زندگى علمى امام باقر (ع)
امام باقر (ع) فرمود: آيا آن روز كه خداوند
على را دوست مىداشت، مىدانست كه او در آينده اهل نهروان را خواهد
كشت يا نمىدانست؟ مرد گفت: اگر بگويم خدا نمىدانست، كافر شدهام،
پس ناگزير بايد اقرار كنم كه خداوند مىدانسته است. امام فرمود:
آيا محبت خدا به على (ع) از آن جهت بوده كه وى در خط اطاعت خدا
حركت مىكرده يا به خاطر عصيان و نافرمانى بوده است! ... |
نهضت بزرگ علمى
امام باقر (ع)مى
فرمود: هر گاه من حديث و سخنى براى شما گفتم، ريشه و مستند قرآنى
آن را از من جويا شويد.سپس آن حضرت در برخى سخنانش فرمود: پيامبر
(ص) از قيل و قال (بگو مگو و مشاجره) و هدر دادن و تباه ساختن
اموال و پرس و جوى زياد، نهى كرده است. به آن حضرت گفته شد: اين
مطالب در كجاى قرآن آمده است؟ امام باقر (ع) فرمود: در قرآن آمده
است : لا خير فى كثير من نجواهم الا من امر
بصدقة أو معروف أو اصلاح بين الناس... |
مسائل علمى در
آن زمان او را باقر
مىخواندند و اين كلمه از «بقر الارض» اخذ شده است، يعنى آنكه زمين
را مىشكافد و مكنونات آن را آشكار مىكند.زيرا او نيز گنجينههاى
نهانى معارف و حقايق احكام و حكمتها و لطايف را كه جز از ديد كوته
نظران و ناپاكان پنهان نبود، آشكار مىكرد... |
شاگردان امام محمد
باقر (ع) بارى، شرايط
زمان، براى امام باقر (ع) و نيز امام صادق (ع) زمينهاى را فراهم
آورد كه ساير ائمه (ع) هرگز برايشان آماده نشد.آن شرايط مساعد،
معلول سستى پايههاى حكومت امويان بود.بحرانهاى درونى نظام سياسى
در آن عصر، به حاكمان مجال نمىداد تا بر خاندان رسالت مانند
حاكمان پيشين، فشار آورند و ايشان را منزوى سازند.بىترديد اگر
همين زمينه براى هر يك از امامان (ع) فراهم مىآمد، آنان قادر به
تأسيس حوزههاى بزرگ درسى بودند و عالمان و فقيهان بيشترى را پرورش
مىدادند... |