به نام خداوند بخشنده مهربان
سوگند به اسبان دونده (مجاهدان) در حالى كه نفسزنان به پيش
مىرفتند، (1)
و سوگند به افروزندگان جرقه آتش (در برخورد سمهايشان با
سنگهاى بيابان)، (2)
و سوگند به هجوم آوران سپيده دم (3)
كه گرد و غبار به هر سو پراكندند، (4)
و (ناگهان) در ميان دشمن ظاهر شدند، (5)
كه انسان در برابر نعمتهاى پروردگارش بسيار ناسپاس و بخيل
است؛ (6)
و او خود (نيز) بر اين معنى گواه است! (7)
و او علاقه شديد به مال دارد! (8)
آيا نمىداند در آن روز كه تمام كسانى كه در قبرها هستند
برانگيخته مىشوند، (9)
و آنچه در درون سينههاست آشكار مىگردد، (10)
در آن روز پروردگارشان از آنها كاملا باخبر است! (11)
