حدیث (1)
پيامبر صلى الله عليه و آله :
مَنِ اقْتَصَدَ اَغْناهُ اللّهُ وَ مَنْ بَذَّرَ اَفْقَرَهُ اللّهُ
وَ مَنْ تَواضَعَ رَفَعَهُ اللّهُ وَ مَنْ تَجَبَّرَ قَصَمَهُ
اللّهُ؛
هر كس ميانه روى كند، خداوند بى نيازش سازد و هر كس ريخت و پاش نمايد،
خداوند نادارش كند، هر كس فروتنى پيشه كند، خداوند بلندش نمايد و هر كس
بزرگى كند، خداوند خُردش نمايد.
نهج الفصاحه ص 755 ،ح 2939
حدیث (2) امام علی علیه
السلام :
مَنِ اقتَصَدَ في الغِنى والفَقرِ فَقَدِ استَعَدَّ لِنَوائِبِ
الدَّهرِ.
هر كه در توانگرى و تهيدستى ميانه رو باشد، براى [مقابله با]حوادث
روزگار آماد شده است.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 354 ، ح 8070
