مصاحبه با آيت‌الله (فقیه) سید مرتضی مبرقع
اگر آقا موسی بود…
پدر آقا موسی، آيت‌الله العظمی حاج سيد صدرالدين صدر از مراجع بود. بعد از مرحوم حاج شيخ، سه نفر رئيس شدند. يكی مرحوم آقای حجت بود، يكی آقای صدر بود و ديگری آقاسيد محمدتقی خوانساری. اين سه نفر رئيس بودند كه هم تدريس می كردند، هم حوزه را اداره می‌كردند و هم مرجع بودند. مرحوم آقای صدر درس خوبی داشت. ايشان ابتدا مدرسه فيضيه نبودند، بعد به آنجا آمدند و حسابی دور وی جمع شدند. خيلی از فضلا به درس ايشان مي‌آمدند. شاگردان زيادی داشتند و زير كتابخانه مدرسه فيضيه تقريباً پر مي‌شد.
خود آقاموسی از حيث علم جديد، ليسانس اقتصاد شد. از حيث درس قديمی هم فقه و اصول خواند و حسابی ملاشد. قوانين را چند وقتی پيش خود من می‌خواند. حسابی ملا بود. خيلی خوش‌فهم بود. من كم ديدم كه آدمی به اين سن و سال اين‌قدر خوش‌فهم باشد آن هم در هر جهت، هم در مسائل سياسی و هم در مسائل علمی و … در قم كه بودند به درس خارج آقايان داماد و حجت مي‌رفتند. خيلی فاضل بود، خيلی هم مورد لطف امام بود. ايشان خيلی به امام احترام مي‌گذاشتند و امام هم خيلی به او احترام مي‌گذاشتند. خيلی مرد عاقلی بود. امام خيلی از او تعريف می‌كردند كه جوان عاقل و چيز فهمی است.
من كه در نجف بودم و امام هم آنجا بودند، آقاموسی به نجف آمدند. موقعيت ايشان به گونه‌ای بود كه آن زمان به هر كشور عربی كه مي‌رفت، ميهمان رئيس آنجا بود. هرجا كه مي‌رفت خيلی احترام داشت. به نجف كه آمده بود، ما اصلاً نمي‌توانستيم او را ببينيم. شبی به ما قول داد كه به منزل حاج آقامصطفی خمينی بيايد. به آنجا آمد و به همراهانش نگفته بود كه به كجا مي‌رود. ما وی را در آنجا تا صبح نگه داشتيم و آنها هم تا صبح دنبالش گشته بودند.
آقاموسی خيلی اهل كار بود. در قم كه اقامت داشت، نوعاً پيش ما بود. با ايشان و آقای صدوقی يزدی اجتماعات زيادی داشتيم. انصافاً كم ديده‌ام كه آدم اين‌قدر خوش اخلاق و چيزفهم در هر جهت باشد. اصلاً نديده‌ام. خيلی خوش‌فهم بود. واقعاً حيف شد. اگر آقاموسی بود، اين چنين بدبختی گريبان لبنان را نمي‌گرفت. واقعاً حيف شد. سيدخوبی بود. خيلی فعال بود. واقعاً لبنان را لبنان كرده بود.مصاحبه با آيت‌الله (فقیه) سید مرتضی مبرقع
یادنامه امام موسی صدر، ویژه نامه تاریخ و فرهنگ معاصر
به کوشش سید هادی خسروشاهی
قم، تیر 1375 صفحه 126-127
