) ياد خدا كر نمى كند و زرق و برق دنيا چشم
آنان را از ياد خدا كور نمى گرداند.
کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 133 {شبیه این حدیث در
بحارالأنوار(ط-بیروت)
ج 70، ص36، ح17 }
حدیث (6)
امام صادق عليه السلام :
( أَوحَى اللّه عَزَّ و َجَلَّ إِلى موسى عليه السلام)
: يا موسى لا تَنسَنى
عَلى كُلِّ حالٍ وَ لا تَفرَح بِكَثرَةِ المالِ، فَإِنَّ نِسيانى يُقسِى
القُلوبَ، وَ مَعَ كَثرَةِ المالِ كَثرَةُ الذُّنوبِ؛
خداى عزوجل به موسى وحى كرد: اى موسى در هيچ حالى مرا فراموش نكن و به ثروت زياد
شاد نشو، زيرا از ياد بردن من دلها را سخت مى كند و همراه ثروت زياد، گناهان زياد
است.
كافى(ط-الاسلامیه) ج8، ص45، ح8 -تحف العقول ص 493
حدیث (7)
امام سجاد عليه السلام :
أَنَّ قَسْوَةَ الْبِطْنَةِ وَ فَتْرَةَ
الْمَيْلَةِ وَ سُكْرَ الشِّبَعِ وَ غِرَّةَ الْمُلْكِ مِمَّا يُثَبِّطُ وَ
يُبْطِئُ عَنِ الْعَمَلِ وَ يُنْسِي الذِّكْر
پرخورى و سستى اراده و مستى سيرى و غفلت حاصل از قدرت، از عوامل بازدارنده و كند
كننده در عمل است و ذكر (خدا) را از ياد مى برد.
بحارالأنوار(ط-بیروت)
ج 75 ،
ص129، ح1
حدیث (8)
امام سجاد عليه السلام :
يَا مَنْ ذِكْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاكِرِينَ، وَ
يَا مَنْ شُكْرُهُ فَوْزٌ لِلشَّاكِرِينَ، وَ يَا مَنْ طَاعَتُهُ نَجَاةٌ
لِلْمُطِيعِينَ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اشْغَلْ قُلُوبَنَا بِذِكْرِكَ
عَنْ كُلِّ ذِكْرٍ
اى آن كه يادش مايه شرافت و بزرگى ياد كنندگان است و اى آن كه سپاسگزاريش موجب دست
يافتن سپاسگزاران (بر نعمتها) است و اى آن كه فرمانبرداريش سبب نجات فرمانبرداران
است، بر محمد و آل او درود فرست و با ياد خود دلهاى ما را از هر ياد ديگرى بازدار.
صحيفه سجاديه
ص 62 ، دعاى 11
حدیث (9)
امام باقر عليه السلام :
ذِكْرُ اللِّسَانِ الْحَمْدُ وَ الثَّنَاءُ وَ ذِكْرُ النَّفْسِ الْجُهْدُ وَ
الْعَنَاءُ وَ ذِكْرُ الرُّوحِ الْخَوْفُ وَ الرَّجَاءُ وَ ذِكْرُ الْقَلْبِ
الصِّدْقُ وَ الصَّفَاءُ وَ ذِكْرُ الْعَقْلِ التَّعْظِيمُ وَ الْحَيَاءُ وَ ذِكْرُ
الْمَعْرِفَةِ التَّسْلِيمُ وَ الرِّضَا وَ ذِكْرُ السِّرِّ الرُّؤْيَةُ وَ
اللِّقَاء
ذكر زبان حمد و ثناء، ذكر نفس سختكوشى و تحمل رنج، ذكر روح بيم و اميد، ذكر دل صدق
و صفا، ذكر عقل تعظيم و شرم، ذكر معرفت تسليم و رضا و ذكر باطن مشاهده و لقا است.
مشكاة الانوار ص 55
حدیث (10)
امام صادق عليه السلام :
لِجَرّاحِ المَدائِنىِّ ـ : أَ لَا
أُحَدِّثُكَ بِمَكَارِمِ الْأَخْلَاقِ قُلْتُ بَلَى قَالَ الصَّفْحُ عَنِ النَّاسِ
وَ مُؤَاسَاةُ الرَّجُلِ أَخَاهُ فِي مَالِهِ وَ ذِكْرُ اللَّهِ كَثِيرا
به جرّاح مدائنى فرمودند: آيا به تو بگويم كه مكارم
اخلاق چيست؟ گذشت كردن از مردم، سهيم كردن برادر (دينى) در مال خود و بسيار به ياد
خدا بودن.
معانى الأخبار ص 191، ح 2
حدیث (11)
امام صادق عليه السلام :
أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى مُوسَى عليه السلام يَا
مُوسَى عليه السلام لَا تَفْرَحْ بِكَثْرَةِ الْمَالِ وَ لَا تَدَعْ
ذِكْرِي عَلَى كُلِّ حَالٍ فَإِنَّ كَثْرَةَ الْمَالِ تُنْسِي
الذُّنُوبَ وَ إِنَّ تَرْكَ ذِكْرِي يُقْسِي الْقُلُوب
خداى عزّوجلّ به موسى عليه السلام وحى كرد: اى موسى! به زيادى ثروت شاد
مشو و در هيچ حالى مرا فراموش مكن، زيرا با زيادى ثروت گناهان فراموش
مىشود و از ياد بردن من قساوت قلب مى آورد.
کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 497 ، ح 7
حدیث (12)
امام حسن عسکری عليه السلام :
أكثِروا ذِكرَ اللّهِ و ذِكرَ المَوتِ و تِلاوَةَ القُرآنِ.
خدا را بسيار ياد كنيد و هميشه به ياد مرگ باشيد و قرآن زياد بخوانيد.
تحف العقول ص 488
حدیث (13)
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
ما مِن ساعَةٍ تَمُرُّ بِابن آدَمَ لَم یُذکَر اللهُ فیها إلّا
حَسِرَ عَلَیها یَومَ القیامَةِ.
هر لحظه ای که بر فرزند آدم بگذرد و او به یاد خدا نباشد روز قیامت
حسرتش را خواهد خورد
نهج الفصاحه ص 707 ، ح 2677
حدیث (14) امام جواد علیه السلام: :
الْقَصْدُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِالْقُلُوبِ أَبْلَغُ مِنْ
إِتْعَابِ الْجَوَارِحِ بِالْأَعْمَال
رو آوردن به سوى خداى تعالى با دل، از به رنج انداختن بدن در طاعت الھى
مؤثرتر است.
بحارالانوار(ط-بیروت) ج 75 ، ص 364