|
ش(تهران):
اصطلاحی در میان مردم وجود دارد به نام «مرغ آمین». آیا چنین موجودی با
اوصافی که گفته شده واقعاً وجود دارد؟
منشأ این اصطلاح (مرغ آمین)، آمیزه یا
التقاطی است از معارف قرآنی، حدیث، ادبیات فارسی (استعاره). چنان چه در
شعر و استعاره به انسان نیز «مرغ» گفته‌اند: «مرغ باغ ملکوتم نیم از
عالم خاک».
البته و متأسفانه گاهی به قول معروف «اسرائیلیات – خرافه‌های دینی و
مذهبی» مبنی بر تخیل و تجسم بخشیدن به مجردات نیز به آن اضافه شده است.
مسلمانان به خوبی مطلع‌اند که خداوند متعال برای هر امری واسطه‌ای قرار
داده است و عالَم، عالم واسطه‌هاست. چه واسطه‌های طبیعی و مادی، مثل
بارش باران از ابر یا تابش نور از خورشید، و چه واسطه‌های غیر طبیعی و
مادی مثل: نازل نمودن وحی یا گرفتن جان توسط ملائکه.
کسانی که اطلاعات و معلومات متوسطی دارند، می‌دانند که چهار ملک بزرگ
با چهار مأموریت بزرگ وجود دارند. حضرات: جبرئیل برای انزال وحی –
میکائیل برای توزیع رزق – عزرائیل برای اخذ روح از بدن و نیز اسرافیل
برای دمیدن در سور و پایان دنیا و آغاز قیامت.
آنان که مطالعات بیشتری دارند می‌دانند که هر یک از چهار ملک فوق نیز
سپاهیان و لشکریانی ـ زیر مجموعه یا کارگزاران - دارند. لذا چنین نیست
که هر رزقی به صورت مستقیم از دست حضرت میکائیل (ع) اعطا شود و یا جان
هر کسی مستقیم به واسطه‌ی حضرت عزرائیل (ع) اخذ شود. چنان چه خداوند
حکیم در قرآن کریم می‌فرماید:
«الَّذينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ طَيِّبينَ يَقُولُونَ سَلامٌ
عَلَيْكُمْ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ» (النحل
-32)
همان كسانی كه فرشتگان با حال پاك سيرتى، جانشان را بگيرند و گويند
سلام بر شما، به پاداش اعمالى كه مىكردهايد به بهشت درآييد.
باز کسانی که بیشتر قرآن کریم را تلاوت (قرائت با تدبر) نموده‌اند و با
احادیث و روایات نیز آشنایی دارند، می‌دادند که برای هر امری ملکی هست
و از جمله امور یاری مؤمنین، نصرت مجاهدین، دعا برای مؤمنین و ...
می‌باشند. که به عنوان مثال به دو آیه‌ی ذیل اشاره می‌گردد:
«إِذْ تَسْتَغيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُمْ
بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ مُرْدِفينَ» (الأنفال-9)
ترجمه: آن هنگامى را كه به پروردگارتان استغاثه مىكرديد، و خداوند
استغاثهتان را مستجاب كرد (و فرمود:) من شما را به هزار نفر از
ملائكههاى منظم شده كمك خواهم كرد.
«إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا
تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا
تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ»
(فصلت-30)
ترجمه: اما آنهايى كه گفتند پروردگار ما اللَّه است و بر گفته‌ی خود
پافشارى و استوارى هم كردند ملائكه بر آنان نازل گشته و مىگويند
نترسيد و غم مخوريد و به بهشت بشارت و خوشوقتى داشته باشيد بهشتى كه در
دنيا همواره وعدهاش را به شما مىدادند.
«هُوَ الَّذي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَ مَلائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ
الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ كانَ بِالْمُؤْمِنينَ رَحيماً» (الاحزاب
-43)
ترجمه: اوست كسى كه بر شما درود مىفرستد، و نيز ملائكه او (بر شما
درود می‌فرستند)، تا [تا بدین واسطه] شما را از ظلمتها به سوى نور در
آورد، و خدا به مؤمنان مهربان است.
پس، هر مسلمانی (بر اساس آیات قرآن کریم و احادیث) می‌داند که نه تنها
بسیاری از ملائک برای او دعا می‌کنند، و یا اعمالش را ضبط می‌کنند، یا
از او حفاظت می‌کنند و ...، بلکه نماز یا دعایش را بالا می‌برند و برای
دعاهایش آمین هم می‌گویند (که آمین نیز خود نوعی دعا کردن است).
اما، این معارف چنان چه بیان گردید در قالب ادبیات‌های گوناگون و از
جمله ادبیات فارسی درآمد و در شعر و نثر در قالب استعاره‌ها به
کارگرفته شد و در نهایت با نفوذ تخیلات و خرافه‌ها (اسرائیلیات) ملک به
«مرغ» تشبیه شد!
و گرنه به صورت قطع ملائکه دعاگو و آمین‌گوی دعای مسلمین و مؤمنین و هر
بنده‌ای که خدا را بخواند هستند، اما مرغی در کار نیست.
x-shobhhe.com | 
