پروتکل شماره 23
- [در حكومت را جهانی خود] برای آنكه مردم به اطاعت كردن عادت كنند، بايد درس قناعت و تواضع به آنان آموخت. معنای اين سخن آنست كه از توليد اشياء لوكس بايد جلوگيری كرد. زيرا به مدد اين كار میتوانيم مسائل اخلاقی را كه به سبب رقابت در مصرف اشياء لوكس متزلزل گرديده اند، اصلاح كنيم.
تأسيس كارگاههای توليدی كوچك كه به معنای كارگذاشتن بمب، زيرپای سرمايه های خصوصی است، دوباره ازسرمیگيريم. زيرا صاحبان موسسات توليدی بزرگ اگر چه، نه هميشه آگاهانه - افكار توده ها را عليه مصالح دولت برمی انگيزند. كارفرمايان موسسات توليدی كوچك، چيزی درباره بيكاری نمیدانند و كارگران را با مقررات دولت آشتی داده وقدرت دولت را استحكام میبخشند. بيكاری خطر بسيار بزرگی برای دولت به شمار میرود. البته زمانی كه ما به قدرت برسيم نقشه های لازم در اين زمينه به اجرا درخواهد آمد. همچنين شرابخوری را طبق قانون ممنوع اعلام میكنيم. كسی كه مشروب میخورد، تحت تاثير الكل به حيوانی درنده مبدل میگردد. لذا ما اين را جنايتی عليه بشر تلقی كرده و شرابخوار را مشمول مجازات قرار میدهيم.
- يكبار ديگر تكرار میكنم، افراد تحت سلطه، از فرد قوی دستی كه هيچگونه وابستگی و اتكايی به آنها ندارد، كوركورانه اطاعت میكنند. زيرا او را شمشير دفاع و حامی اجتماع در برابر نابسامانیها میدانند. اين افراد از پادشاهی كه روحی ملكوتی در بدن دارد، چه انتظاری دارند؟
- جوامعی كه ما اخلاقيات را در آنها از بين برده ايم، وجود خدا را نفی میكنند و از ميان آنها شعله های آتش هرج و مرج طلبی (آنارشيسم) به هر سو زبانه میكشد. لذا فرمانروای عظيم الشأن، صحنه اين گونه جوامع را از وجود فرمانروايان كنونی پاك خواهد كرد. به علاوه فرمانروا موظف است كه اينگونه جوامع را پس از نابودی جان تازه ای ببخشد و خون تازه ای در رگهای آنها به جريان اندازد تا به صورت جوامع منظمی درآيند و چون سربازانی جنگجو به مبارزه با آلودگیهايی كه ممكن است پيكر دولت را مجروح نمايند، برخيزند.
- كسی كه از جانب خداوند انتخاب شده است، مأموريتی آسمانی دارد تا نيروهای كور و ناآگاهی را كه به فرمان غريزه و اميال و نه به فرمان عقل، دست اندركارند، متلاشی كند. اين نيروها هم اكنون به صورت چپاول و انواع ديگر خشونت و بزهكاری و نيز زيرماسك اصول آزادی و حقوق بشر تجلی میكنند. اين نيروها تقريباً همه نوع نظم اجتماعی را به هم زدهاند و زمينه را برای استقرار حكومت پادشاه يهود فراهم ساختهاند. اما زمانی كه پادشاه يهود شاهنشاهی خويش را آغاز كرد، اينگونه نيروها ديگر نقشی نخواهند داشت. البته لازم است كه آنها را ازسر راه پادشاه برداريم و بقايای آنها را برجای نگذاريم.
- آنگاه به مردم جهان میگوييم: «خداوند را شكرگزار باشيد و در برابرش كه سرنوشت انسان را رقم میزند و نيز در برابر كسی كه خداوند ستاره بختش را هدايت كرده است، زانو بزنيد. زيرا كسی غير از او نمیتواند ما را از زيرفشارها و بديها كه قبلاً از آنها ياد كرديم، رهايی بخشد.»