به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
بگو: به من وحى شده است كه جمعى از جن به سخنانم گوش
فرادادهاند، سپس گفتهاند: «ما قرآن عجيبى شنيدهايم... (1)
كه به راه راست هدايت مىكند، پس ما به آن ايمان آوردهايم
و هرگز كسى را شريك پروردگارمان قرارنمىدهيم! (2)
و اينكه بلند است مقام باعظمت پروردگار ما، و او هرگز براى
خود همسر و فرزندى انتخاب نكرده است! (3)
و اينكه سفيه ما (ابليس) درباره خداوند سخنان ناروا مىگفت!
(4)
و اينكه ما گمان مىكرديم كه انس و جن هرگز بر خدا دروغ
نمىبندند! (5)
و اينكه مردانى از بشر به مردانى از جن پناه مىبردند، و
آنها سبب افزايش گمراهى و طغيانشان مىشدند! (6)
و اينكه آنها گمان كردند -همانگونه كه شما گمان مىكرديد-
كه خداوند هرگز كسى را (به نبوت )مبعوث نمىكند! (7)
و اينكه ما آسمان را جستجو كرديم و همه را پر از محافظان
قوى و تيرهاى شهاب يافتيم! (8)
و اينكه ما پيش از اين به استراق سمع در آسمانها مىنشستيم؛
اما اكنون هر كس بخواهد استراق سمع كند، شهابى را در كمين خود مىيابد! (9)
و اينكه (با اين اوضاع) ما نمىدانيم آيا اراده شرى درباره
اهل زمين شده يا پروردگارشان خواسته است آنان را هدايت كند؟! (10)
و اينكه در ميان ما، افرادى صالح و افرادى غير صالحند؛ و
ما گروههاى متفاوتى هستيم! (11)
و اينكه ما يقين داريم هرگز نمىتوانيم بر اراده خداوند در
زمين غالب شويم و نمىتوانيم از (پنجه قدرت) او بگريزيم! (12)
و اينكه ما هنگامى كه هدايت قرآن را شنيديم به آن ايمان
آورديم؛ و هر كس به پروردگارش ايمان بياورد، نه از نقصان مىترسد و نه از ظلم! (13)
و اينكه گروهى از ما مسلمان و گروهى ظالمند؛ هر كس اسلام
را اختيار كند راه راست را برگزيده است، (14)
و اما ظالمان آتشگيره و هيزم دوزخند! (15)
و اينكه اگر آنها ( جن و انس) در راه (ايمان) استقامت
ورزند، با آب فراوان سيرابشان مىكنيم! (16)
هدف اين است كه ما آنها را با اين نعمت فراوان بيازماييم؛
و هر كس از ياد پروردگارش روى گرداند، او را به عذاب شديد و فزايندهاى گرفتار
مىسازد! (17)
و اينكه مساجد از آن خداست، پس هيچ كس را با خدا نخوانيد!
(18)
و اينكه هنگامى كه بنده خدا ( محمد (ص)) به عبادت
برمىخاست و او را مىخواند، گروهى پيرامون او بشدت ازدحام مىكردند!» (19)
بگو: «من تنها پروردگارم را مىخوانم و هيچ كس را شريك او
قرار نمىدهم!» (20)
بگو: «من مالك زيان و هدايتى براى شما نيستم!» (21)
بگو: «(اگر من نيز بر خلاف فرمانش رفتار كنم) هيچ كس مرا
در برابر او حمايت نمىكند و پناهگاهى جز او نمىيابم؛ (22)
تنها وظيفه من ابلاغ از سوى خدا و رساندن رسالات اوست؛ و
هر كس نافرمانى خدا و رسولش كند، آتش دوزخ از آن اوست و جاودانه در آن مىمانند!
(23)
(اين كار شكنى كفار همچنان ادامه مىيابد) تا آنچه را به
آنها وعده داده شده ببينند؛ آنگاه مىدانند چه كسى ياورش ضعيفتر و جمعيتش كمتر است!
(24)
بگو: «من نمىدانم آنچه به شما وعده داده شده نزديك است يا
پروردگارم زمانى براى آن قرارمىدهد؟! (25)
داناى غيب اوست و هيچ كس را بر اسرار غيبش آگاه نمىسازد،
(26)
مگر رسولانى كه آنان را برگزيده و مراقبينى از پيش رو و
پشت سر براى آنها قرار مىدهد... (27)
تا بداند پيامبرانش رسالتهاى پروردگارشان را ابلاغ
كردهاند؛ و او به آنچه نزد آنهاست احاطه دارد و همه چيز را احصار كرده است!» (28)