بخش شهید آوینی حرف دل موبایل شعر و سبک اوقات شرعی کتابخانه گالری عکس  صوتی فیلم و کلیپ لینکستان استخاره دانلود نرم افزار بازی آنلاین
خرابی لینک Instagram
 
 


اعمال روز اوّل ذى الحجة

روز اوّل روز بسیار مبارکى است و در آن چند عمل وارد است اوّل روزه که ثواب روزه هشتاد ماه دارد دوّم خواندن نماز حضرت فاطمه عَلیهَاالسَّلام و شیخ فرموده که روایت شده که آن چهار رکعتست بدو سلام مثل نماز امیرالمؤ منین علیه السلام در هر رکعت حمد یک مرتبه و توحید پنجاه مرتبه و بعد از سلام تسبیح آن حضرت بخواند و بگوید:

سُبْحانَ ذِى الْعِزِّ الشّامِخِ الْمُنیفِ

منزه است خداى صاحب عزت بلند و والا

سُبْحانَ ذِى الْجَلالِ الْباذِخِ الْعَظیمِ سُبْحانَ ذِى الْمُلْک الْفاخِرِ الْقَدیمِ

منزه است صاحب شوکت مرتفع و بزرگ منزه است صاحب فرمانروائى گرانمایه و دیرینه

سُبْحانَ مَنْ یرى اَثَرَ النَّمْلَةِ فِى الصَّفا سُبْحانَ مَنْ یرى وَقْعَ الطَّیرِ

منزه است آنکس که بیند جاى پاى مور را بر روى سنگ خارا منزه است آنکس که بیند ردّ عبور پرنده

فِى الْهَوآءِ سُبْحانَ مَنْ هُوَ هکذا وَلا هَکذا غَیرُهُ

را در هوا منزه است آنکس که فقط او چنین است و جز او چنین نیست

سوّم: دو رکعت نماز پیش از زوال به نیم ساعت در هر رکعت حمد یک مرتبه و هر یک از توحید و آیة الکرسى و قَدْر ده مرتبه چهارم هر که از ظالمى ترسد در این روز بگوید حَسْبى حَسْبى حَسْبى مِنْ سُؤ الى عِلْمُک بِحالى تا حق تعالى کفایت کند شرّ ظالم را از او و بدانکه در این روز تولّد شده حضرت ابراهیم خلیل علیه السلام ودر این روز به روایت شَیخَین تزویج شده حضرت فاطمه با امیرالمؤ منین عَلیهِماالسَّلام .
روز هفتم سنه صد و چهارده وفات حضرت امام محمد باقرعلیه السلام در مدینه واقع شده و روز حُزْن شیعه است روز هشتم روز تَرْوِیه است و روزه اش فضیلت دارد و روایت شده که کفّاره شصت سال است و شیخ شهید غسل این روز را مستحب دانسته .

 

اعمال شب عرفه

شب نهم از لَیالى متبرّکه و شب مناجات با قاضى الحاجاتست و توبه در آن شب مقبول و دُعا در آن مُستَجابَست و کسى که آن شب را به عبادت بسر آورد اجر صد و هفتاد سال عبادت داشته باشد و از براى آن شب چند عمل است اوّل بخواند این دعا را که روایت شده هر که بخواند آن را در شب عرفه یا در شبهاى جمعه خداوند بیامرزد او را:

اَللّهُمَّ یا شاهِدَ کلِّ نَجْوى

خدایا اى آگاه هر راز

وَمَوْضِعَ کلِّ شَکوى وَعالِمَ کلِّ خَفِیةٍ وَمُنْتَهى کلِّ حاجَةٍ یا مُبْتَدِئاً

و مرجع هر شکایت و داناى هر پنهان و منتهاى هر حاجت اى آغازنده

بِالنِّعَمِ عَلَى الْعِبادِ یا کریمَ الْعَفْوِ یا حَسَنَ التَّجاوُزِ یا جَوادُ یا مَنْ لا

نعمت ها بر بندگان اى بزرگوار گذشت اى نیکو درگذر اى بخشنده اى که

یوارى مِنْهُ لَیلٌ داجٍ وَلا بَحْرٌ عَجّاجٌ وَلا سَمآءٌ ذاتُ اَبْراجٍ وَلا ظُلَمٌ

نه شب تار چیزى را از تو پنهان کند و نه دریاى مواج و نه آسمان برج دار و نه تاریکیهاى

ذاتُ ارْتِتاجٍ یا مَنِ الظُّلْمَةُ عِنْدَهُ ضِیآءٌ اَسْئَلُک بِنوُرِ وَجْهِک الْکریمِ

پیچیده درهم اى کسى که تاریکى در پیش او روشن است از تو خواهم به حق نور ذات بزرگوارت

الَّذى تَجَلَّیتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَجَعَلْتَهُ دَکاً وَخَرَّ موُسى صَعِقاً وَبِاسْمِک

همان که بدان وسیله بر کوه تجلى فرمودى و آنرا متلاشى کردى و موسى مدهوش بر زمین افتاد و به همان نامت

الَّذى رَفَعْتَ بِهِ السَّمواتِ بِلا عَمَدٍ وَسَطَحْتَ بِهِ الاْرْضَ عَلى وَجْهِ

که آسمانها را بدون ستون برافراشتى و زمین را بر روى آبى منجمد شده پهن کردى

ماءٍ جَمَدٍ وَبِاسْمِک الْمَخْزوُنِ الْمَکنوُنِ الْمَکتوُبِ الطّاهِرِ الَّذى اِذا

و بدان نامت که پیش تو در گنجینه و در پرده و نوشته و پاکیزه است همانکه هرگاه بدان نام

دُعیتَ بِهِ اَجَبْتَ وَاِذا سُئِلْتَ بِهِ اَعْطَیتَ وَبِاسْمِک السُّبوُحِ الْقُدُّوسِ

به خوانندت اجابت کنى و هرگاه بدان از تو خواهند عطافرمائى و به حق نام منزه و مقدس

الْبُرْهانِ الَّذى هُوَ نوُرٌ عَلى کلِّ نُورٍ وَنوُرٌ مِنْ نوُرٍ یضیىُ مِنْهُ کلُّ

و برهان تو که آن نور است بر هر نورى و نور است از نورى که روشنى گیرد از آن هر

نوُرٍ اِذا بَلَغَ الاْرْضَ انْشَقَّتْ وَاِذا بَلَغَ السَّمواتِ فُتِحَتْ وَاِذا بَلَغَ

نور چون به زمین رسد شکافته شود و چون به آسمانها رسد گشوده شوند و چون به عرش

الْعَرْشَ اهْتَزَّ وَبِاسْمِک الَّذى تَرْتَعِدُ مِنْهُ فَراَّئِصُ مَلاَّئِکتِک وَاَسْئَلُک

رسد بلرزد و به حق آن نامت که بلرزد از آن اندام فرشتگانت و از تو خواهم

بِحَقِّ جَبْرَئیلَ وَمیکائیلَ وَاِسْرافیلَ وَبِحَقِّ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفى صَلَّى

به حق جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و به حق محمد مصطفى که درود

اللّهُ عَلَیهِ وَ الِهِ وَعَلى جَمیعِ الاْنْبِیآءِ وَجَمیعِ الْمَلاَّئِکةِ وَبِالاِْسْمِ

خدا بر او و آلش و بر جمیع پیمبران و همه فرشتگان و به حق آن نامى

الَّذى مَشى بِهِ الْخِضْرُ عَلى قُلَلِ الْمآءِ کما مَشى بِهِ عَلى جَدَدِ

که حضرت خضر بوسیله آن بر روى امواج آب دریا راه مى رفت چنانچه بر روى زمین

الاْرْضِ وَبِاسْمِک الَّذى فَلَقْتَ بِهِ الْبَحْرَ لِموُسى وَاَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ

هموار راه مى رفت و به حق آن نامت که شکافتى بدان دریا را براى موسى و غرق کردى فرعون

وَقَوْمَهُ وَاَنْجَیتَ بِهِ موُسَى بْنَ عِمْرانَ وَمَنْ مَعَهُ وَبِاسْمِک الَّذى

و قوم او را و نجات دادى بدان موسى بن عمران و همراهانش را و به حق آن نامت که موسى

دَعاک بِهِ موُسَى بْنُ عِمْرانَ مِنْ جانِبِ الطُّورِ الاْیمَنِ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ

بن عمران بوسیله آن تو را خواند از جانب راست کوه طور و اجابتش کردى

وَاَلْقَیتَ عَلَیهِ مَحَبَّةً مِنْک وَبِاسْمِک الَّذى بِهِ اَحْیى عیسَى بْنُ مَرْیمَ

و محبت خود را بر دلش انداختى و به حق آن نامت که عیسى بن مریم بوسیله اش مردگان را زنده کرد

الْمَوْتى وَتَکلَّمَ فِى الْمَهْدِ صَبِیاً وَاَبْرَءَ الاْکمَهَ وَالاْبْرَصَ بِاِذْنِک

و در گهواره در زمان کودکى سخن گفت و کور مادرزاد و مبتلاى به مرض برص را به اذن تو شفا داد

وَبِاسْمِک الَّذى دَعاک بِهِ حَمَلَةُ عَرْشِک وَجَبْرَئیلُ وَمیکآئیلُ

و بدان نامت که خواند بوسیله آن تو را حاملین عرشت و جبرئیل و میکائیل

وَاِسْرافیلُ وَحَبیبُک مُحَمَّدٌ صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَ الِهِ وَمَلاَّئِکتُک

و اسرافیل و حبیبت محمد صلى الله علیه و آله و فرشتگان

الْمُقَرَّبوُنَ وَاَنْبِیآؤُک الْمُرْسَلوُنَ وَعِبادُک الصّالِحوُنَ مِنْ اَهْلِ

مقرب و پیمبران مرسلت و بندگان شایسته ات از اهل

السَّمواتِ وَالاْرَضینَ وَبِاسْمِک الَّذى دَعاک بِهِ ذوُ النُّونِ اِذْ ذَهَبَ

آسمانها و زمینها و بدان نامت که یونس تو را بدان نام خواند در آن هنگام

مُغاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ تَقْدِرَ عَلَیهِ فَنادى فِى الظُّلُماتِ اَنْ لا اِلهَ اِلاّ

که خشمناک برفت و گمان داشت که بر او سخت نگیرى پس ندا کرد در میان تاریکیها که معبودى جز تو نیست

اَنْتَ سُبْحانَک اِنّى کنْتُ مِنَ الظّالِمینَ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَنَجَّیتَهُ مِنَ الْغَمِّ

منزهى تو و براستى من از ستمکاران هستم پس تو اجابتش کردى و از اندوه نجاتش دادى

وَکذلِک تُنْجِى الْمُؤْمِنینَ وَبِاسْمِک الْعَظیمِ الَّذى دَعاک بِهِ داوُدُ وَخَرَّ

و این چنین نجات دهى مؤ منان را و بدان نام عظیمت که داود بدان نام تو را خواند و برایت

لَک ساجِداً فَغَفَرْتَ لَهُ ذَنْبَهُ وَبِاسْمِک الَّذى دَعَتْک بِهِ اسِیةُ امْرَاءَةُ

به سجده افتاد پس گناهش آمرزیدى و بدان نامت که آسیه همسر

فِرْعَوْنَ اِذْ قالَتْ رَبِّ ابْنِ لى عِنْدَک بَیتاً فِى الْجَنَّةِ وَنَجِّنى مِنْ

فرعون بدان نام تو را خواند و گفت : پروردگارا براى من نزد خود در بهشت خانه اى بنا کن و نجاتم ده از

فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنى مِنَ الْقَوْمِ الظّالِمینَ فَاسْتَجَبْتَ لَها دُعآئَها

فرعون و کردارش و نجاتم ده از دست مردم ستمکار پس دعایش را اجابت کردى

وَبِاسْمِک الَّذى دَعاک بِهِ اَیوبُ اِذْ حَلَّ بِهِ الْبَلاَّءُ فَع افَیتَهُ وَ اتَیتَهُ اَهْلَهُ

و بدان نامت که ایوب تو را بدان خواند در آن هنگام که بلا بر او نازل شد پس او را تندرست کرده و کسانش را به او دادى

وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِک وَذِکرى لِلْعابِدینَ وَبِاسْمِک الَّذى

و نظائرشان را نیز از رحمت خویش و پندى براى پرستش کنندگان و بدان نامت

دَعاک بِهِ یعْقوُبُ فَرَدَدْتَ عَلَیهِ بَصَرَهُ وَقُرَّةَ عَینِهِ یوُسُفَ وَجَمَعْتَ

که یعقوب تو را بدان نام خواند پس بینائیش را و نور دیده اش یوسف را به او بازگرداندى

شَمْلَهُ وَبِاسْمِک الَّذى دَعاک بِهِ سُلَیمانُ فَوَهَبْتَ لَهُ مُلْکاً لا ینْبَغى

و پریشانیش را برطرف کردى و بدان نامت که سلیمان بدان تو را خواند پس بدو سلطنتى دادى که شایسته نبود

لاَِحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ اِنَّک اَنْتَ الْوَهّابُ وَبِاسْمِک الَّذى سَخَّرْتَ بِهِ الْبُراقَ

براى هیچکس پس از او و براستى تو پربخششى و بدان نامت که براق را

لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَ الِهِ وَسَلَّمَ اِذْ قالَ تَعالى سُبْحانَ الَّذى

براى محمد صلى الله علیه و آله مسخر کردى آنجا که فرمودى : ((منزه است خدائى که

اَسْرى بِعَبْدِهِ لَیلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحرامِ اِلَى الْمَسْجِدِ الاْقْصى وَقَوْلُهُ

راه برد بنده اش را شبانه از مسجدالحرام تا مسجد اقصى )) و گفتار دیگرت :

سُبْحانَ الَّذى سَخَّرَ لَنا هذا وَما کنّا لَهُ مُقْرِنینَ وَاِنّا اِلى رَبِّنا

((منزه است خدائى که مسخر کرد براى ما این را وگرنه ما نیروى تسخیرش را نداشتیم و ما بسوى پروردگارمان

لَمُنْقَلِبوُنَ وَبِاسْمِک الَّذى تَنَزَّلَ بِهِ جَبْرَئیلُ عَلى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ

باز مى گردیم )) و بدان نامت که نازل مى شد بوسیله آن جبرئیل بر محمد صلى الله

عَلَیهِ وَ الِهِ وَبِاسْمِک الَّذى دَعاک بِهِ آدَمُ فَغَفَرْتَ لَهُ ذَنْبَهُ وَاَسْکنْتَهُ

علیه و آله و بدان نامت که خواند بدان نام تو را آدم پس گناهش آمرزیدى و در بهشتت

جَنَّتَک وَاَسْئَلُک بِحَقِّ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ وَبِحَقِّ مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِیینَ

جایش دادى و از تو خواهم به حق قرآن عظیم و به حق محمد خاتم پیمبران

وَبِحَقِّ اِبْرهیمَ وَبِحَقِّ فَصْلِک یوْمَ الْقَضآءِ وَبِحَقِّ الْمَوازینِ اِذا

و به حق ابراهیم و به حق جدا کردنت حق و باطل را در روز داورى و به حق میزانها هنگامى که

نُصِبَتْ وَالصُّحُفِ اِذا نُشِرَتْ وَبِحَقِّ الْقَلَمِ وَما جَرى وَاللَّوْحِ وَما

نصب گردد و نامه ها آنگاه که گشوده شود و به حق قلم و آنچه بنویسد و لوح و آنچه

اَحْصى وَبِحَقِّ الاِْسْمِ الَّذى کتَبْتَهُ عَلى سُرادِقِ الْعَرْشِ قَبْلَ خَلْقِک

بشمارد و به حق آن نامت که نوشتى آنرا بر سراپرده هاى عرش پیش از آنکه خلق را

الْخَلْقَ وَالدُّنْیا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ بِاَلْفَىْ عامٍ وَاَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّهُ

بیافرینى و دنیا و خورشید و ماه را خلق فرمائى و گواهى دهم که معبودى جز خداى

وَحْدَهُ لا شَریک لَهُ وَاَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسوُلُهُ وَاَسْئَلُک بِاسْمِک

یگانه نیست که شریکى ندارد و اینکه محمد بنده و رسول او است و از تو خواهم بدان نام

الْمَخْزُونِ فى خَزآئِنِک الَّذىِ اسْتَاْثَرْتَ بِهِ فى عِلْمِ الْغَیبِ عِنْدَک لَمْ

محفوظ در خزینه هایت که مخصوص خود ساختى آنرا در علم غیب در نزد خویشتن

یظْهَرْ عَلَیهِ اَحَدٌ مِنْ خَلْقِک لا مَلَک مُقَرَّبٌ وَلا نَبِىُّ مُرْسَلٌ وَلا عَبْدٌ

و آگاه نشد بر آن هیچکس از خلق تو نه فرشته مقربى و نه پیامبر مرسلى و نه بنده

مُصْطَفىً وَاَسْئَلُک بِاسْمِک الَّذى شَقَقْتَ بِهِ الْبِحارَ وَقامَتْ بِهِ الْجِبالُ

برگزیده اى و از تو خواهم بدان نامت که شکافتى بدان دریاها را و برپا شد بدان کوهها

وَاخْتَلَفَ بِهِ اللَّیلُ وَالنَّهارُ وَبِحَقِّ السَّبْعِ الْمَثانى وَالْقُرْآنِ الْعَظیمِ

و در رفت و آمد شد بدان شب و روز و به حق سوره مبارکه حمد و قرآن عظیم

وَبِحَقِّ الْکرامِ الْکاتِبینَ وَبِحَقِّ طه وَیسَّ وَکه ی عَّصَّ وَح مَّعَّسَّقَّ

و به حق نویسندگان ارجمندت و به حق طه و یس و کهیعص و حمعسق

وَبِحَقِّ تَوْریةِ موُسى وَاِنْجیلِ عیسى وَزَبوُرِ داوُدَ وَفُرْقانِ مُحَمَّدٍ

و به حق تورات موسى و انجیل عیسى و زبور داود و قرآن محمد

صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَ الِهِ وَعَلى جَمیعِ الرُّسُلِ وَبِاهِیاً شَراهِیاً اَللّهُمَّ اِنّى

که درود تو بر او و آلش و بر جمیع رسولان باد و به حق آهى و شراهى (که دو نام اعظم یا نام دو تن از بزرگان دین است ) خدایا

اَسْئَلُک بِحَقِّ تِلْک الْمُناجاتِ الَّتى کانَتْ بَینَک وَبَینَ موُسَى بْنِ

از تو خواهم به حق آن مناجاتى که میان تو و موسى بن

عِمْرانَ فَوْقَ جَبَلِ طوُرِ سَینآءَ وَاَسْئَلُک بِاسْمِک الَّذى عَلَّمْتَهُ مَلَک

عمران در بالاى کوه طور سیناء گذشت و از تو خواهم به آن نامت که آن را براى گرفتن

الْمَوْتِ لِقَبْضِ الاْرْواحِ وَاَسْئَلُک بِاسْمِک الَّذى کتِبَ عَلى وَرَقِ

جانها به ملک الموت یاد دادى و از تو خواهم بدان نامت که نوشته شد به برگ

الزَّیتوُنِ فَخَضَعَتِ النّیرانُ لِتِلْک الْوَرَقَةِ فَقُلْتَ یا نارُ کوُنى بَرْداً

زیتون و آتشها در مقابل آن نام فروتن گشت و فرمودى ((اى آتش سرد

وَسَلاماً وَاَسْئَلُک بِاسْمِک الَّذى کتَبْتَهُ عَلى سُرادِقِ الْمَجْدِ وَالْکرامَةِ

و سلامت باش )) و از تو خواهم بدان نامت که نوشتى آنرا بر سراپرده هاى مجد و کرامت

یا مَنْ لا یحْفیهِ سآئِلٌ وَلا ینْقُصُهُ نآئِلٌ یا مَنْ بِهِ یسْتَغاثُ وَاِلَیهِ

اى که درمانده اش نکند سائلى و نکاهدش دادن جایزه اى ، اى که به او استغاثه شود و

یلْجَاءُ اَسْئَلُک بِمَعاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِک وَمُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ کتابِک

به او پناه برند از تو خواهم به حق آنچه موجب عزت عرشت گشته و به آخرین حد نهائى رحمت از کتاب تو

وَبِاسْمِک الاْعْظَمِ وَجَدِّک الاْعْلى وَکلِماتِک التّآمّاتِ الْعُلى اَللّهُمَّ

و به اسم اعظمت و مقام والاترت و کلمات کامله و والایت خدایا

رَبَّ الرِّیاحِ وَما ذَرَتْ وَالسَّمآءِ وَما اَظَلَّتْ وَالاْرْضِ وَما اَقَلَّتْ

اى پروردگار بادها و آنچه پراکنده کنند و پروردگار آسمان و آنچه را سایه کنند و پروردگار زمین و آنچه برخود دارد

وَالشَّیاطینِ وَما اَضَلَّتْ وَالْبِحارِ وَما جَرَتْ وَبِحَقِّ کلِّ حَقٍّ هُوَ عَلَیک

و پروردگار شیاطین و آنچه را گمراه کنند و دریاها و آنچه را همراه برند و به حق هر حقى که بر تو است

حَقُّ وَبِحَقِّ الْمَلاَّئِکةِ الْمُقَرَّبینَ وَالرَّوح انِیینَ وَالْکروُبِیینَ

و به حق فرشتگان مقربت و روحانیان و کروبیان

وَالْمُسَبِّحینَ لَک بِاللَّیلِ وَالنَّهارِ لا یفْتُروُنَ وَبِحَقِّ اِبْراهیمَ خَلیلِک

و آنانکه تسبیحت کنند به شب و روز بى آنکه سستى کنند و به حق ابراهیم خلیل تو

وَبِحَقِّ کلِّ وَلِی ینادیک بَینَ الصَّفا وَالْمَرْوَةِ وَتَسْتَجیبُ لَهُ دُعآئَهُ یا

و به حق هر ولى و دوستى که تو را در میان صفا و مروه صدا زند و دعایش را به اجابت رسانى اى

مُجیبُ اَسْئَلُک بِحَقِّ هذِهِ الاْسْماءِ وَبِهذِهِ الدَّعَواتِ اَنْ تَغْفِرَ لَنا ما

اجابت کننده از تو خواهم به حق این نامها و به این دعاها که بیامرزى آنچه از

قَدَّمْنا وَما اَخَّرْنا وَما اَسْرَرْنا وَما اَعْلَنّا وَما اَبْدَینا وَما اَخْفَینا وَما

گناهان که از پیش داشته و از این پس داریم و آنچه پنهان کرده و آنچه را آشکار کردیم و آنچه را ظاهر کرده و آنچه را مخفى کردیم و

اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنّا اِنَّک عَلى کلِّشَىْءٍ قَدیرٌ بِرَحْمَتِک یا اَرْحَمَ

و آنچه را تو بدان آگاهترى از ما که براستى تو بر هر چیز توانائى به رحمتت اى مهربانترین

الرّاحِمینَ یا حافِظَ کلِّ غَریبٍ یا موُنِسَ کلِّ وَحیدٍ یا قُوَّةَ کلِّ

مهربانان اى نگهدار هر غریب اى همدم هر تنها اى نیروى هر

ضَعیفٍ یا ناصِرَ کلِّ مَظْلوُمٍ یا رازِقَ کلِّ مَحْروُمٍ یا موُنِسَ کلِّ

ناتوان اى یاور هر ستمدیده اى روزى ده هر محروم اى مونس هر

مُسْتَوْحِشٍ یا صاحِبَ کلِّ مُسافِرٍ یا عِمادَ کلِّ حاضِرٍ یا غافِرَ کلِّ

وحشت زده اى همراه هر مسافر اى تکیه گاه هر حاضر در وطن اى آمرزنده هر

ذَنْبٍ وَخَطَّیئَةٍ یا غِیاثَ الْمُسْتَغیثینَ یا صَریخَ الْمُسْتَصْرِخینَ یا

گناه و خطا اى فریادرس فریادخواهان اى دادرس دادخواهان اى

کاشِفَ کرْبِ الْمَکرُوبینَ یا فارِجَ هَمِّ الْمَهْمُوُمینَ یا بَدیعَ

برطرف کننده محنت محنت زدگان اى غمزداى غمزدگان اى پدید آرنده

السَّمواتِ وَالاْرَضینَ یا مُنْتَهى غایةِ الطّالِبینَ یا مُجیبَ دَعْوَةِ

آسمانها و زمینها اى منتهاى مقصود جویندگان اى اجابت کننده دعاى

الْمُضْطَرّینَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ یا رَبَّ الْعالَمینَ یا دَیانَ یوْمِ الدّینِ

درماندگان اى مهربانترین مهربانان اى پروردگار جهانیان اى جزا دهنده روز جزا

یا اَجْوَدَ الاْجْوَدینَ یا اَکرَمَ الاْکرَمینَ یا اَسْمَعَ السّامِعینَ یا اَبْصَرَ

اى بخشنده ترین بخشندگان اى با کرمترین کریمان اى شنواترین شنوایان اى بیناترین

النّاظِرینَ یا اَقْدَرَ الْقادِرینَ اغْفِرْ لِىَ الذُّنوُبَ الَّتى تُغَیرُ النِّعَمَ

بینایان اى قادرترین قدرتمندان بیامرز از من آن گناهانى را که نعمتها را تغییر دهد

وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنوُبَ الَّتى توُرِثُ النَّدَمَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنوُبَ الَّتى

و بیامرز از من گناهانى را که پشیمانى به بار آورد و بیامرز از من گناهانى را که

توُرِثُ السَّقَمَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنوُبَ الَّتى تَهْتِک الْعِصَمَ وَاغْفِرْ لِىَ

موجب بیماریها گردد و بیامرز از من گناهانى را که پرده ها بدرد و بیامرز از من

الذُّنوُبَ الَّتى تَرُدُّ الدُّعآءَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنوُبَ الَّتى تَحْبِسُ قَطْرَ

گناهانى را که دعا را باز گرداند و بیامرز از من گناهانى را که باران را از

السَّمآءِ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنوُبَ الَّتى تُعَجِّلُ الْفَنآءَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنوُبَ

آسمان جلوگیرى کند و بیامرز از من گناهانى را که شتاب در نابودى کند و بیامرز از من گناهانى را

الَّتى تَجْلِبُ الشَّقآءَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنوُبَ الَّتى تُظْلِمُ الْهَوآءَ وَاغْفِرْ لِىَ

که بدبختى آرد و بیامرز از من گناهانى که هوا را تاریک کند و بیامرز از من

الذُّنوُبَ الَّتى تَکشِفُ الْغِطآءَ وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنوُبَ الَّتى لا یغْفِرُها

گناهانى را که پرده را بالا زند و بیامرز از من گناهانى را که جز تو کسى آنها را نیامرزد

غَیرُک یا اَللّهُ وَاحْمِلْ عَنّى کلَّ تَبِعَةٍ لاِحَدٍ مِنْ خَلْقِک وَاجْعَلْ لى مِنْ

اى خدا و بردار از دوش من هر حقى که از یکى از خلق تو بر گردن من است و قرار ده براى من در

اَمْرى فَرَجاً وَمَخْرَجاً وَیسْراً وَاَنْزِلْ یقینَک فى صَدْرى وَرَجآءَک

کارم گشایش و آسانى و وسیله بیرون آمدنى و فرود آر یقینت را در سینه ام و امیدت را

فى قَلْبى حَتّى لا اَرْجُوَ غَیرَک اَللّهُمَّ احْفَظْنى وَعافِنى فى مَقامى

در دلم تا امیدى به کسى جز تو نداشته باشم خدایا مرا حفظ کن و عافیتم ده در جایگاهم

وَاصْحَبْنى فى لَیلى وَنَهارى وَمِنْ بَینِ یدَىَّ وَمِنْ خَلْفى وَعَنْ

و همراه من باش در شب و روزم و از پیش رو و پشت سرم و از

یمینى وَعَنْ شِمالى وَمِنْ فَوْقى وَمِنْ تَحْتى وَیسِّرْ لِىَ السَّبیلَ

راست و چپم و از بالاى سر و زیر پایم و راه را بر من هموار کن

وَاَحْسِنْ لِىَ التَّیسیرَ وَلا تَخْذُلْنى فِى الْعَسیرِ وَاهْدِنى یا خَیرَ دَلیلٍ

و آسانى خوشى برایم پیش آور و در دشواریها خوارم مکن و راهنمائیم کن اى بهترین راهنما

وَلا تَکلْنى اِلى نَفْسى فِى الاُْموُرِ وَلَقِّنى کلَّ سُروُرٍ وَاقْلِبْنى اِلى

و در کارها مرا به خودم وامگذار و هر سرور و خوشحالى را به دلم انداز و بازگردان مرا بسوى

اَهْلى بِالْفَلاحِ وَالنَّجاحِ مَحْبوُراً فِى الْعاجِلِ وَالا جِلِ اِنَّک عَلى

خانواده ام به رستگارى و کامیابى و آراسته به شادکامى در دنیا و آخرت که براستى تو

کلِّشَىْءٍ قَدیرٌ وَارْزُقْنى مِنْ فَضْلِک وَاَوْسِعْ عَلَىَّ مِنْ طَیباتِ رِزْقِک

بر هر چیز توانائى و از فضل خویش روزیم کن و فراخ گردان بر من از روزیهاى پاکیزه ات

وَاسْتَعْمِلْنى فى طاعَتِک وَاَجِرْنى مِنْ عَذابِک وَنارِک وَاقْلِبْنى اِذا

و وادارم کن به انجام طاعتت و پناهم ده از عذاب و آتش دوزخت و بگردانم به رحمت خود

تَوَفَّیتَنى اِلى جَنَّتِک بِرَحْمَتِک اَللّهُمَّ اِنّى اَعوُذُ بِک مِنْ زَوالِ نِعْمَتِک

هنگامى که مرا از این جهان بیرون برى بسوى بهشتت خدایا به تو پناه برم از زوال نعمتت

وَمِنْ تَحْویلِ عافِیتِک وَمِنْ حُلوُلِ نَقِمَتِک وَمِنْ نُزوُلِ عَذابِک

و از تغییر یافتن عافیتت و از آمدن عقوبتت و از نازل شدن عذابت

وَاَعوُذُ بِک مِنْ جَهْدِ الْبَلاَّءِ وَدَرَک الشَّق آءِ وَمِنْ سُوَّءِ الْقَض آءِ

و به تو پناه برم از سختى بلاء و گرفتارى و رسیدن بدبختى و از تقدیر بد

وَشَماتَةِ الاْعْدآءِ وَمِنْ شَرِّ ما ینْزِلُ مِنَ السَّمآءِ وَمِنْ شَرِّ ما فِى

و شماتت دشمنان و از شرّ آنچه از آسمان فرود آید و از شرّ آنچه در

الْکتابِ الْمُنْزَلِ اَللّهُمَّ لا تَجْعَلْنى مِنَ الاْشْرارِ وَلا مِنْ اَصْحابِ

کتاب منزل خود (قرآن ) بیان فرموده اى خدایا مرا از اشرار و از اهل دوزخ قرارم

النّارِ وَلا تَحْرِمْنى صُحْبَةَ الاْخْیارِ وَاَحْینى حَیوةً طَیبَةً وَتَوَفَّنى

مده و از مصاحبت نیکان محرومم مفرما و به زندگى پاکیزه زنده ام بدار و به مرگ

وَفاةً طَیبَةً تُلْحِقُنى بِالاْبْرارِ وَارْزُقْنى مُرافَقَةَ الاْنْبِیآءِ فى مَقْعَدِ

پاکیزه اى بمیرانم که به نیکان ملحقم دارى و رفاقت پیمبران را روزیم گردانى در جایگاه

صِدْقٍ عِنْدَ مَلیک مُقْتَدِرٍ اَللّهُمَّ لَک الْحَمْدُ عَلى حُسْنِ بَلاَّئِک

پسندیده نزد پادشاهى نیرومند خدایا از آن تو است ستایش بر خوش آزمایشى

وَصُنْعِک وَلَک الْحَمْدُ عَلَى الاِْسْلامِ وَاتِّباعِ السُّنَةِ یا رَبِّ کما

و خوش رفتاریت و تو را است ستایش بر نعمت دین اسلام و پیروى طریقه (پیمبران ) پروردگارا چنانچه

هَدَیتَهُمْ لِدینِک وَعَلَّمْتَهُمْ کتابَک فَاهْدِنا وَعَلِّمْنا وَلَک الْحَمْدُ عَلى

آن پیمبران را به دین خود راهنمائى کردى و کتاب خود را به آنان یاد دادى ما را نیز هدایت کرده و یادمان ده و تو را است

حُسْنِ بَلاَّئِک وَصُنْعِک عِنْدى خ آصَّةً کم ا خَلَقْتَنى فَاَحْسَنْتَ خَلْقى

ستایش بر خصوص آزمایش و رفتار نیکت درباره شخص من که مرا آفریدى و خلقتم را نیکو کردى

وَعَلَّمْتَنى فَاَحْسَنْتَ تَعْلیمى وَهَدَیتَنى فَاَحْسَنْتَ هِدایتى فَلَک

و یادم دادى و نیکو یاد دادى و هدایتم کردى و نیکو هدایت کردى پس تو را است

الْحَمْدُ عَلى اِنْعامِک عَلَىَّ قَدیماً وَحَدیثاً فَکمْ مِنْ کرْبٍ یا سَیدى

ستایش بر نعمت بخشیت نسبت به من از زمان قدیم و جدید پس چه بسیار محنتى که اى آقاى من

قَدْ فَرَّجْتَهُ وَکمْ مِنْ غَمٍّ یا سَیدى قَدْ نَفَّسْتَهُ وَکمْ مِنْ هَمٍّ یا سَیدى قَدْ

تو آن را گشودى و چه بسیار اندوهى که اى آقاى من تو آن را زدودى و چه بسیار غم و غصه اى که اى آقاى من تو آنرا

کشَفْتَهُ وَکمْ مِنْ بَلاَّءٍ ی ا سَیدى قَدْ صَرَفْتَهُ وَکمْ مِنْ عَیبٍ ی ا سَیدى

برطرف کردى و چه بسیار بلا و گرفتارى اى آقاى من که تو آن را باز گرداندى و چه بسیار عیبى اى آقاى من

قَدْ سَتَرْتَهُ فَلَک الْحَمْدُ عَلى کلِّ حالٍ فى کلِّ مَثْوىً وَزَمانٍ وَمُنْقَلَبٍ

که تو آنرا پوشاندى پس تو را است ستایش بر هر حال و در هر جا و هر زمان و هر منزل

وَمَُقامٍ وَعَلى هذِهِ الْحالِ وَکلِّ حالٍ اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنْ اَفْضَلِ عِبادِک

و هر مقام و بر این حال و هر حال خدایا قرار ده مرا از بهترین بندگانت

نَصیباً فى هذَا الْیوْمِ مِنْ خَیرٍ تَقْسِمُهُ اَوْ ضُرٍّ تَکشِفُهُ اَوْ سُوَّءٍ تَصْرِفُهُ

در بهره مندى این روز از هر خیرى که قسمت کنى یا گرفتارى که برطرف کنى یا بدى که بازش گردانى

اَوْ بَلاَّءٍ تَدْفَعُهُ اَوْ خَیرٍ تَسُوقُهُ اَوْ رَحْمَةٍ تَنْشُرُه ا اَوْ ع افِیةٍ تُلْبِسُه ا

یا بلائى که دفعش کنى یا خیرى که بفرستى یا رحمتى که بگسترانى یا جامه تندرستى که بپوشانى

فَاِنَّک عَلى کلِّشَىْءٍ قَدیرٌ وَبِیدِک خَزآئِنُ السَّمواتِ وَالاْرْضِ وَاَنْتَ

که براستى تو بر هر چیز توانائى و خزینه هاى آسمانها و زمین بدست تو است و توئى

الْواحِدُ الْکریمُ الْمُعْطِى الَّذى لا یرَدُّ سآئِلُهُ وَلا یخَیبُ امِلُهُ وَلا

خداى یگانه بزرگوار عطابخشى که خواهنده اش دست خالى بازنگردد و آرزومندش ناامید نشود و

ینْقُصُ نآئِلُهُ وَلا ینْفَدُ ما عِنْدَهُ بَلْ یزْدادُ کثْرَةً وَطیباً وَعَطآءً وَجوُداً

عطاهایش نقصان نپذیرد و خزینه اش پایان ندارد بلکه همواره به زیادى و پاکیزگى و عطا و جودش

وَارْزُقْنى مِنْ خَزآئِنِک الَّتى لا تَفْنى وَمِنْ رَحْمَتِک الْواسِعَةِ اِنَّ

بیفزاید و روزیم کن از خزینه هایت که فنا نپذیرد و از رحمت وسیعت که براستى

عَطآئَک لَمْ یکنْ مَحْظوُراً وَاَنْتَ عَلى کلِّشَىْءٍ قَدیرٌ بِرَحْمَتِک یا

عطاى تو از کسى منع نشده و تو بر هر چیز توانائى به رحمتت اى

اَرْحَمَ الرّاحِمینَ 

مهربانترین مهربانان

دوّم : بخواند آن هزار مرتبه [به نقل کفعمى ] تسبیحات عشر را که سید ذکر فرموده و بیاید در اعمال روز عرفه .


سوم : بخواند دعاء اللّهُمَّ مَنْ تَعَبَّاَ وَ تَهَیاَ را که در روز عرفه و شب و روز جمعه نیز وارد است و گذشت ذکر آن در اعمال شب جمعه چهارم زیارت کند امام حسین علیه السلام و زمین کربلا را و بماند در آنجا تا روز عید تا آنکه از شرّ آن سال نگاه داشته شود .


 
 
 
 Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved