حدیث (3)
امام حسین علیه السلام:
لَا
أَفْلَحَ قَوْمٌ اشْتَرَوْا مَرْضَاةَ الْمَخْلُوقِ بِسَخَطِ
الْخَالِق
رستگـار نمی
شوند
مـردمـى که خشنـودى مخلـوق را در مقـابل
غضب خـالق خریدنـد.
بحارالانوار(ط-بیروت) ج 44 ، ص 383
حدیث (4) امام صادق عليه السلام :
اِنَّ صاحِبَ الدّينِ فَكَّرَ فَـعَـلَـتْهُ
السَّكينَةُ وَ اسْتَـكانَ فَـتَواضَعَ وَ قَنِعَ فَاسْتَغْنى وَ
رَضىَ بِما اُعْطىَ وَ انْفَرَدَ فَكُفىَ الاْخْوانَ وَ رَفَضَ
الشَّهَواتِ فَصارَ حُرّا وَ خَلَعَ الدُّنْيا فَتَحامَى الشُّرورَ
وَ اطَّرَحَ الْحَسَدَ فَظَهَرتِ الْمَحَبَّةُ وَ لَمْ يُخِفِ
النّاسَ فَـلَـمْ يَخَفْهُمْ وَ لَمْ يُذْنِبْ اِلَيْهِمْ فَسَلِمَ
مِنْهُمْ وَ سَخَتْ نَفْسُهُ عَنْ كُلِّ شَىءٍ ففازَ وَ
اسْتَكْمَلَ الْفَضْلَ وَ اَبْصَرَ العافيَةَ فَاَمِنَ
النَّدامَةَ؛
آدم ديندار چون مى انديشد، آرامش بر جان او
حاكم است. چون خضوع مى كند متواضع است. چون قناعت مى كند، بىنياز
است. به آنچه داده شده خشنود است. چون تنهايى را برگزيده از دوستان
بى نياز است. چون هوا و هوس را رها كرده آزاد است. چون دنيا را فرو
گذارده از بدى ها و گزندهاى آن در امان است. چون حسادت را دور
افكنده محبتش آشكار است.مردم را نمى ترساند پس از آنان نمى هراسد و
به آنان تجاوز نمى كند پس از گزندشان در امان است. به هيچ چيز دل
نمى بندد پس به رستگارى و كمال فضيلت دست مى يابد و عافيت را به
ديده بصيرت مى نگرد پس كارش به پشيمانى نمى كِشد.
امالى (مفيد) ص 52، ح
14
حدیث (5) پيامبر صلى الله عليه و آله :
اِذا بَلَغَ الرَّجُلُ اَرْبَعينَ سَنَةً وَ لَمْ
يَغْلِبْ خَيْرُهُ شَرَّهُ قَبَّلَ الشَّيطانُ بَيْنَ عَيْنَيْهِ
وَ قالَ: هذا وَجْهٌ لا يُفْلِحُ؛
هرگاه انسان چهل ساله شود و خوبيش بيشتر از بديش
نشود، شيطان بر پيشانى او بوسه مى زند و مى گويد: اين چهره اى است
كه روى رستگارى را نمى بيند.
مشكاة الأنوار ص 169