بيانات رهبر انقلاب
(مدظله العالی)
بیانات در دیدار جمعى از کارگران
سراسر کشور
1394/02/09
(امروز دیدار ما با شما مجموعهای از
کارگران عزیز سراسر کشور، درواقع نماد اظهار ارادت ما به طبقهی کارگر
است. خیلی حرف زدیم و میزنیم، امروز هم مطالبی را عرض خواهیم کرد، لکن
عمده این است که میخواهیم با این دیدار تجلیل از کارگر و تجلیل از کار
بکنیم؛ میخواهیم اهمّیّت کار را در ذهن خودمان و ذهن آحاد ملّت ایران
برجستهتر کنیم. توجّه کنیم که همهی دستاوردهای بزرگ در سایهی کار به
معنای اعمّ این عنوان تحقّق پیدا میکند. کار ارزش دارد؛ کارگر به برکت
ارزش کار، ارزش والایی در جامعه دارد. اینکه معروف است و روایت است که
پیغمبر مکرّم اسلام دست کارگر را بوسیدند،(۲) فقط یک تعارف نیست؛ این
یک تعلیم است. بنابراین میخواهیم از کار تجلیل بشود، از کارگر تجلیل
بشود، مسئولان توجّه داده بشوند به مسائل مربوط به کارگران، رفع مشکلات
محیطهای کارگری و جامعهی کارگری. مشکلاتی وجود دارد؛ مسئلهی تعویقها،
اخراجها، مسئلهی معیشت و امثال اینها؛ اینها چیزهایی است که در سطح
کشور و در میان جامعهی کارگری وجود دارد و مشکلات کارگران است.
مسئولین همّتشان را بیش از پیش به این مسائل متوجّه کنند؛ هدف از این
دیدار اینها است.
آنچه بنده احساس میکنم این است که مجموعهی کارگری از اوّل انقلاب تا
امروز حقّاً و انصافاً برای کشور کار باارزشی انجام دادند؛ اوّلاً خود
ارزش کار و کارگر، ثانیاً حضور در میدانهای دشوار کشور در این سالهای
متمادی، ثالثاً اغوا نشدن از اغواگری کسانی که میخواستند جامعهی
کارگری را از اوّل انقلاب در مقابل نظام قرار بدهند. این فداکاری بزرگ
را کارگران کردند درحالیکه مشکلات کارگری، معیشت کارگران هم در
دورانهای مختلف وجود داشته است لکن جامعهی کارگری امتحان خوبی پس داده
است.
همانطور که عرض کردیم مشکلاتی که وجود دارد اوّلاً با گفتن و حرف زدن
حل نمیشود؛ اقدام و ابتکار و عمل لازم است. ثانیاً [حلّ] مشکلات
مجموعهی اقتصادی کشور را در درون کشور باید پیدا کرد؛ ستون فقرات هم
عبارت است از تولید؛ ستون فقرات اقتصاد مقاومتی که ما عرض کردیم، عبارت
است از تقویت تولید داخلی؛ اگر این کار تحقّق پیدا کرد و همّتها متوجّه
به این مسئله شد، مسائل کار بتدریج حل میشود، کار ارزش پیدا میکند،
کارگر ارزش پیدا میکند، اشتغال عمومی میشود، بیکاری که یک معضلی است در
جامعه بتدریج کم میشود و از بین میرود. اساس کار، مسئلهی تولید است.
ممکن است بعضی بگویند این مسئلهی تولید که شما تکرار میکنید - و ما
همیشه مرتّباً تکیه میکنیم روی مسئلهی تولید، هم در اظهارات عمومی، هم
در جلسات با مسئولان - لوازمی دارد؛ با وضع کنونی که تحریم هست و
فشارهای بینالمللی هست، رونق تولید و تقویت تولید تحقّق پیدا نخواهد
کرد. بنده انکار نمیکنم که این تحریمهای ظالمانهای که دشمنان ملّت
ایران و دشمنان انقلاب بر ملّت ایران تحمیل کردهاند تأثیر دارد؛ بلاشک
بیتأثیر نیست، منتها این را من انکار میکنم که این تحریمها بتواند
جلوی یک تلاش عمومی سازمانیافتهی برنامهریزیشده برای رونق تولید را
بگیرد؛ این را من قبول ندارم. بنده نگاه میکنم به سطح کشور، میبینم در
بخشهای مختلفی که اتّفاقاً در بعضی از این بخشها فشار دشمنان و تحریم و
امثال ذلک شدیدتر هم بوده است، بهخاطر همّت مسئولان و کارگران و
جوانان علاقهمند، تولید پیش رفته است. این را من دارم مشاهده میکنم و
میبینم؛ جلوی چشم همه است. فرض بفرمایید در زمینهی صنایع نظامی؛ شما
امروز را مقایسه کنید با پانزده سال قبل یا بیست سال قبل یا حتّی ده
سال قبل، میبینید ما پیشرفتهای شگرفی داشتیم؛ پیشرفتهای عجیب و غریبی
داشتیم در زمینهی تولید نظامی. این در حالی است که تحریمهای دشمنان در
خصوص مسائل نظامی شدیدتر است؛ مالِ امسال و پارسال هم نیست؛ از خیلی
قبلها چنین تحریمهایی - با فشار زیاد - وجود داشته است امّا ما پیشرفت
کردیم. یا در زمینهی علوم زیستی، زیست فنّاوری، ما پیشرفتهای زیادی
کردیم؛ درحالیکه همان محدودیّتها، همان تحریمها وجود داشته است. حتّی
در بعضی از دانشگاههای معروف دنیا به دانشجوی ایرانی اجازه نمیدادند
که در این رشتهها درس بخواند، تحقیق کند، پیشرفت کند، درعینحال کشور
در این علوم پیشرفتهای بسیار برجسته و نمایانی کرده است که این را همه
مشاهده میکنند. کسانی که اهل اطّلاعند و مایلند اطّلاع داشته باشند،
چیزهای محرمانهای نیست؛ اینها را میتوانند اطّلاع پیدا کنند. یا در
بعضی از علوم نو مثل فنّاوری نانو - که اینها جزو فنّاوریهای جدید
دنیا است - هیچکس در دنیا به ما در این زمینهها کمک نمیکند و کمک
نکرده است، بعد از این هم کمک نخواهند کرد ما جلو هستیم؛ عناصر ما،
جوانهای ما، محقّقین ما، دانشمندان ما در این زمینهها دارند کار
میکنند، تلاش میکنند، پیشرفتهای چشمگیری پیدا کردهاند. فرض بفرمایید
در صنایع دانشبنیان؛ که در همین حسینیّه نمایشگاهی برگزار کردند(۳) و
بنده با جوانان علاقهمند به این کار و بخشهای مختلف شرکتهای
دانشبنیان از نزدیک آشنا شدم - البتّه گزارش داشتم، اطّلاع داشتم
منتها از نزدیک هم با اینها آشنا شدیم - دارند کار میکنند، دارند تلاش
میکنند، دارند پیش میروند. امروز ما در زمینهی شرکتهای دانشبنیان
[نسبت] به دهسال پیش و پانزدهسال پیش خیلی پیشرفت کردهایم؛ اینها
همه در حال تحریم اتّفاق افتاده است. بله، اگر تحریم ظالمانهی دشمنان
وجود نداشت، ممکن بود ما در همین زمینهها بیشتر پیش برویم - این را
انکار نمیکنیم - البتّه ممکن هم بود که بیتوجّهی کنیم، نگاه نکنیم به
نیازهای کشور و از پول نفت و واردات و امثال این چیزها به اموری
بپردازیم که پیشرفتِ تولید را برای کشور به وجود نیاورد؛ این هم ممکن
بود. یکمقدار واقعاً باید به این توجّه کنیم که یک مقدار از پیشرفتهای
ما بر اثر منع از بیرون بوده است؛ این را باید قدر بدانیم؛ ندادند،
مجبور شدیم خودمان اقدام کنیم. وقتی راه واردات بیرویّه باز بشود و
هرچه خواستید بیاورید، سهلگراییِ انسان، انسان را میکشاند به سمت
تنبلی، بیکارگی. این هم یک طرف قضیّه است. بنابراین بنده تکیهای که
روی مسئلهی تولید میکنم، نبایستی پاسخ داده بشود که تولید در شرایط
تحریمِ سفت و سخت ممکن نیست؛ نه، ممکن است. هرکاری که شما تصمیم بگیرید
انجام بدهید، همّت کنید، نیروهایتان را بیاورید در صحنه، از خدای متعال
هم کمک بخواهید، هدایت بخواهید، شدنی است؛ این را ما امتحان کردیم)
|