اهــــــل دل ای نازنین هــایم ســـلام
ســایه تان اینجا همیـشه مســــــتدام
بـا شـما قلـــــبم منـــــوّر می شـــود
حــال من یك حـــال دیــگر می شـــــود
حـــــرف دل ، اینـجا پناهم داده است
دلـــــــبری قــــــولِ نگـــــاهم داده است
بزمتان ، جــــــانِ مــــــــرا بـر بـاد كـرد
حــــــرف دل ، مـــــا را چنین معـتاد كـرد
حـرف دل، پُر گشته از یــــاران عشق
گـــونه هـا تـَــــر گشته از باران عشـــق
عــاشــقان مبهوت خالش می شوند
مست و شـیدای "وصالش" می شـوند
| هرچه می خواهد دل تنگت بگو |
41941 |
نام:
گناهکار
شهر:
تبریز
تاریخ:
8/8/2007 7:24:35 PM
کاربر مهمان
|
شمارو به بی بی زهرا نذارید بیشتر از این شرمنده شم
|
|
41940 |
نام:
ونوس کوچولو
شهر:
کهکشان راه شیری
تاریخ:
8/8/2007 6:36:11 PM
کاربر مهمان
|
به نام خدا
محجوبه جونم!
***تبریک و تسلیت***
بای بای
|
|
41939 |
نام:
اطلسی
شهر:
همه جای ایران سرای من است
تاریخ:
8/8/2007 6:02:12 PM
کاربر مهمان
|
خدا تنها معشوقی است که عاشقانی دارد که هیچ یک از بودن دیگری ناراضی نیست و هیچگاه یکی از آنها معشوقش را تنها برای خود نمی خواهد.
|
|
41938 |
نام:
قاصدك
شهر:
هرجا دلت بخواد
تاریخ:
8/8/2007 5:44:02 PM
کاربر مهمان
|
بسم رب الزهراء سلام الله علیها
سلام دلاور
%%%%%%%%
سالروز شهادت باب الحوائج حضرت موسی بن جعفر علیه السلام تسلیت باد.
ما رو هم از دعای خیرتون فراموش نکنید.
%%%%%%%%
یا مهدی فاطمه سلام الله علیهما
|
|
41937 |
نام:
.
شهر:
.
تاریخ:
8/8/2007 5:29:48 PM
کاربر مهمان
|
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
|
|
41936 |
نام:
مريم
شهر:
شهر دلگرفته ها
تاریخ:
8/8/2007 3:44:19 PM
کاربر مهمان
|
به نام خداوند، مهربانترین مهربانان!
امام کاظم علیه السلام فرمودند:
افضل ما یتقرب به العبد الی الله بعد المعرفة به ، الصلوة
بهترین چیزی که بنده بعد از شناخت خدا به وسیله آن به درگاه الهی تقرب پیدا می کند، نماز است.
(تحف العقول،ص455)
خدایا نمازهامون رو مفبول درگاهت قرار بده، اگر قصوری هست به رحمانیت خود ببخشای.
شهادت امام موسی کاظم را خدمت همه بزرگواران حرف دل تسلیت عرض می نمایم.
التماس دعا
روز و شبتون به یاد خدا
|
|
41935 |
نام:
سبكبار
شهر:
يه كوشه دنيا
تاریخ:
8/8/2007 3:37:35 PM
کاربر مهمان
|
شهاب جان وعليكم سلام خسته نباشي ،غبار غم رو قلبت ننشينه صلوات بفرست
|
|
41934 |
نام:
.
شهر:
.
تاریخ:
8/8/2007 3:21:33 PM
کاربر مهمان
|
سلام
اينم يكي ديگه از نوشتههاي بينظير مجنونالحسين
مرد، چشمانش را باز كرد و از روزنهى سنگر به آسمان نگاه كرد. هزاران ستاره به مرد چشمك ميزدند و هفت آسمان ستاره، در چشم مرد مىدرخشيدند. چفيهاش را باز كرد و دور گردن انداخت، عطر گل محمدى، تمام فضاى سنگر را پر كرد. آرام و پاورچين، از سنگر بيرون آمد. تابش ماه، صورتش را نورانىتر مىنمود، با قدى نسبتا بلند و محاسنى كم پشت. آستين را بالا زد، تا براى معراج شبانه وضو بگيرد. تانكر آب را باز كرد، مشتى آب پر كرد، حالا تمام ستارگان آسمان در دست مرد، شنا مىكردند . آب را نزديك لبهايش برد و جرعهاى نوشيد، چقدر خنك، چقدر دلنشين و بىاختيار: السلام عليك يا اباعبدالله! فداى لب تشنهات يا عزيز فاطمه ... ! اشك به شبنشينى دل مرد آمد و در چشمانش حلقه بست ... مگر رقيهى سهساله به كدامين گناه بايد از مهريهى مادرش - آب فرات - محروم مىشد ... آيا سرباز شش ماهى حسين (ع) از تمام اين دنيا، سهمى به اندازهى يك مشت آب نداشت كه از تشنگى، خون گلوى پاره پارهاش را خورد. مرد، مشتى ديگر از آب تانكر پر كرده، آب از لابلاى انگشتان مرد به شنها مىچكيد. مرد به نهر علقمه رسيده بود ... عباس (ع) علمدار عشق را ديد، كه با دريايى از زخم آمده است، تا براى لبهاى تشنه آب بردارد . عباس (ع) هوس كرد تا جرعهاى از آب گوارا را بنوشد، مىخواست تا لبهاى سوزناكش با آب آشتى كند. عباس (ع) آب را نزديك لبهايش آورد، ولى هرگز آن را ننوشيد و آب خجالتزده، از لابلاى انگشتانش بر شنها چكيد، تا براى هميشه مديون علمدار بماند. ... چقدر اخلاص، چقدر غيرت، مرد بىاختيار به گريه افتاد و لبهايش تكان خورد .
به دريا پا نهاد و تشنه لب بيرون شد از دريا
جوانمردى نگر، همت ببين، غيرت تماشا كن
... فداى غيرتت يا اباالفضل ...
نسيم شبانه، مرد را به خود آورد. وضو گرفت و كت خود را بر دوش انداخت، از سنگر فاصله گرفت و در دل تاريكىها گم شد، شبهاى منطقه او را بهتر از هركسى مىشناختند. به گوشهى خلوتى كه رسيد، گرد و غبار را از چهرهى غم گرفتهى زمين پاك كرد و قرآن جيبى و تسبيح و كتابچهى كوچك دعاى خود را روى زمين گذاشت و آماده شد تا تنهايىاش را با تنها ناظر قسمت كند. تنهايى كه لذت بخشترين لحظات مرد بود و چقدر دوست داشت اين تنهايى را. مهر تربت كربلا را روى زمين گذاشت و به نماز ايستاد «الله اكبر» ! مرد بال و پر گشود و عطر تند وصال، فضاى درونى مرد را پر كرد. مرد بالا و بالاتر رفت و چون به زير پايش نگاه كرد، ديد كه زمين چقدر براى بزرگ شدن كوچك است. مرد قنوت گرفت. از آسمانها بالاتر رفت و شميم دلاويز بامهاى بهشتى، تار و پود مرد را به بازى گرفت «السلام عليكم و رحمةالله و بركاته» مرد به خودش آمد، نماز تمام شده بود. قرآن كوچكش را برداشت و شروع به صحبت با خدا شد. محرم دل را، از اغيار خالى كرده بود و چقدر دلش مىخواست كه فرداى عمليات، به چشم ببيند، آنچه را كه مىخواند. هوا كم كم روشن مىشد و مرد وسايلش را جمع كرد و به طرف سنگرها راه افتاد، تا براى عمليات آماده شود. فردا، شب، همان گوشهى خلوت هميشگى منتظر ماند، ولى مرد نيامد. شب بعد، زمين منتظر ماند، مرد نيامد. شب بعد ...
و هيجده سال كه هر شب، همان محل، منتظر مرد است، ولى باز، مرد نيامده است.
|
|
41933 |
نام:
سبكبار
شهر:
يه كوشه دنيا
تاریخ:
8/8/2007 3:08:11 PM
کاربر مهمان
|
دوست داري محبت علي واولأدش در دلت زياد بشه ،دوست داري درمشكلات سربلند بيرون بياي ،دوست داري شاد باشي بر محمد صلوات بفرست
|
|
41932 |
نام:
سکوت
شهر:
خاموشی
تاریخ:
8/8/2007 3:04:45 PM
کاربر مهمان
|
سرمایه هر کس به اندازه حرفهایی است که برای نگفتن دارد.
|
|