|
ش (مشهد): آیا
ظهور نزدیک است و آیا اگر ظهور را نزدیک بدانیم وقت تعیین کرده‌ایم؟
مگر آیت‌الله بهجت نفرمودند ظهور نزدیک است و مگر آیت‌الله ناصری نیز
این بیان را تأیید نکردند؟
انتظار ظهور حضرت مهدی سلام الله علیه، انتظار ظهور همه‌ی دین و همه‌ی
کمالات و فضایل انسانی و عدالت اجتماعی است. لذا «انتظار فرج» برترین
وظیفه‌ی مسلمین و والاترین عبادت آنهاست:
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: برترین کارهای امت من، انتظار فرج و گشایش
خداوند است. (میزان الحکمة – 101)
امام سجاد علیه‌السلام فرمودند: انتظار فرج خود از بزرگ‌ترین گشایش‌هاست.
(همان مدرک)
امام صادق علیه‌السلام فرمودند: هر که در حال انتظار این امر (ظهور
قائم عج الله تعالی فرجه‌الشریف) بمیرد، هم چون کسی است که با قائم (عج)
در خیمه‌ی او باشد؛ نه، بلکه مانند کسی است که در کنار رسول‌الله (ص)
شمشیر زند.(همان مدرک)
و ده‌ها حدیث و روایت دیگر در این زمینه نشان می‌دهد که بزرگ‌ترین
تکلیف و وظیفه‌ی مسلمان، همان «انتظار فرج» است. حال چگونه ممکن است
کسی منتظر باشد، در حالی که ظهور را نزدیک نمی‌بیند. بدیهی است اگر کسی
در ذهن خود گمان کند که ظهور هر چقدر هم نزدیک باشد، دیگر به عمر او
دست نمی‌دهد، او نمی‌تواند یک «منتظر» واقعی باشد. لذا بدون تردید شیعه‌ی
منتظر اگر ظهور را نزدیک نبیند، اصلاً منتظر نیست.
اما این نزدیک دیدن ظهور، فرق دارد که انسان برای آن زمانی [حتی حدودی]
قائل شود. مثلاً بگوید: در همین دهه یا در همین دو دهه اتفاق می‌افتد!
خیر. امر ظهور ممکن است همین الآنی که نویسنده مشغول به این نوشتار است
و یا شما مشغول به خواندن آن هستید، اتفاق بیافتد و ممکن است فردا، یا
...، شاید این جمعه بیاید؟ شاید.
معنای انتظار این نیست که ما بگوییم: «ایمان داریم که بالاخره روزی
ظهور حضرت مهدی (عج) می‌رسد» و حتی این نیست که بگوییم: «امیدواریم در
همین دهه‌های معاصر اتفاق بیافتد»، این که دیگر انتظار نیست. بلکه شیعه
باید هر لحظه خود را آماده‌ی مواجه با ظهور حضرت (عج) نماید.
دقت در فرازهای دعای عهد، معارف کاملی در این زمینه به دست می‌دهد. در
یک فراز از خداوند می‌خواهیم:
«اللهم اجعلنی من انصاره و اعوانه ... و المستشهدین بین یدیه ...»
یعنی خداوندا! مرا از یاران و کمک رسانان ... و شهدای جلودارش قرار بده.
بدیهی است شیعه‌ی منتظری که چنین دعا و آرزویی دارد، رسیدن به این
توفیق را برای سالیان دور نمی‌خواهد. پس، ظهور را نزدیک می‌بیند. در
فراز دیگر به صراحت عرض می‌کنیم:
«اللهم اکشف هذه الغمة عن هذه الامة بحضوره، و عجل لنا ظهوره، انهم
یرونه بعیداً و نرٰیه قریباً»
خداوندا! با ظهورش این غم بزرگ [غیبت امام] را از این امت بر طرف بفرما
و در ظهورش تعجیل نما، همان ظهوری که دیگران آن را دور و ما آن را
نزدیک می‌بینیم.
پس، شیعه در هر زمانی ظهور را نزدیک می‌بیند و اگر مدعی شود که ظهور
نزدیک است، نه دروغ گفته و نه زمان تعیین کرده است. این یک باور و
اعتقاد حق است و الزامی هم ندارد که حتماً آیت الله بهجت (ره) فرموده
باشند و گفته‌ی ایشان نیز به اقوال مختلف و با تغییر در افواه شایع شود
و مورد سوء استفاده‌های عمدی یا سهوی قرار گیرد.
بله، ظهور نزدیک است و ما امید داریم که معرفت و وفاداری و ایمان و عمل
صالح ما موجب تعجیل بیشتر گردد نه این که خدایی ناکرده سبب تعویق
طولانی‌تری شود.
x-shobhe.com | 
