محرم راز
در غــــم هجر رخ مـــاه تو، در سوز و گدازيم
تا به
كى زين غم جانكـاه بسوزيم و بسازيم؟
شب هجــــــــــران تو آخر نشود، رُخ ننمايى
در
همــــه دهــــر تــو در نازى و ما گرد نيازيم
آيد آن روز كه در بــــــــاز كنى، پردهگشايى؟
تا به
خـــــاك قدمت جـان و سر خويش ببازيم
به اشارت، اگرم وعــــــده ديــــــــدار دهد يار
تا پس
از مـــرگ به وجد آمده در ساز و نوازيم
گر به انديشه بيايد كه پناهى است به كويت
نـــه
ســـوى بتكده رو كرده، نه راهى
حجازيم
ساقى از آن خُمِ پنهان كه ز بيگانه نهان است
بـــــاده
در ســـاغـــــر ما ريز كه ما محرم رازيم
|