مهديه

  هَدَى، هُدىً و هَدْياً و هِدْيَةً و هِدايَةً: أرشده، و هو ضد أضلّه،
يقال: «هداه الطريق و هداه إلى الطريق و للطريق»، أي، بينه له و عرّفه به،
المَهدّى، الّذي قد هداه اللَّه إلى الحقّ.
زنى را كه هدايت شده باشد، مهديه گويند. فاطمه ی زهراء عليهاالسلام مهديه بودند، يعنى از طرف خداوند مورد هدايت قرار گرفته بودند و هركس خداوند او را راهنمايى كند، هيچ‏گاه گمراه نخواهد شد.
فاطمه ی زهرا عليهاالسلام هدايت شده از طرف خداوند.
عن موسى بن جعفر عن أبيه عليهم‏السلام... قال رسول‏اللَّه صلى اللَّه عليه و آله: «موفّقة رشيدة «مهديّة» ملهمة...،
پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرمودند: تو يك زن موفقه و رشيده هستى كه از سوى خداوند مورد الهام واقع شده است و از طرف او هدايت يافته‏اى.» (1)

  1- بحارالانوار، ج 22، ص 492، ر 37 همچنين، ج 81، ص 324، ر 18، ر. ك: لقب رشيده.