اهــــــل دل ای نازنین هــایم ســـلام
ســایه تان اینجا همیـشه مســــــتدام
بـا شـما قلـــــبم منـــــوّر می شـــود
حــال من یك حـــال دیــگر می شـــــود
حـــــرف دل ، اینـجا پناهم داده است
دلـــــــبری قــــــولِ نگـــــاهم داده است
بزمتان ، جــــــانِ مــــــــرا بـر بـاد كـرد
حــــــرف دل ، مـــــا را چنین معـتاد كـرد
حـرف دل، پُر گشته از یــــاران عشق
گـــونه هـا تـَــــر گشته از باران عشـــق
عــاشــقان مبهوت خالش می شوند
مست و شـیدای "وصالش" می شـوند
| هرچه می خواهد دل تنگت بگو |
13132 |
نام:
هاجر
شهر:
تهران
تاریخ:
11/8/2005 11:09:23 AM
کاربر مهمان
|
دست هامان بازتاآهنج رفت
تاغروب کربلای پنج رفت
|
|
13131 |
نام:
مسعود
شهر:
تهران
تاریخ:
11/8/2005 10:55:44 AM
کاربر مهمان
|
من خودم ÷رس÷ولیسیم ولی می دونستم می باز تبریک به همه ی استقلالیها
|
|
13130 |
نام:
مهسا
شهر:
تهران
تاریخ:
11/8/2005 10:48:26 AM
کاربر مهمان
|
mishe khahesh konam baraye saitatun tozihat ya nahve estefade benevisid masala bara estekhare edamash chi kar bayad kard?
|
|
13129 |
نام:
مهسا
شهر:
tab
تاریخ:
11/8/2005 10:23:10 AM
کاربر مهمان
|
tooye galbet benevis ke joz man kasi nist
|
|
13128 |
نام:
امیر
شهر:
همدان
تاریخ:
11/8/2005 9:39:19 AM
کاربر مهمان
|
با تشكر از دست اندركاران سایت بسیار عالی شهید آوینی.
ایمیل آیت الله محمد تقی بهجت را برای من هم به ایمیلم بفرستید.
|
|
13127 |
نام:
علي
شهر:
خيلي دور
تاریخ:
11/8/2005 9:20:03 AM
کاربر مهمان
|
بابا، حسين آقا كيميا بدجوري تو حسي !
مارا هم درياب.
|
|
13126 |
نام:
بهنام
شهر:
تبریز شهر مردان مرد
تاریخ:
11/8/2005 9:18:11 AM
کاربر مهمان
|
تنها چیزی که واژه انتضار را برایم معنی می کند نام مقدس توست !! تو که از من به من نزذیکتری ! پس کی خواهی آمد ای امید چشمهای منتظر ... ما به کدامین صاعقه بیدار خواهیم شد ؟؟!!!
|
|
13125 |
نام:
بهنام
شهر:
تبریز شهر مردان مرد
تاریخ:
11/8/2005 9:05:05 AM
کاربر مهمان
|
عشق مانند هوا همه جا جاری است ، تو نفسهایت را قدری جانانه بکش !
|
|
13124 |
نام:
حسین کیمیا
شهر:
تبریز شهر صفا
تاریخ:
11/8/2005 8:59:50 AM
کاربر مهمان
|
برای زندگی*فکرکنید*ولی غصه نخورید
|
|
13123 |
نام:
یک دوست به نام ...
شهر:
منشور
تاریخ:
11/8/2005 8:09:03 AM
کاربر مهمان
|
دوستی عزیز می گفت موقعی هم که خداوند رحمان، رحمت خود را بر ما فرود می آورد باز بنده ی او سر خود را پایین می گیرد
|
|