ش
(تهران): آیا می‌توان از «ولی فقیه» مطالبه داشت؟ آیا می‌توان انتقاد
داشت و یا نظر وی را قبول نداشت؟ آیا هر کس نظر متفاوتی داشته باشد،
«ضد ولایت فقیه» است؟
اگر چه این سؤال قبلاً از منظر دیگری مطرح و پاسخ آن داده شده است (آرشیو
سیاسی)، اما نکات ذیل از منظری دیگر مطرح می‌گردد.
الف – قبل از هر چیز بهتر است بدانیم که شخص «مقام معظم ولی فقیه» در مورد مباحث
مطروحه در سؤال چه نظری دارند؟ بدیهی است که ملاک بیان ایشان است.
17/7/1386 – در دیدار با دانشجویان نخبه، برتران کنکور و فعالان سیاسی فرهنگی:
«... مطالبه كردن با دشمنى كردن فرق دارد. اين كه ما گفتيم گاهى اوقات معارضهى با
مسئولان كشور نشود - كه الان هم همين را تأكيد مي‌كنيم؛ معارضه نبايد بشود - اين به
معناى انتقاد نكردن نيست؛ به معناى مطالبه نكردن نيست؛ در باره رهبرى هم همين جور
است. اين برادر عزيزمان مي‌گويد «ضد ولايت فقيه» را معرفى كنيد. خوب، «ضد» معلوم
است معنايش چيست؛ ضديت، يعنى پنجه در افكندن، دشمنى كردن؛ نه معتقد نبودن.
اگر بنده به شما معتقد نباشم، ضد شما نيستم؛ ممكن است كسى معتقد به كسى نيست. البته
اين ضد ولايت فقيه كه در كلمات هست، آيهى مُنزل از آسمان نيست كه بگوئيم بايد حدود
اين كلمه را درست معين كرد؛ به هر حال يك عرفى است. اعتراض به سياست‌هاى اصل 44،
ضديت با ولايت فقيه نيست؛ اعتراض به نظرات خاص رهبرى، ضديت با رهبرى نيست. دشمنى،
نبايد كرد».
ب - ملاحظه:
- بیان ایشان همه‌ی چارچوب‌ها را معین و مبین نموده است. مطالبه حق مردم است. اظهار
نظر و انتقاد آزاد است. حتی معتقد نبودن به ولایت فقیه به معنای ضدیت با آن
نمی‌باشد، چه رسد به انتقاد یا حتی اعتراض داشتن به برخی از نظرات خاص ولی فقیه.
- البته اگر ولی فقیه (که پس از تحقیق و تفحص کامل حکمی صادر می‌نماید)، دستوری
داد، باید آن دستور انجام شود. چنان چه در هر جامعه و حکومتی نیز چنین است. چرا که
اگر قرار باشد هر کسی که نظر مخالفی دارد بنا به نظر خود عمل کند، به جز بروز هرج و
مرج (آنارشیسم) حاصل دیگری نخواهد داشت.
- «ضدیت»، همان طور که ایشان می فرمایند، پنجه در پنجه درافکندن و دشمنی کردن است.
پس اگر کسی که انتقاد یا نظر مخالفی دارد، به جای ابراز مخالفت با یک موضوع، در
مقابل «ولایت فقیه» یا «ولی‌فقیه» ایستاد و اقدام به دشمنی و مبارزه نمود، او
(شخص، حزب، تفکر و ...)، ضد است.
- برخی می‌خواهند از این واژه‌ها و حقوق بدیهی و طبیعی مردم در اسلام [که عین فطرت
و حکم خداوند متعال می‌باشد]، سوء استفاده کرده و به بهانه‌ی حق مطالبه – حق انتقاد
– حق اعتراض و ...، با اباهه‌گری، لودگی، بی‌تربیتی و ...، حرمت‌ها و قبح‌ها را
بشکنند و سپس با جریان‌سازی و به راه‌انداختن موج و جنگ‌روانی یا همان جنگ نرم، در
راستای تحقق اهداف براندازی سوء استفاده‌ی سیاسی کنند. لذا کسی که سؤال، شبهه، نظر،
انتقاد یا حتی اعتراض دارد، باید بسیار بصیر و هوشیار باشد و ادعای خود را به دور
از جو‌سازی‌ها، با درایت و مستند و در چارچوب عقل، علم و ادب مطرح نماید. بدیهی است
چنین رفتاری نه تنها ضدیت و دشمنی نیست، بلکه موجب رشد و کمال فرد و جامعه نیز
خواهد شد.
x-shobhe.com | 
