عطر يار
مـــــا نــــدانيم كه دلبستــــه اوييم، همه
مست و
سرگشته آن روى نكــــوييم، همه
فـــــارغ از هر دو جهانيم و ندانيم كـــه ما
در
پــــى غمــــــــزه او باديـــه پوييــم، همه
ســــاكنان در ميخـــــانه عشقيم، مـــدام
از
ازل، مست از آن طــــرفه سبوييم، همه
هر چه بوييم ز گلزار گلستـــان وى است
عطـــر يـــــار است كه بوييده و بوييم، همه
جــــز رخ يـــــار، جمالــــى و جميلى نبود
در غم
اوست كه در گفت و مگوييم، همه
خود ندانيم كه سرگشته و حيران همگى
پــــى آنيم كــــه خـود روى به روييم، همه
|