برگزاری مراسم بزرگداشت استاد «سيد علی كمالی دزفولی» در دزفول
مراسم بزرگداشت استاد سيد علی كمالی دزفولی، قرآن‌پژوه برجسته معاصر کشور، جمعه 26 اسفند ماه، در دزفول برگزار می‌شود.
در این مراسم که به مناسبت اولين سالگرد ارتحال مرحوم استاد سيدعلی كمالی‌دزفولی و به همت مسؤولين حوزه علميه «علامه كمالی» در روز جمعه 26 اسفند 1384، از ساعت 9 الی 12 در مسجد جامع دزفول برگزار می‌گردد، جمعی از اساتید حوزه و دانشگاه پيرامون شخصيت بارز استاد كمال دزفولی سخنرانی خواهندکرد.
استاد «سيدعلی كمالی‌دزفولی» در سال ۱۲۹۰ شمسی، در شهرستان دزفول ديده به جهان گشود. از شش سالگی، وارد مكتب‌خانه شد و در سن دوازده سالگی، به تحصيل در حوزه علميه همت گماشت. وی در سال‌های ۱۳۱۸ تا ۱۳۲۰ برای تكميل مراتب تحصيل، به حوزه قم عزيمت كرد و نزد استادان بزرگی چون «آيت‌الله ميرزا محمدعلی معزی» و «آيت‌الله سيداسدالله معزی» و «ميرزا هادی معزی» تلمذ نمود و از سال ۱۳۴۸ به ترغيب «محمدكاظم معزی» - مترجم چيره‌دست قرآن – به عرصه پژوهش‌های قرآنی وارد شد.
پدر وی «سيدرضی‌الدين» و پدر بزرگ وی «سيدحسين ظهيرالاسلام» از عرفای بنام عصر خويش بود.
وی در جريان‌های سياسی دهه 20 و 30 به طور ناخواسته به عنوان نماینده علما از منطقه خوزستان (دزفول)، به مجلس معرفی شد، ولی حكومت وقت مانع از فعاليت‌های او گردید.
وی در سال‌های 30 و 32 در جريان نهضت ملی‌شدن صنعت نفت در مبارزات سياسی شركت داشت و مورد تجليل دكتر مصدق قرار گرفت.
مرحوم استاد کمالی در حوزه علميه دزفول تدريس و در همين مكان ساده و بی‌پيرايه، زندگی می‌كرد.
وی مجموعاً 50 اثر از خود به يادگار گذاشته است كه 24 اثر چاپ و 26 اثر هنوز به چاپ نرسيده است، برخی از آثار چاپ‌شده ايشان عبارت‌اند از:
قانون تفسير، تاريخ تفسير، قرآن و جامعه، قرآن و مقام زن، جاء‌الحق، قرآن و شعارها، خاتم‌النبيين، عترت ثقل اكبر، همزيستی معاشرت در اسلام، عرفان و سكوت اسلامی، عزيز و نگار
و كتاب‌های «هزار سخن در شناخت اسلامم»، «تفسير قرآن»، «الثقافة‌الاسلامية»، «چهره مولوی در آيينه مثنوی»، «ادبيات تفسيری مثنوی منتخب مثنوی»، «شرح فارسی بر كفاية‌الاصول آخوند خراسانی» و ... از دیگر آثار ايشان است كه هنوز به چاپ نرسیده است.
از آثار شگفت‌انگيز ايشان، «قانون تفسير» است كه استاد خرمشاهی، قرآن‌پژوه برجسته كشور، درباره اين اثر می‌فرمايد: حقيقتاً «قانون تفسير» ايشان ناسخ «الاتقان سيوطی» است.
منبع: خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا)
