الف: آقا سید جواد
کربلایی
در آن زمان، آیت الله گلپایگانی سودای بهره وری
از کمالات و فیوضات مرحوم آقا سید جواد کربلایی را در ذهن می پرورانید.
زیرا وصف حالات عرفانی و مقامات معنوی او را زیاد شنیده بود و شیفته
این عصاره تقوا و فضیلت گردیده بود، از این روی به محضرش شتافت ولی
دیری نپائید که آقا سید جواد از دنیا رفت.
ب: آیت الله علی محمد
نجف آبادی
ایشان پس از وفات آقا سید جواد کربلایی توانست
به مجلس درس ایشان راه پیدا کند و از وجود ایشان بهره های معنوی فراوان
ببرد.
ج. آیت الله سید احمد
کربلایی
علامه
طهرانی نقل نمودند که استاد استاد ما ، مرحوم آیت الله سید احمد
کربلایی بوده است و سیر مراتب کمال و درجات روحی آن آیت الهی به دست او
صورت گرفته است.
و از قول خود ایشان نقل شده است که بعد از نقل مشاهده حالات معنوی آقا
سید احمد کربلایی در مسجد سهله برای استادم آقا شیخ علی محمد ایشان
برخاست و گفت با من بیا، من در خدمت استاد رفتم، استاد به منزل آقا سید
احمد وارد شد و دست مرا در دست او گذارد و گفت: از این به بعد مربی
اخلاقی و استاد عرفانی تو ایشان است، باید از او دستور بگیری و از او
متابعت نمایی.