والهه
وَلِهَ، يَلِهُ وَلَهاً: حزن شديداً حتىّ كاد يذهب عقله، تحيّر من شدّة الوجد.
فهو: واله، آله، وَلْهان،
فهى: واله، والِهَة، وَلْهى.
والهه در لغت زن اندوهناك را گويند، فاطمه ی زهرا عليهاالسلام پس از شهادت رسولاللَّه صلى اللَّه عليه و آله هميشه در غم و اندوه به سر مى برد تا به شهادت رسيد.
غم و اندوه كشنده قاتل فاطمه ی زهرا عليهاالسلام.
قالت فاطمه ی زهرا عليهاالسلام:
«... يا ابتاه! بقيت «والهة» وحيدة و حيرانة فريدة...،»
پدر جان! تنها، با غم بسيار، حيران و مضطرب ماندهام. صدايم خاموش شده، پشتم شكسته، زندگىام نابود شده، روزگارم تيره و تار است.» (1)
1- بحارالانوار، ج 43، ص 174- 176، ر 15 ر. ك: به لقب فريده.