پیام مقام معظم رهبری به مناسبت آغاز سال 1387
بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم
يا مقلّب القلوب و الأبصار، يا مدبّر الليل و النّهار، يا محوّل الحول و الأحوال، حوّل حالنا الى احسن الحال.
اللّهم صلّ على على بن موسى الرّضا المرتضى الامام التّقى النّقى.
عيد نوروز و فرا رسيدن سال نوِ شمسى را به همهى همميهنان عزيزمان تبريک عرض مىکنم؛ همچنين به همهى ايرانيان در سراسر عالم و در هر جاى دنيا که زندگى مىکنند؛ و نيز به همهى ملتهايى که نوروز را گرامى مىدارند. به طور خاص تبريک عرض مىکنم به خانوادههاى معظم شهيدان عزيزمان و به جانبازان و خانوادههاشان و به همهى ايثارگران و فعالان عرصهى حيات ملت ايران.
عيد نوروز، سرآغاز طراوت طبيعت و جوان شدن جهان و تازه شدن فضاى زندگى طبيعى انسان است. و چه نيکوست که همراه با طراوت جهان، جان و دل انسان هم طراوت پيدا کند؛ طراوت جان و دل با ذکر خدا، با درخواست کمک از پروردگار، با روياندن نهال خيرخواهى و نيکخواهى براى همهى برادران و خواهران و براى همهى بشريت.
رسم نوروز در درون خود زيبايىهاى زيادى را دارد؛ علاوه بر اينکه در هر نقطه، ايرانيان اين لحظهى تحويل را با نام خدا و با درخواست تحول اساسى در زندگىشان آغاز مىکنند. يکى از زيباترين رسمهاى موجود در عيد نوروز، رسم ديد و بازديد و صلهى ارحام و مستحکم کردن روابط و پيوندهاى عاطفى ميان افراد جامعه است. اين را اگر با بعضى از جشنهاى ملىِ ملتهاى ديگر - که همراه با کارهاى غير اخلاقى و به دور از اين ارتباطات عاطفى است - مقايسه کنيم، آن وقت درمىيابيم که جشن ملى و آغاز سال نوِ ما ايرانيان علاوه بر تقارن با بهار طبيعت که يک امتيازى است، چه خصوصيات نجيبانه و مهربانانهاى در خود دارد. شادى دلها، لبخند و تبريک و خوشآمدگويى به يکديگر و پى گرفتن روابط انسانى و نو کردن محيط زندگى از رسوم بسيار خوب و مطلوبى است که ايرانيان از گذشته تا امروز به آن پايبند بودهاند و اينها همه مورد تأييد آئين مقدس اسلام و شرع اسلامى است.
نگاهى به سال 85 داريم که منقضى مىشود و نگاهى به سال 86، که از اين لحظات آغاز مىشود: سال 85 متبرک بود به نام مبارک پيامبر اعظم (صلّىاللَّهعليهوالهوسلّم) و از آغاز تا انجام آن، مشحون از ذکر آن بزرگوار و تلاش براى معرفت بيشتر نسبت به پيامبر گرامى و خصوصيات زندگى آن بزرگوار و حالات و درسها و آموزههاى آن پيامبر عظيمالشأن بود. البته جا براى معرفت پيامبر باز هم بسيار گسترده است و همهى سالهاى ما در واقع سال پيامبر اعظم است. سال 85 مثل همهى سالهاى ديگر و مثل همهى زندگى انسان از حوادث گوناگون، از تلخىها و شيرينىها، از شادىها و غمها آکنده بود. همهى زندگى همينجور است. اما در يک نگاه جمعبندى شده، من مىتوانم با اطمينان اين را به ملت عزيزمان عرض کنم که در سال 85، موفقيتهاى ملت ايران بيش از تلخىها و ناکامىها بود؛ پيشرفتهاى ما بيش از توقفها و سکونهاى ما بود؛ شادىهاى حوادث بيش از تلخىها بود. در عرصهى داخلى تلاشهاى متراکم براى پيشرفت کشور، در همه جا ديده شد؛ تصميمهاى بجا و خوب از سوى مسئولان و تحرک عمومى در اين زمينهها تحرک مطلوبى بود که در سخنرانى(1) انشاءاللَّه در اين زمينه توضيحات بيشترى را به ملت عزيزمان عرض خواهم کرد.
در عرصهى بينالمللى و سياسى جهانى هم پيشرفتهاى نظام جمهورى اسلامى ايران پيشرفتهاى چشمگيرى بود. ملت ما و کشور ما به برکت نظام جمهورى اسلامى در دنيا سرافراز شد؛ ابهت ملى ما و نگاه مهربانانهى مردم ما نسبت به ملتهاى جهان و ملتهاى مسلمان در همهى حوادث آشکار شد؛ عزم راسخ ملى ما در زمينههاى علمى، در تحرک اقتصادى براى ديگران تا حدود بسيارى روشن شد. ما در مسائل داخلى و مسائل خارجى بحمداللَّه پيشرفتهاى زيادى داشتيم.
در سال 86 ادامهى حرکت ملىِ ما بايد يک ادامهى متناسب با نيازهاى ملت ما باشد. اين يک حقيقتى است که ملت ايران بر اثر تسلط قدرتهاى طاغوتى و قدرتهاى فاسد و دولتهاى وابسته يا بىکفايت در طول دهها سال - شايد نزديک به دويست سال - دچار عقبماندگىهاى زيادى در عرصههاى گوناگون بوده است. امروز که ملت ايران به برکت اسلام و نظام جمهورى اسلامى به خودآگاهى و اعتماد به نفس دست يافته است، بايد ما اين فاصلههاى طولانى را با سرعت طى کنيم. ما فاصلههاى بسيار زيادى با آنچه که شأن ايران سربلند و پُرافتخار است، داريم؛ اين فاصلهها جز با همت بلند، جز با اميد بىپايان، جز با تلاش همهجانبهى ملى ميسر نخواهد شد.
ملت ما هدف روشنى دارد؛ هدف بزرگ ملى ما «استقلال ملى، عزت ملى و رفاه عمومى ملت» است. همهى اينها به برکت اسلام و ايمان اسلامى تحققيافتنى است. ما اين را تجربه کرديم و دريافتيم. ملت ما ظرفيت بسيار زيادى براى پيمودن راههاى دشوار به سوى آيندههاى محبوب و مطلوب دارد. ظرفيت ملى ما، اگر به طور کامل و همهجانبه مورد استفاده قرار بگيرد، بدون ترديد ملت ايران خواهد توانست به همهى اميدها و آرزوهاى خود دست پيدا کند.
تحرک ملت ايران به برکت اسلام آغاز شد و اين بيدارى و اين اميد و اين اعتماد به نفس روزبهروز تا امروز بيشتر شد و ما هر سالى که نو مىشود، بايد عزم خود را نو کنيم و پا را در ميدانهاى تازهترى بگذاريم.
بديهى است که يک ملت زنده، با چالشها مواجه است؛ چالشها، لازمهى زنده بودن است. هر موجود زندهاى بايد هزينهى زنده بودنِ خود را بپردازد تا بتواند به اهداف خود دست پيدا کند. زنده بودن همراه با چالشهاست؛ همراه با مانعهاست؛ از مانعها بايد عبور کرد. احياناً همراه با دشمنىهاست؛ براى دشمنىها بايد تدبير و انديشهى راسخ داشت. عزم قوى را بايد دستمايهى اين حرکت کرد. ملت ايران نيازمند اين عزم ملى است که تا امروز هم اين عزم را نشان داده است و روزبهروز بايد پايههاى اين عزم مستحکمتر بشود.
با نگاه به حوادث و مسائل جهانى بروشنى درمىيابيم که دشمنان ملت ايران درصدد آنند که دشمنى خود را از دو راه با ملت ايران به تحقق برسانند (آنچه که امروز در دنيا محسوس است اين است). يکى، ايجاد تفرقه در ميان صفوف ملت؛ از بين بردن يکپارچگى ملت ايران؛ و از دست ملت ايران اين نيروى عظيم وحدت را ربودن و آنها را به اختلافات داخلى سرگرم کردن. و دومى، ايجاد مشکلات اقتصادى و تلاش براى توقف ملت ايران در زمينههاى گوناگون سازندگى کشور و رفاه عمومى خود. اين دو، چيزى است که در نقشههاى کوتاهمدت و ميانمدت دشمنان ما به طور محسوس وجود دارد که اگر خود آنها هم بر زبان نياورده بودند، قابل حدس بود؛ ولى دشمنان ما خودشان هم به هر دو نکته اعتراف کردند.
در سال 86 هم در زمينهى تلاش اقتصادى بايد همهى نيروهاى ملى، نيروهاى معتقد به آرمانهاى بلند ملت ايران، مسئولان کشور، جوانان پُرنشاط، دست به دست هم بدهند و تلاش کنند. ميدان براى تلاش اقتصادى گسترده است؛ بخصوص با ابلاغ سياستهاى اصل 44 قانون اساسى و آنچه که به مسئولان توصيه و به آنها تأکيد شد و آنها هم عزم خودشان را نسبت به اين قضيه ابراز کردند، ميدان تلاش اقتصادى براى مردم گشوده است و راهها باز است. مسئولان بايد براى مردم تشريح کنند امکانهايى را که در اختيار مردم وجود دارد و خودشان هم بايد تلاش کنند. کشور ما ظرفيت اقتصادى بسيار زيادى دارد و مىتوان براى بناى يک جامعهى برخوردار از رفاه، تلاش و کار کرد.
مسألهى ديگر، مسألهى اتحاد عمومى مردم است. دشمنان با تبليغات خود، با جنگ روانى خود، با تلاشهاى موذيانهى گوناگون خود سعى مىکنند بين صفوف ملت ايران اختلاف بيندازند؛ به بهانهى قوميت، به بهانهى مذهب، به بهانهى گرايشهاى صنفى، وحدت کلمهى ملت را از بين ببرند؛ علاوهى بر اين، در سطح دنياى اسلام هم يک تلاش وسيع عميقى از سوى دشمن محسوس است براى اينکه ميان ملت ايران و جوامع گوناگون مسلمان ديگر فاصله بيندازند؛ اختلاف مذهبى را بزرگ کنند؛ جنگ شيعه و سنى را در هر نقطهاى از دنيا که ممکن باشد، به وجود بياورند و عظمت و ابهت ملت ايران را در ميان ملتهاى ديگر - که روزبهروز بحمداللَّه تا امروز بيشتر شده - از بين ببرند.
ملت ما بايد هشيار باشد. تلاش براى سازندگى کشور و عمدهتر و مهمتر از آن، تلاش براى اتحاد کلمه و يکپارچگى ملى و اتحاد امت اسلامى ادامه يابد. عاقلانه، هوشيارانه، خردمندانه و مدبرانه بايستى اين اتحاد را حفظ کرد و روزبهروز تقويت کرد. من به همين جهت به مسألهى اتحاد کلمهى ملتمان اهميت مىدهم. و به نظر من امسال، سالِ «اتحاد ملى و انسجام اسلامى» است؛ يعنى در درون ملت ما اتحاد کلمهى همهى آحاد ملت و قوميتهاى گوناگون و مذاهب گوناگون و اصناف گوناگون ملى؛ و در سطح بينالمللى، انسجام ميان همهى مسلمانان و روابط برادرانهى ميان آحاد امت اسلامى از مذاهب گوناگون و وحدت کلمهى آنها.
امروز عظمت اسلام هم وابسته به استقلال ملتها و عزم راسخ ملتهاست و ملت مسلمان ايران در اين راه تاکنون بحمداللَّه پرچمدار بوده است و پرچمدار هم خواهد بود.
از خداوند متعال براى روح ملکوتى امام بزرگوارمان که اين راه را به روى ما گشود، طلب آمرزش و تعالى درجات مىکنيم و اميدوارم ملت ايران در اين راه موفق و مؤيد باشند.
والسّلام عليکم و رحمةاللَّه و برکاته.
پ.ن: 1) سخنرانى در حرم مطهر امام رضا(عليه السّلام)