حدیث (11)
امام صادق عليه السلام :
إذا أرادَ أَحَدُكُم أَن يُستَجابَ لَهُ فَليُطَيِّب كَسبَهُ و َليَخرُج
مِن مَظالِمِ النّاسِ ، وَ إِنَّ اللّهَ لا يَرفَعُ إِلَيهِ دُعاء عَبدٍ وَفى
بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ؛
هر كس بخواهد دعايش مستجاب شود، بايد كسب خود را حلال كند و حق مردم را بپردازد.
دعاى هيچ بنده اى كه مال حرام در شكمش باشد يا حق كسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا
بالا نمى رود.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 90، ص321، ح31
حدیث (12)
رسول اكرم
صلی الله علیه و آله و سلم :
اَلصُّلحُ جائِزٌ بَينَ المُسلِمينَ، إِلاّ صُلحا أَحَلَّ حَراما و َحَرَّمَ
حَلالاً؛
صلح ميان مسلمانان جايز است، مگر صلحى كه حرامى را حلال يا
حلالى را حرام كند.
من لا یحضره الفقیه ج3، ص32، ح 3267 {شبیه این
حدیث در کافی(ط-الاسلامیه) ج 7 ، ص 413 }
حدیث (13)
امام باقر عليه السلام :
قالَ لَهُ رَجُلٌ إِنّى ضَعيفُ العَمَلِ قَليلُ الصَّلاةِ قَليلُ الصَّومِ
وَ لكِن أَرجو أَن لا آكُلَ إِلاّ حَلالاً و َلا أَنكَحَ إِلاّ حَلالاً: و َأَىُّ
جِهادٍ أَفضَلُ مِن عِفَّةِ بَطنٍ وَ فَرجٍ؟!؛
در پاسخ به كسى كه عرض كرد: من در عمل ناتوانم و نماز و روزه كم به جا مى آورم اما
سعى مى كنم جز حلال نخورم و جز با حلال نزديكى نكنم فرمودند: چه جهادى برتر از پاك
نگه داشتن شكم و شرمگاه؟!
محاسن ص292، ح448
حدیث (14)
امام على عليه السلام :
أَربَعٌ مَن أُعطيَهُنَّ فَقَد أُعطىَ خَيرَ الدُّنيا و َالآخِرَةِ صِدقُ
حَديثٍ و َأَداءُ أَمانَةٍ و َعِفَّةُ بَطنٍ و َحُسنُ خُلقٍ؛
چهار چيز است كه به هر كس داده شود خير دنيا و آخرت به او داده شده است: راستگويى،
اداء امانت، حلال خورى و خوش اخلاقى.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 217 ، ح 4282
حدیث (15)
رسول اكرم
صلی الله علیه و آله و سلم :
الْعِبَادَةُ سَبْعُونَ
جُزْءاً أَفْضَلُهَا طَلَبُ الْحَلَال
عبادت هفتاد جزء است و
بالاترین و بزرگترین جزء آن کسب حلال است.
بحار الانوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 36
حدیث (16) امام على
علیه السلام :
حُسْنُ الْخُلْقِ فى ثَلاثٍ: اِجْتِنابُ
الْمَحارِمِ وَ طَـلَبُ الْحَلالِ وَ التَّـوَسُّعُ عَلَى
الْعِيالِ؛
خوش اخلاقى در سه چيز است: دورى كردن از
حرام، طلب حلال و فراهم آوردن آسايش و رفاه براى خانواده.
مجموعه ورام ج 1 ، ص 90 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج
68 ، ص 394، ح 63
حدیث (17) حضرت محمد صلی
الله علیه و آله و سلم :
الْعِبَادَةُ عَشَرَةُ أَجْزَاءٍ
تِسْعَةُ أَجْزَاءٍ فِي طَلَبِ الْحَلَال
عبادت ده جز دارد که نه جزء آن در طلب روزی
حلال است.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 37
حدیث (18)
ابن عباس :
كَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله
علیه و آله و سلم) إِذَا نَظَرَ إِلَى الرَّجُلِ فَأَعْجَبَهُ
فَقَالَ هَلْ لَهُ حِرْفَةٌ فَإِنْ قَالُوا لَا قَالَ سَقَطَ
مِنْ عَيْنِي قِيلَ وَ كَيْفَ ذَاكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ
لِأَنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا لَمْ يَكُنْ لَهُ حِرْفَةٌ يَعِيشُ
بِدِينِه
هر گاه پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله و
سلم به مردى نگاه مى كرد و از او خوشش مى آمد مى پرسيد:
كارى دارد؟ اگر مى گفتند: نه، مى فرمود: از چشمم افتاد.
پرسيدند: اى پيامبر خدا چرا چنين است؟ فرمود: براى اينكه مؤمن
اگر حرفه اى نداشته باشد با دينش زندگى مى كند (و به نام
دين، بار دوش اين و آن مى شود)
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 38
حدیث (19)
حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
مَنْ أَكَلَ مِنْ كَدِّ يَدِهِ مَرَّ عَلَى
الصِّرَاطِ كَالْبَرْقِ الْخَاطِف
هر كس از دسترنج خود بخورد، مثل برق از پل
صراط خواهد گذشت.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 39
حدیث (20)
حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
مَنْ أَكَلَ مِنْ كَدِّ يَدِهِ نَظَرَ
اللَّهُ إِلَيْهِ بِالرَّحْمَةِ ثُمَّ لَا يُعَذِّبُه أَبَدا
هر کس از دسترنج خویش بخورد خداوند با نظر
رحمت به او نگاه خواهد کـرد و او را عـذاب نـمـی کند.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 40
حدیث (21)
حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
مَنْ أَكَلَ مِنْ كَدِّ يَدِهِ
حَلَالًا فُتِحَ لَهُ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ يَدْخُلُ مِنْ
أَيِّهَا شَاء
هر کس از دسترنج حلال خویش معاش و هزینه
خود را تأمین کند. درهای بهشت بر او گشوده شود تا از هر یک که
خواست داخل گردد.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 10 ، ح 41
حدیث (22)
حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
مَنْ أَكَلَ مِنْ كَدِّ یَدِهِ كَانَ
یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِی عِدَادِ الْأَنْبِیَاءِ وَ یَأْخُذُ
ثَوَابَ الْأَنْبِیَاءِ ؛
اگر كسی با دستش كار كند و روزی بخورد ، در روز قیامت در زمره و گروه انبیا
است و خدا ثواب انبیا را به او می دهدَ»
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 10 ، ح 42
