شمع وجود
آيــد آن روز كه من، هجرت از اين خــانه كنم؟
از
جهــــــان پرزده، در شـــاخ عدم لانه كنم؟
رسد آن حــــــال كـــه در شمعِ وجـــود دلدار
بــــال
و پـــــر سوخته، كارِ شب پروانه كنم؟
روى از خـــــانقـــــه و صومعــــــه بـــرگردانم
سجــــده بـــــر خاك در ساقى ميخانه كنم؟
حال، حـــاصل نشد از موعظه صوفى و شيخ
رو به كـــــــوى صنمــــى والـــه و ديوانه كنم
گيســــو و خـــــال لبت دانه و دامند، چسان
مـــرغ
دل فــارغ از اين دام و از اين دانه كنم؟
شــــود آيــــا كــه از اين بتكده، بر بندم رخت
پــــر
زنـــــان، پشت بر اين خانه بيگانه كنم؟
|