نقيّه

  نَقا، يَنْقُو، نَقْواً و نَقَىَ يَنْقى نَقْيا العظم: إستخرج نِقْيَه، أي، مُخَّه،
النَقى: النظيف،
نَقِىَ، يَنْقَى، نَقاوَةً و نُقاءً و نُقاوَةً و نُقايَةً: نظف و حسن و خلص.

زن پاكدامن و عفيفه را كه از گناه به دور باشد، «نقيّه» گويند.

زهراى شهيده عليهاالسلام پاكدامن‏ترين زنى است كه پاى بر اين كره‏ى خاكى گذارده است. او حتى بر نامحرم كور چهره مى‏پوشاند و هيچ مكروهى را مرتكب نمى‏شد.

فاطمه ی زهراء عليهاالسلام زنى پاكدامن.

«السلام عليك أيّتها التقية «النقيّة»،

درود بر تو اى زن پاكدامن و باتقوا!» (1)

  1- بحارالانوار، ج 100، ص 199، ر 20 از الاقبال، ص 100.