اعتقادی/شبهه56

ش (زاهدان): مبلغین وهابی‌ها در حج می‌گفتند: «هر آن چه از چهار مذهب اهل سنت خارج باشد، از اسلام خارج است» و به همین دلیل تشیع را از اسلام خارج می‌خواندند! پاسخ چیست؟

همان طور که اشاره نمودید، وهابی‌ها با سرمایه‌گذاری بسیار سنگین و سازماندهی گسترده، مبلغین کثیری که به زبان فارسی تسلط یا آشنایی دارند را پس از آموزش‌های لازم، در میان زوار عمره یا حجاج تمتع پخش می‌کنند تا بر علیه «تشیع» ضد تبلیغ کنند و یکی از محورهای بحث آنان همین نکته است که اشاره نمودید. آنها می‌گویند: اسلام از چهار مذهب «حنفی، شافعی، مالکی و حنبلی» خارج نیست و هر کس یا هر سخن و مطلبی خارج از این چهار مذهب باشد، از اسلام خارج است و به همین بهانه تشیع را از اسلام خارج می‌نامند! اما پاسخ:

الف – خود وهابیت خارج از چهار مذهب است، پس بر اساس این نظریه از اسلام خارج است. مذهب اغلب وهابی‌ها سلفی است. مضاف بر این که «وهابیت» اصلاً مذهب نیست. بلکه تشکیلاتی است که توسط انگلیس برای سلطه بر سرزمین حجاز (مکه و مدینه) و اسلام‌زدایی سازماندهی شد و امروزه نیز توسط همان انگلیس و آمریکا اداره می‌شود.

ب – آن چه که خارج از قرآن و سنت رسول الله (ص) باشد از اسلام خارج است و چنین سخنی که آنان مدعی‌اند، نه در قرآن کریم آمده است و نه در فرمایشات حضرت رسول اکرم (ص). اما در خطبه‌ی غدیر که اهل سنت نیز مکرر و مؤکد آن را در کتب خود ذکر نموده‌اند، به پذیرش ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السلام امر شده است.

ج – اولین مذهب از چهار مذهب فوق، حنفی بود که توسط «ابو حنیفه» پایه‌گذاری شد. وی در میان اهل سنت به «امام اعظم» ملقب است. او از شاگردان امام صادق علیه‌السلام بود و جمله‌ی او معروف است که می‌گفت:‌ «اگر دو سال نزد امام صادق (ع) درس نخوانده بودم، هلاک شده بودم». در هر حال پایه‌ی اولین مذهب از مذاهب چهارگانه اهل سنت، حدود 150 سال پس از رحلت نبی‌اکرم (ص) گذاشته شد. آیا در طی این فاصله مسلمانان همگی خارج از اسلام بودند؟!

د – به فرض قبول این که «هر چه از چهار مذهب خارج باشد از اسلام خارج است»، خود این شعار از اسلام خارج است، چون هیچ یک از مؤسسین چهار مذهب (یا به قول خودشان: ائمه‌ی مذاهب چهارگانه)، چنین سخنی را نگفته‌اند. ابوحنیفه به عنوان اولین مذهب (اجتهاد) نمی‌دانست پس از خودش کس دیگری هم اجتهاد خواهد کرد یا خیر و آخرین آنها نیز نمی‌دانست و نگفت که فقط اجتهاد من و سه مجتهد قبل از من مورد قبول است و دیگر کسی حق اجتهاد ندارد. بلکه این محدودیت و ممنوعیت و بستن باب اجتهاد در میان اهل سنت، توسط حکومت‌های جابر و ظالم که نه شیعه بودند و نه سنی صورت پذیرفت تا دیگر کسی بر علیه آنان قد علم نکند. پس این شعار از اسلام خارج است و هر کس آن را قبول کند، این باورش از اسلام خارج است. 

x-shobhe.com