متفرقه/شبهه17

دنیا دارد مکافات نیست و حکم اعدام نیز برای جبران مافات نیست، چرا که با اجرای حکم اعدام یک مفسد یا جنایتکار، هیچ ضایعه‌ای جبران نمی‌گردد. مگر می‌شود جان از دست رفته‌ی یک مقتول را با اعدام قاتل به او برگرداند؟ و یا اگر قاتلی ده‌ها نفر را کشته باشد، مگر می شود بیش از یکبار اعدامش نمود؟ پس «اعدام» مکافات عمل و جبران مافات نیست، بلکه افراد گاه به حدی فاسد و فاسق می‌گردند، که به لحاظ عقل، شرع و قانون، وجودشان برای دیگران مضر و مهلک تشخیص داده می‌شود و لذا اعدام می‌شوند تا بقای عمرشان موجب جنایات و خسران‌های بیشتر بر دیگران نگردد.

الف – یک عمل، چه خوب باشد و چه بد، آثار بسیاری دارد که عامل آن یا اطرافیان فقط بخش کمی از آن را مشاهده می‌کنند، اما تداوم آثارش تا قیامت گسترش داشته و باقی می‌ماند. به عنوان مثال: معلمی در کلاس اول، الفبا را به دانش آموز تعلیم می‌دهد. آیا تنها اثر این آموزش این است که دانش‌آموز الفبا را فرا گرفته است، یا در همه زندگی او و آتیه‌ی خودش و بالتبع خانواده و جامعه و سپس نسل اندر نسلش تأثیر می‌گذارد؟ همین طور است یک عمل خلاف. لذا خداوند متعال فرمود که همه‌ی اعمال با آثارشان را نزد «امام زمان» ثبت می‌کنم:

«إِنَّا نَحنُ نُحيِ المَوتى‏ وَ نَكتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُم وَ كُلَّ شَي‏ءٍ أَحصَيناهُ في‏ إِمامٍ مُبين‏» (یس – 12)

ترجمه: ماييم كه مردگان را زنده مى‏كنيم و آنچه كرده‏اند و آنچه از آثارشان بعد از مردن بروز مى‏كند همه را مى‏نويسيم و ما هر چيزى را در امامى مبين برشمرده‏ايم.

ب – به همین دلیل دنیا دار مکافات نیست، چرا که هیچ پاداش یا مجازاتی در دنیا نمی‌تواند پاسخگوی یک عمل خوب یا بد باشد و یکی از دلایل ضرورت برپایی قیامت نیز همین است که عمل کننده پاداش یا مکافات عمل خود را آن گونه که محق‌اش است ببیند.

هم چنین هیچ کس نمی‌تواند پاداش یا مکافات کسی را بدهد، لذا خداوند متعال هم در مورد مؤمنین و هم در مورد کافرین و ظالمین می‌فرمایید که حساب و کتابشان با ماست:

«إِنَّ إِلَينَا إِيَابهَُم * ثمُ‏َّ إِنَّ عَلَينَا حِسَابهَُم» (الغاشیه، 24-26)

ترجمه: آرى محققا به سوى ما مى ‏آيند * و حسابشان به عهده ما است.

ج – دقت شود که کفار و ظالمین در همین دنیا نیز دچار عذاب‌هایی می‌شوند که شاید به نظر مردم مشهود نباشد و حتی خودشان نیز درک نکنند، اما این عذاب‌ها مقدمه‌ای می‌شود برای «عذاب الاکبر» آنها. مثل: فراوش کردن خدا، از دست دادن دین، پشت کردن به ولایت، به باد دادن اندوخته‌ها، رفتن آبرو و شرف، بدنامی در میان مردم، نفرت در اذهان و انظار عمومی پس از محبوبیتی و عزتی که خدا به آنها داده بود، رو کردن به طاغوت و ذلت پذیری در مقابل آنها و یا بندگی هوای نفس به جای الله جل جلاله، ارتکاب معاصی یکی پس از دیگری ... و خلاصه «ختم الله» شدن و بستن در توبه، بازگشت و هدایت به روی خود. به قول آیت الله جنتی در نماز جمعه تهران: این که مردم شعار می‌دهند: «اعدام باید گردد»، اینها بسیار پیش از این «معدوم» شده‌اند.

x-shobhe.com