«دارو ، مشکل اصلی جانبازان شیمیایی»
در ادامه مجموعه اخبار «معضلات و مشکلات
ایثارگران در آیینه رسانهها» اینبار مطلبی از سایت خبری جام جم
آنلاین منتشر میشود . این گزارش با عنوان « دارو ، مشکل اصلی
جانبازان شیمیایی » در روز جمعه دهم تیرماه سال جاری منتشر شد. متن
این گزارش به شرح ذیل است :
طبقه هفتم بیمارستان ساسان به آسمان نزدیک است
، هرچند بر فراز کوهها نیست. مردانی که در راهروهای نیمه تاریک
بیمارستان ساسان قدم می زنند و سرفه های خشک و پی درپی می کنند و
از اصلی ترین نعمت حیات یعنی نفس کشیدن آسوده محرومند ، روزگاری
برای پیشی گرفتن از آفتاب می جنگیدند.
وقتی می پرسم مشکل چیست ، نگاه می کند و آهسته می گوید: همین که
فقط روزهای خاص و به بهانه روز جانباز یاد ما می افتید و روزهای
دیگر غبار فراموشی روی این بیمارستان و آدمهای مجروح و بستری آن می
نشیند. امیرحسین خرم می افزاید: 6 بار مجروح شده ام ، اما فقط 25
درصد جانبازی برای من منظور شده است البته هیچ وقت به فکر درصد
جانبازی نبودیم اما از این که عادلانه برخورد نمی شود ، رنج می
بریم.روی تخت دیگر عبدالله رحیمی جانبازی که
سرفه امانش نمی داد ، با اشاره به این که از سبزوار آمده و 8 ساعت
منتظر تخت خالی مانده تا بتواند مداوا شود ، می گوید: مشکل ما هر
سال دادن چند بسته شیرینی و شکلات به بچه هایمان نیست ، مشکل اصلی
ما داروست ، تاخیر در پرداخت وام مسکن است و بسیاری مشکلات دیگر.
جانباز دیگری که به جمع ما پیوسته است ، می
گوید: داروهای پوکی استخوان را به ما نمی دهند. من روزی 15 قرص
متادون مصرف می کنم تا بتوانم روی پا بایستم.
من شیمیایی هم هستم و متاسفانه گذشتن از
کمیسیون های مختلف و گرفتن درصد جانبازی و بعد دریافت خدمات درست
مثل هفت خوان رستم شده است و توان جانباز شیمیایی را می گیرد. وی
اظهار می کند: خانواده ما کمترین امکانات را در اختیار دارند و در
شرایط سختی به سر می برند. ما باید داروهای خارجی مصرف کنیم ، اما
در حال حاضر مشابه داخلی یا پاکستانی را به ما می دهند که به نوعی
دیگر ما را اذیت می کند. این جانباز شیمیایی می افزاید: ما بعضی از
آزمایش ها را باید در آزمایشگاه خصوصی انجام دهیم.
مشکل ما درمان است و باید فکری جامع در این
زمینه شود. شما ببینید کشورهایی مثل آلمان ، فرانسه و انگلیس با
مجروحان بازمانده از جنگ جهانی دوم چگونه برخورد کرده و چه
امکاناتی در اختیار آنها قرار داده اند.
علی مهیاری جانبازی که دو پای خود را ازدست داده و در اتاق
مجاور بستری است ، می گوید: 21سال است بدون دو پا زندگی می کنم.
خدمات پرستاری خوب است اما با کمبود دارو مواجه ایم.
معاون بهداشت و درمان بنیاد شهید و امور
ایثارگران دراین باره می گوید: جانبازان شیمیایی دو دسته اند. تنها
افرادی که گاز خردل استنشاق کرده اند ، جانباز شیمیایی به شمار می
روند و دچار عوارض بعدی می شوند ؛ چرا که افرادی که گاز سیانور یا
گاز اعصاب استنشاق کرده اند یا خوب شده و یا به شهادت رسیده اند.
عراقی زاده با تاکید بر این که افرادی که پس از
استنشاق گاز خردل به مراکز درمانی ارجاع داده شده اند ، پرونده
دارند و سالهاست در داخل و خارج از کشور تحت درمان هستند ، می
افزاید: در چند سال اخیر افرادی به بنیاد مراجعه می کنند که به
ظاهر عارضه ای ندارند ، اما گمان می کنند با توجه به حضورشان در
مناطق شیمیایی ، دچار عوارض شیمیایی شده اند ، اما در زمان جنگ
سرپایی درمان شده اند ، مشکلشان برطرف شده و چون تاکنون عارضه ای
نداشته اند ، به بنیاد مراجعه نکرده اند ؛ اما حال دچار عوارض شده
اند.
وی می گوید: جانبازانی که گمان می کنند عوارض
شیمیایی دارند ، می توانند با مراجعه به یگانهای رزمی خود گواهی
حضور در مناطق شیمیایی را دریافت کنند و پس از آزمایش های شیمیایی
و تایید عوارض شیمیایی در کمیسیون پزشکی یگان و بنیاد تشکیل پرونده
دهند و درصد بگیرند.
معاون بهداشت و درمان بنیاد شهید و امور ایثارگران می افزاید:
در حال حاضر 48 هزار و 420 نفر جانباز شیمیایی در کشور داریم که از
این تعداد یکهزار و 120 نفر مشکلات شدید دارند ، 9 هزار و 700 نفر
موارد مشکلاتی در حد متوسط و 37 هزار و 600 نفر عوارض خفیف شیمیایی
دارند که اکثر افرادی که طی 3-2 سال اخیر مراجعه کرده اند ، جزو
همین افراد هستند و مشکلات خفیف دارند.
مشکلات 110 هزار رزمنده ای که گازهای شیمیایی
استنشاق کرده اند و 48 هزار و 420 نفر جانباز شیمیایی که بر اساس
آمار ارائه شده از سوی بنیاد شهید و امور ایثارگران در این بنیاد
پرونده دارند ، از خدمات درمانی و دارویی برخوردار نیستند. هر چند
دهقان ، رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران به بهبود وضعیت جانبازان
اشاره می کند ، اما هنوز تا نقطه مطلوب ارائه خدمات به این قشر که
جان خود را برای آرمان ها و میهن خود گذاشته اند ، فاصله زیادی
وجود دارد. این گزارش فقط به منظور توجهی ویژه تر به جانبازان
بیمارستان ساسان که هر روز با دفتر روزنامه تماس می گیرند ، منتشر
شد.