پس از هجرت به مدينه و ساختن مسجد، پيامبر (ص) و اصحاب، خانههاى خود را در اطراف آن ساختند و هر كدام از خانهها درى به مسجد داشت كه از همان درها وارد مسجد مىشدند. ورود حضرت زهرا به مسجد پيامبر از در مخصوص
روزى جبرئيل بر رسول خدا (ص) نازل شد و گفت: خدايت امر كرده است كه همه بايد درهاى خصوصى به مسجد را ببندند، مگر على (ع) و فاطمه (س).سبط الجوزى مىنويسد:
«اين عمل سر و صدايى در ميان عدهاى پديد آورد و گمان كردند اين استثنا از جنبهى عاطفى است، رسول خدا (ص) همه را گرد آورد و آنگاه براى روشن شدن اذهان خطبهاى ايراد نموده، فرمود: من از جانب خود هرگز دستور باز ماندن و بسته شدن درى را ندادهام، بلكه اين امرى بود از جانب خدا، و من هم از آن پيروى كردم».(1)
1ـ چشمه در بستر، ص 104 و 105.