بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامى‏ در ديدار دست ‏اندركاران مراسم حج‏

بسم‏ اللَّه ‏الرّحمن ‏الرّحيم‏

اولاً به برادران و خواهران عزيزِ دست‏اندركار اين حركت عظيم الهى و مردمى خوش‏آمد عرض مى‏كنيم و از خداوند شاكر عليم مسألت مى‏كنيم كه تلاش شما را مقبول و مورد ثواب قرار دهد و توفيق روزافزون برگزارى هرچه بهتر حج را به شما و زايران عنايت كند.

فرصت حج، استثنايى است. همه‏ى عبادات، فرصت بازيابى خويشتنِ انسان هستند. انسانها بر اثر غفلت از خداى متعال - كه روح هستى و حقيقت هستى است - از خودشان، از دلشان و از حقيقتشان غافل مى‏شوند؛ «نسوااللَّه فانساهم انفسهم». امروز درد بزرگ بشريت اين است. انسانها با غفلت از خداى متعال، از خودشان هم غافل شده‏اند. نيازهاى انسان، حقيقت انسان و اهداف خلقت انسان در ميان چرخ و پر دستگاه‏هاى مادى بكلى از ياد رفته است. آنچه انسان را به خدا، و در سايه‏ى توجه به خدا، به خود و حقيقت خود و نياز خود و دل خود متوجه مى‏كند، دعا و عبادت و تضرع است. و حج از اين جهت برترين عبادتهاست؛ چون از لحاظ زمان، از لحاظ مكان، از لحاظ توالى حركاتى كه در حج در اختيار حاجى و ناسك گذاشته شده است، يك عبادت استثنايى است. لذا شهر مكه و مراسم حج، وسيله‏يى براى امنيت انسان است. انسان، با خضوع، با توجه، با تضرع و با غرق شدن در ياد الهى، در آن مراسمِ عجيب و عظيم، در دل خود احساس امنيت مى‏كند؛ اين بزرگترين نياز انسان است. جهنمى كه قدرتهاى مادى و انگيزه‏هاى مادى در حول و حوش انسان به‏وجود آورده‏اند. انسان مى‏تواند با پناه بردن به حج، بَرد و سلام بهشت را در آن مكان و آن زمان براى خود به‏وجود بياورد.

چه غافلند كسانى‏كه مراسم حج و ايام حج و مناسك حج را به وسيله‏ى پرداختن به امور دنيايى كمرنگ مى‏كنند. حج را بايد با توجه، با حضور و با آداب به‏جا آورد. غير از مناسك حج و اعمالى كه تشكيل‏دهنده‏ى صورت حج است، ادبى هم وجود دارد كه روح حج است. بعضى اين صورت را به‏جا مى‏آورند، اما از روح و حقيقت آن غافل مى‏مانند. ادب حج، خضوع و ذكر و توجه است. ادب حج، احساس حضور در مقابل پروردگار در همه‏ى آنات است. ادب حج، پناه بردن به ساحه‏ى امن الهى است كه براى مؤمنين و متمسكين به ذيل توسل به ذات مقدس پروردگار، آن را فراهم كرده است. بايد اين بهشت را شناخت و وارد آن شد؛ حج را اين‏طور بايد فهميد. ادب حج، مسالمت و مداراست. خشونت كردن با مؤمنين، دعوا كردن با برادران و فسوق و جدال در حج ممنوع است. ادب حج، فرو رفتن در حقيقت معناى حج و بهره‏بردارى كردن و توشه گرفتن از آن براى همه‏ى دوران زندگى است. ادب حج، برادرى و ايجاد محبت و وحدت است. فرصت ايجاد وحدت بين ملتهاى اسلامى و شعوب اسلامى، فقط در حج فراهم مى‏شود. اين همه انسان از اقصا نقاط عالم، همه به عشق كعبه، به عشق مرقد پيغمبر، به عشق ذكر الهى، به عشق طواف و سعى، خود را به آن‏جا رسانده‏اند؛ اين فرصتِ برادرى مغتنم است.

امروز يكى از اهداف اساسى استكبار و امريكا در دنياى اسلام عبارت است از ايجاد اختلاف؛ بهترين وسيله هم ايجاد اختلاف بين شيعه و سنى است. مى‏بينيد دستپروردگان استعمار در دنيا به مناسبت مسائل عراق چه حرفهايى مى‏زنند، چه سمپاشى‏هايى مى‏كنند و به خيال خودشان چه بذر نفاقى مى‏پراكنند. سالهاى متمادى است كه دست استعمار و دست قدرت‏طلبِ قدرتهاى فزونخواه غربى دارند اين كار را مى‏كنند. در حج، فرصت خوبى براى آنهاست تا شيعه را از سنى، و سنى را از شيعه عصبانى كنند؛ آن را وادار كنند به مقدساتِ اين اهانت كند، اين را وادار كنند به مقدسات و محبوباتِ او اهانت كند. بايد هوشيار بود؛ مخصوص حج هم نيست؛ در همه‏ى دوران سال و در همه‏ى ميدانها بايد هوشيار بود. جنگ شيعه و سنى، محبوب واقعى امريكاست. بعد از گذشت قرنها روبه‏روى هم بنشينند - مثل كسانى كه در جنگ با همديگر روبه‏رو مى‏شوند - با دلهاى پُركينه نسبت به يكديگر حرف بزنند؛ اين او را سب كند، او اين را سب كند. هيچ بُعدى ندارد كه بخصوص در اين روزگارِ بسيار حساس، در مراسم حج كسانى را اجير كنند، براى اين‏كه اين اختلاف را ايجاد كنند؛ شما بايد هوشيار باشيد؛ مردم هوشيار باشند؛ روحانيون محترم كاروانها بايد با احساس مسؤوليتِ تمام نسبت به اين قضيه، متوجه باشند؛ بدانند دشمن چه مى‏خواهد. غفلت بزرگى است كه انسان به خيال اين‏كه از حقيقت دفاع مى‏كند، از نقشه‏ى دشمن دفاع كند و براى دشمن كار كند. ديگران پول مى‏گيرند، مزدور مى‏شوند و اين كار را مى‏كنند؛ عده‏يى عوامِ سطحىِ متعصب را هم ممكن است عليه شما، عليه عقايدتان و عليه مقدساتتان تحريك كنند. اگر با عمل متقابلى مواجه شوند، بلاشك به هدف خودشان رسيده‏اند؛ آنها همين را مى‏خواهند؛ مى‏خواهند ما را با هم گلاويز كنند تا خيال خودشان را راحت كنند.

از جمله غفلتهاى احتمالى در حج، يكى اين است كه كسانى به‏جاى شركت در نمازهاى جماعت، به جاى طواف مستحبى، به‏جاى حضور در فضاى معطر مسجدالحرام يا مسجدالنبى - كه از دوران افتخار اسلام و دوران وحى و بعثت، اين همه خاطرات در اين دو محل وجود دارد - سراغ زرق‏وبرق‏هاى بى‏ارزش و پوچ و بازارها و مغازه‏ها بروند، براى اين‏كه جيب دولتهاى بيگانه‏ى لاابالى نسبت به منافع مسلمين را پُر كنند؛ جيب كارگر و سرمايه‏دارِ آنها را با پول ايرانى و با ثروت ملى‏شان پُر كنند. به‏جاى شركت در نمازجماعت، به بازارگردى و دكان‏گردى بروند و اجناس را تماشا كنند. انسان متأسف مى‏شود وقتى بشنود هنگامى‏كه جمعيتِ باشكوه در مسجدالحرام يا مسجدالنبى مشغول اقامه‏ى جماعتند يا به اقامه‏ى جماعت مى‏شتابند، تعداد معدودى حاجىِ ايرانى - يا مرد يا زن - سراغ بازارها بروند؛ كيسه‏ها را زير بغل بگيرند و اجناسى را كه در شهر خودشان گاهى ارزان‏تر و بهتر از آن‏جا مى‏توانند پيدا كنند، بگيرند بيايند. «ذلكم خير لكم ان كنتم تعلمون»؛ اين بهتر و مفيدتر و مهمتر است كه انسان به نماز، به عبادت، به ذكر، به توجه و به حضور در جماعات بپردازد؛ اينها دستاورد واقعى حج است؛ سوغات، اينهاست. سوغات، معنويتى است كه شما در خودتان ذخيره مى‏كنيد و مى‏آوريد؛ اخلاق و روحياتى است كه با خودتان مى‏آوريد. ما ديده‏ايم كسانى را كه وقتى از حج برمى‏گردند، چهره و رفتار و كلام و ظاهر و باطن آنها انسان را موعظه مى‏كند و تحت‏تأثير قرار مى‏دهد؛ اين خوب است؛ اين سوغات واقعى است.

اين نكته را هم عرض كنيم؛ حوادث تلخى در كشور همسايه‏ى ما - عراق - در حال حدوث و جريان است؛ قضايايى كه ديروز در نجف و كربلا واقع شد - انفجار بمب و كشته شدن ده‏ها نفر و زخمى شدن تعداد بيشتر - اينها بايد انسان را به مشكلات و مسائل بزرگترى متوجه كند. پيداست كه دست استكبار پيرامون دنياى اسلام دايم در حال كار است. از دو حال خارج نيست: يا امت اسلامى هشيارانه برخورد خواهد كرد؛ در اين صورت اگر اين دست، ده دست هم بشود، استكبار هيچ غلطى نخواهد توانست بكند. اگر غافلانه با اين قضايا برخورد كنيم، آن وقت سرنوشت ما و آينده‏ى امت اسلامى بشدت مورد تهديد قرار خواهد گرفت. اين حوادث خونين كه به نابودى جان انسانها منتهى مى‏شود، اگر صرفاً يك حادثه‏ى تروريستى هم بود، محكوم بود؛ اما بالاتر از اينهاست؛ اينها مى‏خواهند مردم عراق را در آستانه‏ى انتخابات، آن‏چنان مشغول كنند و آن‏چنان بازار تهمت و شايعه و اختلاف را داغ كنند كه فرصت استثنايى انتخابات را از دست آنها بربايند. من اطمينان دارم كه پشت‏سر اين حوادث، دست دستگاه‏هاى جاسوسى اسرائيل و امريكا در كار است؛ يا خود آنها بالمباشره اين كار را انجام دادند، يا گيرم چند نفر آدم متعصب و غافل را اغوا و آنها را به اين كار وادار كردند؛ ليكن نقشه متعلق به آنهاست. مردم عراق بعد از سالهاى متمادى و على‏رغم ميل استكبارىِ مستكبران، مى‏خواهند خودشان تشخيص دهند و انتخاب كنند؛ اما اشغالگران اين را نمى‏خواهند؛ مى‏خواهند صورتِ انتخابات باشد، اما باطنِ انتخابات نباشد؛ از مردم، براى مردم و به اعتماد مردم، كسى روى كار نيايد؛ افرادى را كه مزدور و گوش به فرمانِ خودشان هستند، آن‏جا بگذارند. ظاهر قضيه اين باشد كه يك حكومت مردمى است، اما باطن قضيه عوامل امريكا و انگليس باشند - كه عراق دست آنهاست و آن را اداره مى‏كنند - و منافع آنها را تأمين كنند. اين بايد ما را خيلى هشيار كند؛ ملت عراق و امت اسلامى را خيلى هشيار كند.

اين قضايا در همه جاى دنياى اسلام به شكلهاى گوناگونى وجود دارد. طرح امريكايىِ خاورميانه‏ى بزرگ، يكى از آنهاست. درواقع اين طرح، يك‏كاسه كردن همه‏ى منافع موجود در اين منطقه و ريختن در جهنمِ پُرنشدنىِ معده‏ى قدرت‏طلب استكبار امريكايى است. آنها به نفوذ و تسلطى كه الان دارند، قانع نيستند؛ سلطه‏ى مطلق را مى‏خواهند؛ دنبال قدرت مطلقه بر همه‏ى دنيا هستند؛ از جمله بر اين منطقه كه سرشار از ثروتهاى طبيعى و انسانى است و نقطه‏ى بسيار حساس و مهمى است. ملتها خيلى بايد هوشيار باشند؛ دولتها هم بايد هوشيار باشند.

فرصت حج را براى روشنگرى در اين زمينه‏ها و اعلام برائت از استكبار و امريكا نبايد از دست داد. دنياى اسلام بايد بداند كه با چه قضايايى مواجه است. اينها براى دنياى اسلام بايد وسيله‏ى نشاط و حركت شود. در تبليغاتِ آنها اين‏طور وانمود مى‏شود كه ديگر فايده‏يى ندارد؛ استكبار تسلط پيدا مى‏كند و نمى‏شود كارى كرد؛ مشت است و درفش. واقع قضيه اين نيست. واقع قضيه اين است كه امت اسلامى يك موجود زنده و توانمند است؛ آن‏جايى كه بخواهد و اراده و اقدام كند، نه قدرت امريكا و نه بالاتر از امريكا، هيچ تدبيرى و كارى عليه او نمى‏توانند بكنند.

از خداوند متعال مى‏خواهيم همه‏ى ما را موفق و تأييد كند و به روحانيون محترم كاروانها و دست‏اندركاران و مسؤولان گوناگون رده‏هاى مختلف حج توفيق دهد. اين‏كه اشاره كردند محور تبليغات، قرآن است، مژده‏ى بسيار بزرگى است. قرآن كليد موفقيت مسلمانان است. در همه‏ى احوال، قرآن بايد محور تبليغات، حركت و تلاش قرار بگيرد؛ و بهترين احوال براى اين كار، حج است. قراء و تاليان قرآن، در مساجد، در حرمين شريفين، در بعثه و در هر نقطه‏يى كه زمينه فراهم مى‏شود، تلاوت كنند و آيات را به گوش مردم برسانند و عملاً اهتمام ملت ايران را به قرآن، به مردم دنيا نشان دهند و ان‏شاءاللَّه در طول سال هم اين تبليغات ادامه پيدا كند.

والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته