یک جانباز دفاع مقدس : ترجیح می‌دهیم در انزوا باشیم و حرفمان را در گلو خفه کنیم // زندگی‌ام را خراب کردند، به کجا شکایت کنم؟

من یک رزمنده جانباز هستم . مدارکم در وزارتخانه . . . موجود است که به عنوان کارمند نمونه انتخاب شدم . در دانشگاه چه از لحاظ درسی و چه از جهت اخلاقی و ورزشی رتبه‌های خوبی داشتم. ولی ظاهرا از نظر بنیاد شهید و امور ایثارگان که قاونا متولی رسیدگی به امثال ماست ، من مفسد فی‌الارض هم هستم. این هم به دلیل آنست که بنده منافع آنان را با حقایقی که می‌گفتم، به خطر انداختم.

به گزارش گروه دفاع مقدس خبرگزاری مهر یکی از جانبازان دوران دفاع مقدس که از ناحیه فک و صورت مصدوم شده است، تاکنون نزدیک به 67بار تحت عمل جراحی در داخل و خارج از کشور قرار گرفته اما در حال حاضر نه تنها مشکل ترمیم چهره اش حل نشده بلکه به گفته خود ضایعات صورتش بیشتر نیز شده است و علت آنرا کارشکنی و بی تدبیری مسئولان درمانی بنیاد شهید و امور ایثارگران و پزشک معالجش می داند.

من در سن 19سالگی از اسارت آزاد شدم در حالیکه زمان آزادی از طریق صلیب سرخ و عراق به من پیشنهاد شد که اگر مایل نباشم می توانم به ایران برنگردم و در هر کشوری که بخواهم پناهنده شوم.

این جانباز که از رزمندگان نوجوان دوران جنگ است در هفده سالگی مجروح شده و به اسارت نیروهای بعثی در می آید و بعد از دو سال که مفقود الاثر اعلام شده بود در سال 69 آزاد شد. وی که از ناحیه فک و صورت دچار آسیب جدی شده است ، با وجود عمل های متعدد بهبود نیافته و دوران پر فراز ونشیب درمان باعث افسردگی و در نهایت منزوی شدن وی در جامعه نیز گردیده است. این در حالی است که جانباز مذکور دارای تحصیلات عالیه و از کارمندان نمونه کشور در سال 80 می باشد. 

این رزمنده قدیمی در گفتگو با خبرنگار گروه دفاع مقدس خبرگزاری مهر برخوردهای بنیاد شهید و امور ایثارگران را بسیار ناصواب خواند و افزود : بنیاد دردسرهای زیادی برای من درست کرد . آنها برای آنکه بتوانند از خدمات جانبازان بکاهند ، به هر وسیله ای متوسل می‌شوند .آخرین مسئله ای که برای من ایجاد کردند ، ناتمام ماندن درمانم در خارج از کشور بود که به من انگ پناهندگی زدند و با حالت خیلی بدی مرا برگرداندند. این در حالی است که بعد از آن خودم با هزینه شخصی جهت درمان به خارج از کشور رفتم و برگشتم . و خب البته چون به خرج خودم بود ، دیگر کسی نگران پناهنده شدنم نبود .

وی ادامه داد : زمانی که در خانه جانبازان کلن آلمان بودم ، یک روز صبح زود از سروصدایی بیدار شدم و دیدم که محوطه حیات شلوغ است. از آقای ...(مترجم)پرسیدم چی شده؟  ایشان با لحن تندی گفت: هیچی! برو تو اتاقت بخواب. من سماجت کردم و متوجه شدم که یکی از جانبازان قصد خود سوزی داشته است . ظاهرا زمانی که می خواسته خودش را آتش بزند ، متوجه می شوند و فندک را از او می گیرند . نمی دانم چگونه پلیس آلمان هم از قضیه با خبر شده بود. ماشین آتش نشانی و پلیس در اطراف خانه جمع بودند.

یعنی یک فردی که بسیجی بوده، با آن روحیه ایستاده و در جبهه اسیر ومجروح شده، بعد بیاید در کشور خودش اینطور با او برخورد کنند؟!به جایی رسیده ایم که ترجیح می دهیم در انزوا باشیم و حرفمان را در گلو خفه کنیم.

جالب است بدانید که من در آنجا بوم ، درحالیکه ویزا نداشتم . مترجم به من گفت چون تو ویزا نداری به کشور . . . برو و من با قطار فرار کردم. در آنجا نیز اتفاقی برای یکی دیگر از جانبازان افتاد. من در آنجا منتظر بودم تکلیفم روشن شود که دیدم آنها برای اینکه مرا برگردانند، انگ پناهندگی به من زده اند. بعد از اینکه از آنجا مرا آوردند، شش ماه بعد کمیسیون پزشکی رأی بر اتمام درمان من صادر کرد. در حالیکه همچنان درمانم ادامه دارد.

این جانباز دوران دفاع مقدس در ادامه با صدایی گرفته ااظهار داشت: من یک سوال دارم؛ چگونه جانبازی که برادر شهید نیز هست بعد از آن همه رنج جنگ، مجروحیت و اسارت  این اقدام را می کند؟ من در سن 19سالگی از اسارت آزاد شدم در حالیکه زمان آزادی از طریق صلیب سرخ و عراق به من پیشنهاد شد که اگر مایل نباشم می توانم به ایران برنگردم و در هر کشوری که بخواهم پناهنده شوم. 

من بارها و در فواصل مختلف با هزینه خودم برای درمان به خارج از کشور رفتم . اول به انگلیس بعد به آلمان و بعد دوباره به انگلیس . اما وقتی از طریق بنیاد به خارج اعزام شدم، به دلیل اینکه هزینه درمان ما بالاست، درمانم ناتمام ماند. و با هزار حیله مرا برگرداندند. حتی ویزای مرا تمدید نکردند و سه ماه بدون ویزا در آلمان به سر بردم. تا اینکه با برگه عبور مرا به ایران فرستادند. حتی وزارت خارجه به مسئولین بنیاد تأکید کرد که این فرد پناهنده نشده و از من خواستند که پاسپورتم را بدهم تا با مهر سیاسی مرا بفرستند که دولت آن کشور برایم اخراج صادر نکند. همین چند ماه پیش مجددا به انگلیس رفتم. وقتی برای گرفتن ویزا رفته بودم، اتفاقی مأمور بنیاد مرا دید و شناخت . تعجب کره بود . انگار ناراحت بود .گفت تو چطور آمدی؟ آنقدر بخیل هستند که نمی خواهند ما خودمان هم برای درمانمان اقدام کنیم.

زندگی ام را خراب کردند، به کجا شکایت کنم؟ من در مرحله‌ای بودم که داشتم ازدواج می کردم، اما با کارهایی که بنیاد بر سرم آورد همه چیز خراب شد. تازه بعد از سالها بنیاد متوجه اشتباهش شده و می گوید دوباره برو کمیسیون پزشکی! یعنی با دور باطل و با گذشت زمان می خواهند حساسیت مسئله را از بین ببرند. یعنی دوباره سالها برو بیا . ببینید ما با چه کسانی طرف هستیم.

وی با بیان اینکه مسائلی از این دست باعث منزوی شدن من از اجتماع شد، افزود: یکی از عواملی که باعث دلسردی من شد و مجبورشدم خود را از کار منفک کنم - درحالیکه در آن بسیار موفق بودم - همین مسئله بود. یعنی یک فردی که بسیجی بوده، با آن روحیه ایستاده و در جبهه اسیر ومجروح شده، بعد بیاید در کشور خودش اینطور با او برخورد کنند؟!به جایی رسیده ایم که ترجیح می دهیم در انزوا باشیم و حرفمان را در گلو خفه کنیم.  

من یک رزمنده جانباز هستم . مدارکم در وزارتخانه . . . موجود است که به عنوان کارمند نمونه انتخاب شدم . در دانشگاه چه از لحاظ درسی و چه از جهت اخلاقی و ورزشی رتبه های خوبی داشتم. ولی ظاهرا از نظر بنیاد من مفسد فی الارض و ضد رژیم هستم. این هم به دلیل آنست که بنده منافع آنان را با حقایقی که می گفتم، به خطر انداختم. بخاطر همین چه تهمت ها که به من نزدند. چه رنج ها و غصه هایی که در اثر این تهمت ها متحمل نشدم . گاهی برای اینکه به خودم دلداری بدهم و خود را آرام کنم ، به شهید بهشتی فکر می کنم . به اینکه آن شخصیت بزرگ و در عین حال مظلوم چه رنج هایی از نیش تهمت های ناروا چشید . با خودم می گویم تو که از او بالاتر نیستی . تو در مقابل شهید بهشتی خیلی کوچکی . ببین چه تهمت هایی به او زدند .

این جانباز با نشان دادن مدارک و تقدیرنامه هایی که از مراکز نظامی و دانشگاهی دریافت کرده است به خبرنگار مهر گفت: آن کسانی که به راحتی تهمت می زنند ، انگ پناهندگی می چسبانند، مدرک ارائه بدهند و صرفا برای طی پله های ترقی خود به راحتی ترور شخصیت نکنند.

از زمانی که کمیسیون، اتمام درمان مرا صادر کرد 8بار در ایران عمل کرده ام و در بیمارستان‌های مختلف بستری شده ام اما ناموفق بوده و به دلیل اشتباهاتی که پزشکم در ایران داشت همان عمل های موفقی که در خارج از ایران صورت گرفته بود نیز از بین رفت و چهره من عوض شد. من نمی خواهم توانایی پزشکان ایرانی را زیر سوال ببرم. اما من فردی هستم که 67 بار زیر تیغ جراحی رفتم به هر حال امتحانم را زیر دست پزشکان ایرانی پس داده ام . شاید ده باری که در خارج عمل کردم نتیجه اش خیلی بهتر از عمل های متعدد در ایران بود.

بعد از گذشت چند سال با پیگیری هایی که کردم  این پزشک به اشتباه خود در عمل من اعتراف کرد و غرامتی برای من در نظر گرفتند. اما آیا مسائل معنوی و روحی با مسائل مادی جبران می شود؟

با اینکه عمل تکمیلی من در خارج از کشور باید انجام می شد، مرا به ایران آوردند و تمام بدن مرا تکه تکه کردند، اما چه نتیجه ای داشت؟ زندگی ام را خراب کردند، به کجا شکایت کنم؟ من در مرحله ای بودم که داشتم ازدواج می کردم، اما با کارهایی که بنیاد بر سرم آورد همه چیز خراب شد. تازه بعد از سالها بنیاد متوجه اشتباهش شده و می گوید دوباره برو کمیسیون پزشکی! یعنی با دور باطل و با گذشت زمان می خواهند حساسیت مسئله را از بین ببرند. یعنی دوباره سالها برو بیا . ببینید ما با چه کسانی طرف هستیم. 

بعد از گذشت چند سال با پیگیری هایی که کردم  این پزشک به اشتباه خود در عمل من اعتراف کرد و غرامتی برای من در نظر گرفتند. اما آیا مسائل معنوی و روحی با مسائل مادی جبران می شود؟ نمونه ها بسیار است. به طور مثال یک فردی که پزشک به اشتباه پایش را قطع کرده تنها 4میلیون دیه به او دادند. یا پزشکی که به دلیل تشخیص اشتباه دست فردی را قطع کرده بود، تنها دو ماه از طبابت محروم شد!

بنیاد از یک طرف ختم درمان را اعلام می کند و از طرف دیگر این مطلب را می نویسد که در ایران اقدام شود. این وضعیت یک بام و دو هوا برای من روشن نیست. یعنی از یک طرف می گویند درمان شما تمام شده، اما از طرف دیگر نامه می نویسند که پزشک صاحب نظر اقدام کند. یعنی یک دور باطل را چند بار باید من طی کنم؟ و چندین سال این مسئله باید طول بکشد.همان کاغذ بازی های گذشته تکرار می شود. جالب اینجاست که پزشکان متخصص نظر ادامه درمان را در خارج از ایران می دهند اما در کمیسیون پزشکی می گویند ادامه عمل در داخل کشور صورت گیرد. ما در طول این سالها دور باطلی را طی کردیم که نتیجه آن اختلال در روابط اجتماعی را به دنبال داشته است.

وی حل مشکلات درمانی جانبازان فک و صورت را فراموش شده اعلام کرد و گفت: جانبازان فک و صورت به دلیل تعدد بیش از اندازه عمل جراحی یا در انزوا هستند و یا درمان را رها کرده اند. بنیاد هم آنها را فراموش کرده است . بعنوان مثال کلینیکی تخصصی برای بچه های جانباز فک وصورت با نام حضرت امام خمینی(ره)تأسیس شد . بنیاد برای گذراندن دوره تخصصی «ایمپلند پلوژی» چند پزشک را به دانمارک، هلند و بلژیک فرستاد. اما متأسفانه این مرکز بعد از مدتی از پذیرش جانبازان خودداری کرد و به یکی از ارگانهای نظامی سپرده شد و حتی اسم این مرکز تغییر کرد.

جالب اینجاست که پزشکان متخصص نظر ادامه درمان را در خارج از ایران می دهند اما در کمیسیون پزشکی می‌گویند ادامه عمل در داخل کشور صورت گیرد. ما در طول این سالها دور باطلی را طی کردیم که نتیجه آن اختلال در روابط اجتماعی را به دنبال داشته است.

این جانباز دفاع مقدس درپایان در خصوص تغییر بنیاد جانبازان وادغام آن با بنیاد شهید گفت: بنیاد شهید و امور ایثارگران همان مدیریت تکراری گذشته است. مدیریت تکراری بهداشت و درمان بنیاد شهید و امور ایثارگران چه پاسخی برای این دسته از جانبازان دارد که تنها مرکز رسیدگی به مشکلات فک وصورت و دندان آنها بسته شد؟ جانباز فردی است که نیاز به درمان دارد چرا این مرکز که به نام جانباز بود از پذیرش جانباز خودداری می کند؟ حتی کلینیکی ویژه جانبازان در خیابان استاد حسن بنا  الان نیمه فعال هست و در کلینیک شهید قاضی طباطبائی دو اتاق را برای پیگیری مسائل جانبازان قرار داده اند و منت هم می گذارند. در حالیکه همان کلینیک امام خمینی(ره)که مختص جانبازان بود در مرکز شهر قرار داشت و همه جانبازان به آن دسترسی داشتند.   

همانطور که پیش از این مکرراً گفته شد به دلیل برخی برخوردهای تندی که از سوی بنیاد شهید و امور ایثارگران نسبت به جانبازانی  که  با « مهر» درباره مشکلاتشان گفتگو کردند ، صورت گرفت ، از ذکر نام و مشخصات جانبازان عزیز در اخبار و گزارشات اجتناب کرده و متذکر می‌شود مستندات مصاحبه فوق به همراه نام و مشخصات کامل مصاحبه شونده جهت ارائه به هر مرجع صلاحیت‌داری در خبرگزاری مهر نگهداری می‌شود.

ضمنا جهت اطلاع مخاطبین محترمی که مصرانه پیگیر مطالب منتشره مربوط به معضلات و مشکلات جانبازان هستند ، اعلام می‌شود ، بزودی انتشار فصل جدیدی از اخبار و گزارش‌های گروه دفاع مقدس درخصوص وضعیت اسفبار ایثارگران در چند مجموعه متفاوت آغاز خواهد شد . بدیهی است مجموعه اخبار گذشته مانند : « پیشکسوتان جهاد و شهادت دهه دوم پس از جنگ » ، « معضلات و مشکلات ایثارگران در آیینه رسانه‌ها » ، « واکنش نمایندگان مردم نسبت به معضلات و مشکلات ایثارگران » و . . . همچنان ادامه داشته و مجموعه های جدید ، همراه و در کنار آنها منتشر می‌شود.

منبع: خبرگزاری مهر