سرود عشق
بهــــــــــــار آمــــــــد و گلـــزار، نور باران شد
چمـــــــــن
ز عشق رُخ يار، لاله افشــان شد
ســـــرود عشق ز مـــــرغان بوستان بشنو!
جــــــمال يار ز گلبــــرگِ سبز، تابـــــــــان شد
ندا به ســــــــــاقى سرمستِ گلعذار رسيد
كه
طـــرْف دشت چو رُخسار سرخِ مستان شد
به غنچه گوى كه از روى خويش، پرده فكن
كــــــــــــه مرغ دل ز فراق رُخت، پريشان شد
ز حـــــال قلبِ جفا ديده ام، مپرس، مپرس
چــــــو ابـــــــــــر از غم دلدار، اشك ريزان شد
|