زيستن برمبنای سيره پيامبراعظم(ص)؛ اين است ميثاق حقيقی ملت ايران
درسال 1385؛ ميثاقی كه درچارچوب شعارها و برخوردهای سطحی نمیگنجد.
اگر همه در و ديوارهای كشور را پر كنيم از شعارهای سال پيامبر
اعظم (ص)
اگر در همه روزهای سال در گوشه كادر تصوير تلويزيون اين شعار را
ثبت كنيم
اگر سخنرانیها و ميزگردها و جلسهها و همايشهای بسيار در اين
باب ترتيب دهيم، اما زندگی ما مبنای پيامبرانه نداشته باشد، حق اين سال را ادا
نكردهايم؛ نه حق اين سال را و نه حق پيامبر اعظم (ص) را. برای زيستن بر مبنای سيره
پيامبر (ص) بايد آن را شناخت. بايد با معيارها و مولفههای حيات فردی، زندگی
اجتماعی و سيره سياسی رسول خدا (ص) آشنا شد و به اين آشنايی عمق بخشيد.
بايد قرآن را كه منشور الهی پبامبر رحمت است، از نو گشود و نگاهی
نو به آن انداخت و در لابلای واژههای مقدس و آسمانی آن ،راهبردهای پيامبرانه را
جستوجو كرد و با آنها آشنا شد.
بايد قرآن را به عنوان يكی از دو يادگار پر عظمت رسول خدا (ص)
منشور حياتی آسمانی ساخت و در صدد آشنايی بيشتر و عميقتر و انس و الفت نزديكتر با
آن برآمد.
اما سوال اساسی اين است كه چه كسی مسئول فراهم آوردن لوازم اين
آشنايی است؟
چه نهاد ودستگاهی قصد دارد سال پيامبر اعظم (ص) را به سال زيستن
بر مبنای سيره رسول خدا (ص) تبديل كند؟ همه ما جستو گريخته، مطالبی درباره سيره
پيامبر (ص) خوانده و شنيدهايم ؛امادستهبندی و تدوين اين مطالب درچارچوبهای خاص
موضوعی، خلاء بزرگی است که بايد به آن توجه كرد .در بسياری از زمينهها و موارد،
همه ما نيازمند آگاهی از سيره حقيقی آن حضرت و نگاه قرآن هستیم .چه كسی بايد به
جبران اين خلا بپردازد؟
تدوين، چاپ و انتشار جزوههای موضوعی متعدد درباره ابعاد مختلف
سيره حضرت رسول (ص) و نگاه قرآن به آنها نتيجهای است كه بايد هرچه سريعتر حاصل شود
تا حق سال پيامبر اعظم (ص) در حد شأن و مرتبه آن ادا شود و اولين قدم در اين راه
يافتن فاعلی شايسته برای اين فعلهای مجهول است .فاعلی كه اگر هرچه سريعتر شناسايی،
معرفی و تجهيز نشود، جز خسران چيزی نصيبمان نخواهد شد.
قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند
بس خجالت که ازاین حاصل ایام بریم