اَسْتَغْفِرُ اللّهَ
الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیومُ وَ اَتُوبُ اِلَیهِ تَوْبَةَ عَبْدٍ خاضِعٍ
مِسْکینٍ
آمرزش خواهم از خدائى که معبودى جز او نیست زنده و پاینده است و بسویش توبه کنم توبه بنده فروتن بینواى
مُسْتَکینٍ لا یسْتَطیعُ لِنَفْسِهِ صَرْفاً وَ لا عَدْلاً وَ لا نَفْعاً وَلا ضَرّاً
وَ لا
درمانده که نتواند به نفع خویشتن کارى (کند) نه دفع شرى و نه سود و زیانى و نه
حَیوةً وَ لا مَوْتاً وَ لا نُشُوراً وَ صَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ
زندگى و مرگى و نه رستاخیزى و درود خدا بر محمد و عترت
الطَّیبینَ الطّاهِرینَ الاْخْیارِ الاَبْرارِ وَ سَلَّمَ تَسْلیماً
پاک و پاکیزه و برگزیدگان نیکش و سلام کاملش بر ایشان باد
دوّم: آنکه در شب جمعه این سوره ها را بخواند که از براى هر یک فواید و ثواب بسیار
روایت شده بنى اسرائیل ، کهف ، سه طسین ، الَّم سجده ، یس ، صَّ، اَحْقاف ،
واقِعَة ، حَّم سجده ، حَّم دُخان ، طُور، اِقْتَرَبَتْ، جُمعه و اگر فرصت ندارد
اختیار کند واقعه و سوره هاى قبل آنرا زیرا که روایت شده از حضرت صادق علیه السلام
که هر که در هر شب جمعه سوره بنى اسرائیل بخواند نمیرد تا بخدمت حضرت قائم علیه
السلام برسد و از اصحاب آن حضرت باشد و فرمود که هر که سوره کهف را در هر شب جمعه
بخواند نمیرد مگر شهید و حقّ تعالى او را در روز قیامت با شهداء محشور گرداند و با
ایشان باز دارد و فرمود که هر که هر سه طَّسین را در شب جمعه بخواند از دوستان خدا
باشد و در امان و حمایت حقّ تعالى باشد و فقر و تنگدستى در دنیا به او نرسد و در
آخرت خدا از بهشت آنقدر به او عطا کند که او راضى گردد و زیاده از رضا به او کرامت
فرماید و صد زن از حوریان بهشت به او تزویج نماید و فرمود که هر که سوره الَّم سجده
در هر شب جمعه بخواند حقّ تعالى در قیامت نامه او را بدست راست او دهد و او را بر
اعمال او حساب نکند و از رفقاء محمّد و آل اوعَلیهمُ السلام باشد، و بسند معتبر از
حضرت باقرعلیه السلام منقول است که هر که سوره صَّ را در شب جمعه بخواند از خیر
دنیا و عقبى آنقدر به او عطا کنند که نداده باشند مگر به پیغمبر مرسلى یا ملک
مقرّبى و داخل بهشت گردانند او را با هر که خواهد از اهل خانه او حتى خادمى که او
را خدمت کرده است اگر چه داخل عیال او نباشد و در حدّ شفاعت کردن او نباشد، و از
حضرت صادق علیه السلام منقولست که هر که در شب جمعه یا روز جمعه سوره اَحْقافْ را
بخواند در دنیا به او ترسى و بیمى نرسد و در آخرت از فزع و ترس روز قیامت ایمن
باشد، وفرمود که هرکه هرشب جمعه سوره واقعه را بخواند خدا او را دوست دارد و او را
محبوب گرداند و در دنیا بدحالى و تنگدستى نبیند و هیچ آفت از آفات دنیا به او نرسد
و از رفقاء حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام باشد واین سوره مخصوص امیرالمؤ منین است
و روایت است که هر که بخواند سوره جمعه را در هر شب جمعه خواهد بود کفّاره مابین
جمعه تا جمعه دیگر، وهمین فضیلت وارد شده از براى کسى که سوره کهف را درهر شب جمعه
بخواند وهمچنین براى کسیکه آنرا بعد از ظهر وعصر روز جمعه بخواند، و بدان که
نمازهاى بسیار در شب جمعه وارد شده از آنجمله نماز حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام
ودیگر دو رکعت نماز در هر رکعت حمد و پانزده مرتبه اِذا زُلْزِلَتْ، روایت شده که
هر که این نماز را بجا آورد ایمن کند خدا او را از عذاب قبر و از هولهاى روز قیامت.
سوّم: آنکه در رکعت اوّل نماز مغرب وعشاء سوره جمعه بخواند و در
دویم مغرب توحید و در دوّم عشاء اَعْلى بخواند
چهارم: آنکه ترک کند خواندن شعر را
زیرا که در حدیث صحیح از حضرت صادق علیه السلام منقول است که مکروه است روایت شعر
براى روزه دار و مُحرِم و در حرم و در روز جمعه و در شبها راوى گفت هر چند شعر حقّى
باشد فرمود هر چند شعر حقّ باشد، و در حدیث معتبر از حضرت صادق علیه السلام منقول
است که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله فرمود که هر که یک شعر بخواند در
شب جمعه یا در روز جمعه در آنشب و در آنروز بهره اى از ثواب بغیر آن نداشته باشد، و
به روایت معتبر دیگر در آن شب و آن روز نمازش مقبول نگردد
پنجم: دعاء در حقّ مؤ منین
بسیار کند چنانکه حضرت زهراءعَلیهَاالسَّلام مینموده و اگر از براى ده نفر از
برادران مؤ من که مرده باشند طلب آمرزش کند روایت شده که بهشت براى او واجب گردد
ششم: آنکه بخواند دعاهاى وارده درآنرا وآنها بسیاراست وما بذکر قلیلى ازآنها اکتفامى
نمائیم بسند صحیح از حضرت صادق علیه السلام منقول است که هر که در شب جمعه در سجده
آخر نافله شام هفت مرتبه این دعا را بخواند چون فارغ شود آمرزیده شده باشد و اگر در
هر شب چنین کند بهتر است و دعا این است :
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک بِوَجْهِک الْکریمِ وَ
اسْمِک
خدایا از تو درخواست کنم به ذات بزرگوار و نام
الْعَظیمِ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَغْفِرَ لى
ذَنْبِىَ الْعَظیمَ
بزرگت که درود فرستى بر محمد و آلش و بیامرزى گناه بزرگم
و از حضرت رسول صلى الله علیه و آله منقولست که هر که هفت مرتبه این دعا را بخواند
در شب جمعه یا روز جمعه اگر در آنشب یا آن روز بمیرد داخل بهشت شود و دعا این است:
اَللّهُمَّ اَنْتَ
رَبّى لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ خَلَقْتَنى وَ اَنَا عَبْدُک وَ ابْنُ اَمَتِک وَ فى
قَبْضَتِک وَ
خدایا تویى پروردگار من معبودى جز تو نیست مرا آفریدى و من بنده تو و فرزند کنیز توام و در قبضه
ناصِیتى بِیدِک اَمْسَیتُ عَلى عَهْدِک وَ وَعْدِک مَا اسْتَطَعْتُ اَعُوذُ
قدرت توام و اراده و اختیارم بدست تو است تا آنجا که توانستم بر عهد و پیمان تو روز
را به شب آورم پناه مى برم
بِرِضاک مِنْ شَرِّ ما صَنَعْتُ اَبُوءُ بِنِعْمَتِک وَ اَبُوءُ بِذَنْبى
فَاغْفِرْ لى
به خوشنودى تو از شر آنچه کرده ام هم به نعمت تو اعتراف دارم و هم به گناه خود پس
گناهم را
ذُنُوبى اِنَّهُ لا یغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلاّ اَنْتَ
بیامرز که براستى نیامرزد گناهان را جز تو
و شیخ طوسى و سید و کفعمى و
سید بن باقى گفته اندکه مستحبّ است در شب جمعه و روز آن و شب عرفه و روز آن این دعا بخوانند و
ما دعا را از مصباح شیخ نقل مى کنیم و دعا این است :
اَللّهُمَّ مَنْ
تَعَبَّأَ و تَهَیأَ وَ اَعَدَّ وَ
خدایا هرکس مجهز و آماده و مهیا و
اسْتَعَدَّ لِوِفادَةٍ اِلى مَخْلُوقٍ رَجاَّءَ رِفْدِهِ وَ طَلَبَ ناَّئِلِهِ وَ
جاَّئِزَتِهِ
مستعد براى ورود بر مخلوقى شده به امید دهش و به جستجوى جایزه و بخشش او
فَاِلَیک یا رَبِّ تَعْبِیتى وَ اسْتِعْدادى رَجاَّءَ عَفْوِک وَ طَلَبَ
ناَّئِلِک وَ
پس اى پروردگار من آمادگى و استعداد من بسوى تو است و آرزوى عفو تو و خواهش بخشش و
جاَّیزَتِک فَلا تُخَیبْ دُعاَّئى یا مَنْ لا یخیبُ عَلَیهِ سائِلٌ وَلا
ینْقُصُهُ
جایزه ات را دارم پس در این خواهشى که دارم نومیدم مکن اى کسى که هیچ خواهنده اى
ناامید از درگاهش نرود و
ناَّئِلٌ فَاِنّى لَمْ آتِک ثِقَةً بِعَمَلٍ صالِحٍ عَمِلْتُهُ وَ لا لِوِفادَةِ
مَخْلُوقٍ
هیچ گیرنده عطایى از (کرمش ) نکاهد و من به اعتماد عمل صالحى که کرده باشم بدرگاهت
نیامده و نه به مخلوقى
رَجَوْتُهُ اَتَیتُک مُقِرّاً عَلى نَفْسى بِالاِساَّئَةِ وَ الظُّلْمِ
مُعْتَرِفاً بِاَنْ لا
وارد شده ام که از او امیدى داشته باشم بلکه بدرگاه تو آمده ام در حالیکه اقرار
دارم که بخود بدى و ستم کرده و معترفم که هیچ
حُجَّةَ لى وَ لا عُذْرَ اَتَیتُک اَرْجُو عَظیمَ عَفْوِک الَّذى عَفَوْتَ بِهِ
عَنِ
دلیل و عذرى هم بر این بدى و ستم نداشته ام ، آمده ام به امید آن عفو عظیم تو که
بدان از
الْخاطِئینَ فَلَمْ یمْنَعْک طُولُ عُکوفِهِمْ عَلى عَظیمِ الْجُرْمِ اَنْ
عُدْتَ
خطاکاران درگذرى و توقف طولانى آنها بر جرم بزرگ بازت نداشت از اینکه باز
عَلَیهِمْ بِالرَّحْمَةِ فَیا مَنْ رَحْمَتُهُ واسِعَةٌ وَ عَفْوُهُ عَظیمٌ یا
عَظیمُ یا
بدانها مهر ورزى اى کسى که رحمتش وسیع و گذشتش بزرگ است اى خداى بزرگ اى
عَظیمُ یا عَظیمُ لا یرُدُّ غَضَبَک اِلاّ حِلْمُک وَ لا ینْجى مِنْ سَخَطِک
اِلا
خداى بزرگ اى خداى بزرگ خشم تو را جز بردباریت جلوگیرى نکند و از غضب تو جز
التَّضَرُّعُ اِلَیک فَهَبْ لى یا اِلهى فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتى تُحْیى
بِها مَیتَ
زارى به درگاهت چیزى نجات نبخشد پس اى معبود من بدان قدرتى که سرزمینهاى مرده را
الْبِلادِ وَ لا تُهْلِکنى غَمّاً حَتّى تَسْتَجیبَ لى وَ تُعَرِّفَنِى الاِجابَةَ
فى
بدان وسیله زنده مى گردانى گشایشى بر من بخش و مرا به حال اندوه هلاکم مکن تا دعایم
را مستجاب کنى و اجابت
دُعاَّئى وَ اَذِقْنى طَعْمَ الْعافِیةِ اِلى مُنَتَهى اَجَلى وَ لا تُشْمِتْ بى
دعایم را به من بنمایانى و طعم تندرستى را تا پایان عمر به من بچشان و گرفتار شماتت
عَدُوّى وَ لا تُسَلِّطْهُ عَلَىَّ وَ لا تُمَکنْهُ مِنْ عُنُقى اَللّهُمَّ اِنْ
وَضَعْتَنى
دشمنم مکن و او را بر من مسلط مگردان و بر گردنم سوارش منما خدایا اگر تو مرا پست
کنى
فَمَنْ ذَا الَّذى یرْفَعُنى وَ اِنْ رَفَعْتَنى فَمَنْ ذَا الَّذى یضَعُنى وَ
اِنْ
پس کیست که (بتواند) بلندم کند و اگر تو بلندم کنى پس کیست که (بتواند) پستم کند و
اگر
اَهْلَکتَنى فَمَنْ ذَا الَّذى یعْرِضُ لَک فى عَبْدِک اَوْ یسْئَلُک عَنْ
اَمْرِهِ وَ
هلاکم کنى پس کیست که درباره این بنده ات متعرض تو شود یا از وضع او از تو پرسش کند
ولى
قَدْ عَلِمْتُ اَنَّهُ لَیسَ فى حُکمِک ظُلْمٌ وَ لا فى نَقِمَتِک عَجَلَةٌ وَ
اِنَّما
بطور مسلم این را دانسته ام که در حکم تو ستمى نیست و نه در انتقام تو شتابى است
زیرا کسى
یعْجَلُ مَنْ یخافُ الْفَوْتَ وَ اِنَّما یحْتاجُ اِلَى الظُّلْمِ الضَّعیفُ وَ
قَدْ
شتاب (در انتقام ) کند که بترسد (فرصت ) از دست برود و شخص ناتوان نیازمند به ستم
مى باشد و درصورتى که
تَعالَیتَ یا اِلهى عَنْ ذلِک عُلُوّاً کبیراً اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِک
فَاَعِذْنى
اى معبود من تو از اینگونه مطالب بسیار برتر و بزرگترى خدایا به تو پناه آرم پس
یاریم ده
وَ اَسْتَجِیرُ بِک فَاَجِرْنى وَ اَسْتَرْزِقُک فَارْزُقْنى وَ اَتَوَکلُ
عَلَیک
و از تو امان خواهم پس امانم ده و از تو روزى طلبم پس روزیم ده و بر تو توکل کنم
فَاکفِنى وَ اَسْتَنْصِرُک عَلى عَدُوّى فَانْصُرْنى وَ اَسْتَعینُ بِک
فَاَعِنّى وَ
پس کفایتم فرما و براى پیروزى بر دشمنم از تو یارى خواهم پس یاریم ده و از تو کمک
خواهم پس کمکم ده و
اَسْتَغْفِرُک یا اِلهى فَاغْفِرْ لى آمینَ آمینَ آمینَ
از تو آمرزش طلبم اى معبود من پس بیامرزم آمین اى خدا اى
هفتم: آنکه بخواند دعاى کمیل را که در فصل بعد مذکور خواهد شد انشاءالله تعالى.
هشتم:
آنکه بخواند دعاى:
اَللّهُمَّ یا شاهِدَ کلِّ نَجْوى
خدایا اى داناى هر راز پنهان
که در شب عرفه نیز خوانده مى شود و بیاید انشاء الله تعالى.
نهم: آنکه ده مرتبه بگوید:
یا دائِمَ الْفَضْلِ عَلى الْبَریةِ یا باسِطَ الْیدَینِ بِالْعَطِیةِ یا
اى کسى که فضل و بخششت بر خلق دائمى است و اى آنکه دو دست احسانت به عطابخشى باز
است اى
صاحِبَ الْمَواهِبِ السَّنِیةِ صَلِّ عَلى مُحَمِّدٍ وَ آلِهِ خَیرِ الْوَرى
سَجِیةً
دارنده بخششهاى ارجمند درود فرست بر محمد و آلش که بهترین مردمند در سرشت و نهاد،
وَ اغْفِرْ لَنا یا ذَاالْعُلى فى هذِهِ الْعَشِیةِ
و بیامرز ما را اى خداى بلند مرتبه در این شب
و این ذکر شریف در شب عید فطر نیز خوانده مى شود. دهم: انار تناول کند چنانکه حضرت
صادق علیه السلام درهر شب جمعه میل مى فرمود و اگر در وقت خوابیدن بخورد شاید بهتر
باشد چه آنکه روایت شده که هر که در وقت خوابیدن انار بخورد ایمن خواهد بود در نفس
خود تا صبح کند و سزاوار است که هرگاه انار بخورد دستمالى در زیر آن پهن کند که
دانه اش را ضبط کند و بعد از آن بخورد و در انار خود دیگرى را شریک نکند شیخ جعفر
بن احمد قمى (ره ) در کتاب عروس از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است که هر که
ما بین دو رکعت نافله صبح و فریضه صبح صد مرتبه بگوید سُبْحانَ رَبِّىَ الْعَظیمِ
وَبِحَمْدِهِ اَسْتَغْفِرُ اللّهَ رَبّى وَ اَتُوبُ اِلَیهِ حقّ تعالى در بهشت
مسکنى براى او بنا کند و شیخ و سید و دیگران این دعا را ذکر کرده اند و گفته اند
که مستحبّ است که در سحر شب جمعه این دعا را بخوانند:
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و آلِهِ وَهَبْ لِىَ
خدایا درود فرست بر محمد و آلش و خوشنودى خودرا
الْغَداةَ رِضاک وَ اَسْکنْ قَلْبى خَوْفَک وَ اقْطَعْهُ عَمَّنْ سِواک حَتّى لا
در این بامداد به من ببخش و خوف خود را در دلم جاى ده و از غیر خود (امیدم را) قطع
کن تا
اَرْجُوَ وَ لا اَخافَ اِلاّ اِیاک اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ وَ
هَبْ لى
بدانجا که امید نداشته باشم و نترسم جز از تو خدایا درود فرست بر محمد و
آلش و (اینها را که مى گویم ) به من ببخش
ثَباتَ الْیقینِ وَ مَحْضَ الاِخْلاصِ وَ شَرَفَ التَّوْحیدِ وَ دَوامَ
یقین ثابت و اخلاص پاک و شرف یگانه پرستى و استقامتى
الاِسْتِقامَةِ وَ مَعْدِنَ الصِّبْرِ وَ الرِّضا بِالْقَضاَّءِ وَ الْقَدَرِ یا
قاضِىَ
پایدار و کان شکیبایى و خوشنود بودن به قضاء و قدر اى روا کننده
حَوائِجِ السّاَّئِلینَ یا مَنْ یعْلَمُ ما فى ضَمیرِ الصّامِتینَ صَلِّ عَلى
حاجتهاى سائلان و اى داناى نهاد خاموشان درود فرست بر
مُحَمَّدٍ و آلِهِ وَ اسْتَجِبْ دُعائى وَ اغْفِرْ ذَنْبى وَ اَوْسِعْ رِزْقى وَ
اقْضِ
محمد و آلش و دعاى مرا مستجاب گردان و گناهم را بیامرز و روزیم را فراخ کن و
حَوآئِجى فى نَفْسى وَ اِخْوانى فى دینى وَ اَهْلى اِلهى طُمُوحُ
حاجتهایم را درباره خودم و برادران دینیم و خانواده ام برآور خدایا آرمانهاى بلند
الاْمالِ قَدْ خابَتْ اِلاّ لَدَیک وَ مَع اکفُ الْهِمَمِ قَدْ تَعَطَّلَتْ
اِلاّ عَلَیک
نومید شد مگر نزد تو و جایگاه همتها معطل ماند جز همتى که بر تو (متوجه ) باشد
وَ مَذاهِبُ الْعُقُولِ قَدْ سَمَتْ اِلاّ اِلَیک فَاَنْتَ الَّرجاَّءُ
وَ اِلَیک الْمُلْتَجَأُ یا
و راه خِرَدها به بن بست رسید جز راهى که بسوى تو است پس تویى امید و پناهگاه درگاه
تو است اى
اَکرَمَ مَقْصُودٍ وَ اَجْوَدَ مَسْئُولٍ هَرَبْتُ اِلَیک بِنَفْسى یا مَلْجَاءَ
الْهارِبینَ
بزرگوارترین کسى که بسویش رو کنند و بخشنده ترین کسى که از او بخواهند بسوى تو
گریختم اى پناه گریختگان
بِاَثْقالِ الذُّنُوبِ اَحْمِلُها عَلى ظَهْرى لا اَجِدُ لى اِلَیک شافِعاً سِوى
با بارهاى سنگین گناهانى که بر دوش کشم و هیچ شفیعى بدرگاه تو نیابم جز اینکه
مَعْرِفَتى بِاَنَّک اَقْرَبُ مَنْ رَجاهُ الطّالِبُونَ وَ اَمَّلَ مالَدَیهِ
الرّاغِبُونَ یا
مى دانم تو نزدیکترین کسى هستى که جویندگان امید به او دارند و آرزومندان آنچه را
نزد او است آرزو کنند اى
مَنْ فَتَقَ الْعُقُولَ بِمَعْرِفَتِهِ وَ اَطْلَقَ الاَلْسُنَ بِحَمْدِهِ وَ
جَعَلَ مَاامْتَنَّ بِهِ
کسى که عقلها را بوسیله معرفت خویش گشودى و زبانها را به ستایش خود باز کردى و قرار
دادى آنچه را
عَلى عِبادِهِ فى کفاَّءٍ لِتَاْدِیةِ حَقِّهِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و آلِهِ وَ لا
تَجْعَلْ
بر بندگان خود احسان و انعام فرمودى در برابر اداى حق خود درود فرست بر محمد و آلش
لِلشَّیطانِ عَلى عَقْلى سَبیلاً وَ لا لِلْباطِلِ على عَمَلى دَلیلاً
و براى شیطان بر خرد من راهى قرار مده و باطل را راهنماى کردارم مساز
و چون صبح روز جمعه طالع شود این دعا بخواند:اَصْبَحْتُ فى ذِمَّةِ اللّهِ وَ
ذِمَّةِ مَلاَّئِکتِهِ وَ ذِمَمِ اَنْبِیاَّئِهِ وَ رُسُلِهِ عَلَیهِمُ السَّلامُ وَ ذِمَّةِ مُحمَّدٍ صَلَّى
اللّهُ عَلَیهِ وَ
صبح کردم در پناه خدا و پناه فرشتگانش و پناه پیمبران و فرستادگانش علیهم السلام و پناه محمد صلى الله علیه و
آلِهِ وَ ذِمَمِ الاَوصیاَّءِ مِنْ آلِ محَمَّدٍ عَلَیهِمُ السَّلامُ آمَنْتُ
بِسِرِّ آلِ
آله و پناه اوصیاء از خاندان محمد علیهم السلام و ایمان آرم به سرّ نهان آل
مُحَمَّدٍ عَلَیهِمُ السَّلامُ وَ عَلانِیتِهِمْ وَ ظاهِرِهِمْ وَباطِنِهِمْ وَ
اَشْهَدُ اَنَّهُمْ
محمد علیهم السلام و آشکارشان و ظاهر و باطن ایشان و گواهى دهم که ایشان
فى عِلْمِ اللّهِ وَ طاعَتِهِ کمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وآلِهِ
در علم خدا و طاعت او مانند محمد صلى الله علیه و آله هستند
و روایت شده که هر که در روز جمعه پیش از نماز صبح سه مرتبه بگوید اَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذى لا
اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیومُ وَ اَتُوبُ اِلَیهِ گناهانش آمرزیده شود
اگر چه بیشتر از کف دریا باشد.
