به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
 بگو: به من وحى شده است كه جمعى از جن به سخنانم گوش 
فرادادهاند، سپس گفتهاند: «ما قرآن عجيبى شنيدهايم... (1)
 كه به راه راست هدايت مىكند، پس ما به آن ايمان آوردهايم 
و هرگز كسى را شريك پروردگارمان قرارنمىدهيم! (2)
 و اينكه بلند است مقام باعظمت پروردگار ما، و او هرگز براى 
خود همسر و فرزندى انتخاب نكرده است! (3)
 و اينكه سفيه ما (ابليس) درباره خداوند سخنان ناروا مىگفت! 
(4)
 و اينكه ما گمان مىكرديم كه انس و جن هرگز بر خدا دروغ 
نمىبندند! (5)
 و اينكه مردانى از بشر به مردانى از جن پناه مىبردند، و 
آنها سبب افزايش گمراهى و طغيانشان مىشدند! (6)
 و اينكه آنها گمان كردند -همانگونه كه شما گمان مىكرديد- 
كه خداوند هرگز كسى را (به نبوت )مبعوث نمىكند! (7)
 و اينكه ما آسمان را جستجو كرديم و همه را پر از محافظان 
قوى و تيرهاى شهاب يافتيم! (8)
 و اينكه ما پيش از اين به استراق سمع در آسمانها مىنشستيم؛ 
اما اكنون هر كس بخواهد استراق سمع كند، شهابى را در كمين خود مىيابد! (9)
 و اينكه (با اين اوضاع) ما نمىدانيم آيا اراده شرى درباره 
اهل زمين شده يا پروردگارشان خواسته است آنان را هدايت كند؟! (10)
 و اينكه در ميان ما، افرادى صالح و افرادى غير صالحند؛ و 
ما گروههاى متفاوتى هستيم! (11)
 و اينكه ما يقين داريم هرگز نمىتوانيم بر اراده خداوند در 
زمين غالب شويم و نمىتوانيم از (پنجه قدرت) او بگريزيم! (12)
 و اينكه ما هنگامى كه هدايت قرآن را شنيديم به آن ايمان 
آورديم؛ و هر كس به پروردگارش ايمان بياورد، نه از نقصان مىترسد و نه از ظلم! (13)
 و اينكه گروهى از ما مسلمان و گروهى ظالمند؛ هر كس اسلام 
را اختيار كند راه راست را برگزيده است، (14)
 و اما ظالمان آتشگيره و هيزم دوزخند! (15)
 و اينكه اگر آنها ( جن و انس) در راه (ايمان) استقامت 
ورزند، با آب فراوان سيرابشان مىكنيم! (16)
 هدف اين است كه ما آنها را با اين نعمت فراوان بيازماييم؛ 
و هر كس از ياد پروردگارش روى گرداند، او را به عذاب شديد و فزايندهاى گرفتار 
مىسازد! (17)
 و اينكه مساجد از آن خداست، پس هيچ كس را با خدا نخوانيد! 
(18)
 و اينكه هنگامى كه بنده خدا ( محمد (ص)) به عبادت 
برمىخاست و او را مىخواند، گروهى پيرامون او بشدت ازدحام مىكردند!» (19)
 بگو: «من تنها پروردگارم را مىخوانم و هيچ كس را شريك او 
قرار نمىدهم!» (20)
 بگو: «من مالك زيان و هدايتى براى شما نيستم!» (21)
 بگو: «(اگر من نيز بر خلاف فرمانش رفتار كنم) هيچ كس مرا 
در برابر او حمايت نمىكند و پناهگاهى جز او نمىيابم؛ (22)
 تنها وظيفه من ابلاغ از سوى خدا و رساندن رسالات اوست؛ و 
هر كس نافرمانى خدا و رسولش كند، آتش دوزخ از آن اوست و جاودانه در آن مىمانند! 
(23)
 (اين كار شكنى كفار همچنان ادامه مىيابد) تا آنچه را به 
آنها وعده داده شده ببينند؛ آنگاه مىدانند چه كسى ياورش ضعيفتر و جمعيتش كمتر است! 
(24)
 بگو: «من نمىدانم آنچه به شما وعده داده شده نزديك است يا 
پروردگارم زمانى براى آن قرارمىدهد؟! (25)
 داناى غيب اوست و هيچ كس را بر اسرار غيبش آگاه نمىسازد، 
(26)
 مگر رسولانى كه آنان را برگزيده و مراقبينى از پيش رو و 
پشت سر براى آنها قرار مىدهد... (27)
 تا بداند پيامبرانش رسالتهاى پروردگارشان را ابلاغ 
كردهاند؛ و او به آنچه نزد آنهاست احاطه دارد و همه چيز را احصار كرده است!» (28)