بخش شهید آوینی حرف دل موبایل شعر و سبک اوقات شرعی کتابخانه گالری عکس  صوتی فیلم و کلیپ لینکستان استخاره دانلود نرم افزار بازی آنلاین
خرابی لینک Instagram
 
 


روز جمعه

 

اعمال روز جمعه

پس آن بسیار است و در اینجا اکتفا مى شود به چند عمل : اوّل آنکه در نماز صبح آن در رکعت اوّل سوره جُمعه بخواند و در رکعت دوّم توحید دوّم آنکه بعد از نماز صبح پیش از آنکه سخن بگوید این دعا بخواند تا کفّاره گناهان او باشد از جمعه تا جمعه دیگر:

اَللّهُمَّ ما قُلْتُ فى جُمُعَتى هذِهِ مِنْ قَوْلٍ اَوْ حَلَفْتُ فیها مِنْ حَلْفٍ اَوْ نَذَرْتُ فیها مِنْ

خدایا هر گفتارى که در این روز جمعه ام گویم یا سوگندى که در آن خوردم یا نذرى که در آن کردم پس در تمام آنها

نَذْرٍ فَمَشِیتُک بَینَ یدَىْ ذلِک کلِّهِ فَما شِئْتَ مِنْهُ اَنْ یکونَ کانَ وَ ما

مشیت و اراده تو پیش از همه آنها است آنچه از آن بخواهى مى شود و آنچه

لَمْ تَشَاءْ مِنْهُ لَمْ یکن اَللّهُمَّ اغْفِرْلى وَ تَجاوَزْ عَنّى اَللّهُمَّ مَنْ

نخواهى نمى شود خدایا مرا بیامرز وازمن بگذر خدایا هرکه راتو رحمت براو فرستادى پس رحمت من هم بر او باد

صَلَّیتَ عَلَیهِ فَصَلاتى عَلَیهِ وَ مَنْ لَعَنْتَ فَلَعْنَتى عَلَیهِ

و هرکه را تو از رحمتت دور کردى پس لعنت من هم بر او باد

و اَقَلاًّ در هر ماهى یک مرتبه این عمل را بجا آورد و روایت است که هر که بعد از نماز صبح در روز جمعه بنشیند و مشغول تعقیب باشد تا آفتاب طالع گردد در فردوس اعلى هفتاد درجه براى او بلند گردانند و شیخ طوسى روایت کرده است که سُنَّت است که این دعا را در تعقیب نماز صبح روز جمعه بخواند:

اَللّهُمَّ اِنّى تَعَمَّدْتُ اِلَیک بِحاجَتى وَ اَنْزَلْتُ اِلَیک الْیوْمَ فَقْرى وَ

خدایا من بخواسته خود تو را قصد کردم و امروز بار فقر و نیازمندى و

فاقَتى وَمَسْکنَتى فَاَنَا لِمَغْفِرَتِک اَرْجى مِنّى لِعَمَلى وَ لَمَغْفِرَتُک وَ

بیچارگى ام را بدرگاه تو فرود آوردم و من به آمرزش تو امیدوارتر از کردار خود هستم و مسلّما آمرزش و

رَحْمَتُک اَوْسَعُ مِنْ ذُنُوبى فَتَوَلَّ قَضاَّءَ کلِّ حاجَةٍ لى بِقُدْرَتِک عَلَیها

رحمت تو وسیع تر از گناهان من است پس به عهده گیر برآوردن هر حاجتى که دارم بدان جهت که قدرت بر آن دارى

وَ تَیسیرِ ذلِک عَلَیک وَ لِفَقْرى اِلَیک فَاِنّى لَمْ اُصِبْ خَیراً قَطُّ اِلاّ مِنْک

و بر تو آسان است و براى آنکه من هم نیازمند به تو هستم زیرا هرگز به خیر نرسیده ام جز از جانب تو

وَ لَمْ یصْرِفْ عَنّى سُوَّءً قَطُّ اَحَدٌ سِواک وَ لَسْتُ اَرْجُو لا خِرَتى وَ

و هیچ کس از من هرگز بدى را دفع نکرده جز تو و من براى آخرت و

دُنْیاىَ وَ لا لِیوْمِ فَقْرى یوْمَ یفْرِدُنى النّاسُ فى حُفْرَتى وَ اُفْضى

دنیا و روز نیازم روزى که مرا در قبرم تنها گذارند و گناهم را

اِلَیک بِذَنْبى سِواک

بسویت آرم جز به تو به کسى امید ندارم

سوّم روایت است که هرکه بعداز نماز ظهر ونماز صبح در روزجمعه و غیر جمعه بگوید:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ

خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد و فرج ایشان را نزدیک گردان

نمیرد تا حضرت قائم علیه السلام را دریابد و اگر صد مرتبه این صلوات را بخواند حقّ تعالى شصت حاجت او را برآورد سی از حاجات دنیا و سی از حاجات آخرت.

چهارم: بعد از صبح سوره الرحمن بخواند و بعد از فَبِأیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبان بگوید لا بِشَیءٍ مِن آلائِکَ رَبِّ اُکَذِّبُ

پنجم: شیخ طوسی فرموده که سنت است بعد از نماز صبح روز جمعه صد مرتبه توحید و صد مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد و صد مرتبه اتغفار کند و هر یک از این سوره ها را بخواند: نساء - هود - کهف - صافات و الرحمن .

ششم: سوره احقاف و مؤمنین بخواند از حضرت صادق علیه السلام مرویست که هر که در هر شب جمعه یا روز جمعه احقاف بخواند ترسی در دنیا به او نرسد و از فزع اکبر قیامت ایمن گردد. و نیز فرموده هر کس سوره مؤمنین را در هر جمعه مداومت نماید خداوند تعالى ختم فرماید اعمال او را بسعادت و منزل او در فردوس ‍ اَعْلى با پیغمبران و مرسلین باشد .

هفتم: سوره قُلْ یا اَیهَا الْکافِرُونَ را بخواند پیش از طلوع آفتاب ده مرتبه و دعا کند تا دعایش مستجاب شود و روایت شده که حضرت امام زین العابدین علیه السلام چون صبح روز جمعه مى شد آیة الکرسى مى خواند تا ظهر و چون از نمازها فارغ مى شد شروع مى کرد بخواندن سوره اِنّا اَنْزَلْناهُ و بدانکه از براى خواندن آیة الکرسى عَلَى التَّنْزیلِ در روز جمعه فضیلت بسیار روایت شده

هشتم: غُسل جمعه کند و آن از سنّتهاى مؤَکده است و روایت شده که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله بحضرت امیر المؤ منین علیه السلام فرمود که یا على در هر جمعه غُسل کن اگر چه باید که قوت روز خود را بفروشى و آب بخرى و غسل کنى و گرسنه بمانى زیرا که هیچ سنّتى بزرگتر از این نیست و از حضرت صادق علیه السلام منقول است که هرکه در روز جمعه غسل کند و این دعا را بخواند:

اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریک لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ

گواهى دهم که معبودى جز خداى یگانه نیست که شریکى ندارد و گواهى دهم که محمد بنده و رسول

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنى مِنَ التَّوّابینَ واجْعَلْنى مِنَ المُتَطَهِّرینَ

او است درود فرست بر محمد و آل محمد و مرا از توبه کنندگان و پاکیزه شدگانم قرار ده

براى او طهارتى باشد تا جمعه آینده؛ یعنى از گناهان پاکشود یا اعمال او با طهارت معنوى و مقبول واقع شود و احوط آن است که تا ممکن شود غسل جمعه را ترک نکنند و وقت آن بعد از طلوع فجر است تا زوال آفتاب و هر چه بزوال نزدیک شود بهتر است

نهم: سر را بخَطْمى بشوید که امان مى بخشد از پیسى و دیوانگى

دهم: ناخن و شارب بگیرد که فضیلت زیاد دارد و روزى را زیاد مى کند و از گناه پاک مى کند تا جمعه دیگر و امان مى بخشد از دیوانگى و خوره و پیسى و در آن حین بخواند بِسْمِ اللّهِ وَبِاللّهِ وِعلى سُنَّةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و در گرفتن ناخن ابتدا کند به انگشت کوچک دست چپ و ختم کند به انگشت کوچک دست راست و همچنین کند در گرفتن ناخنهاى پاى خود نیز پس ریزهاى ناخن را دفن کند

یازدهم: بوى خوش بکار برد و جامه هاى پاکیزه خود را بپوشد

دوازدهم: تصدّق کند که موافق روایتى صدقه در شب جمعه و روز آن هزار برابر اوقات دیگر است

سیزدهم: آنکه براى اهل و عیال چیز نیکوى تازه از میوه و گوشت بخرد تا شاد شوند به آمدن جمعه

چهاردهم: هنگامیکه ناشتا است انار بخورد و هفت برگ کاسنى پیش از زوال بخورد و از حضرت موسى بن جعفرعلیه السلام مرویست که هر که یک انار در روز جمعه ناشتا بخورد تا چهل روز دلش را نورانى گرداند و اگر دو انار بخورد تا هشتاد روز و اگر سه انار بخود تا صد و بیست روز و وسوسه شیطان را از او دور گرداند و هر که وسوسه شیطان از او دور گردد معصیت خدا نکند و هرکه معصیت خدانکند داخل بهشت شود وشیخ درمصباح فرموده فضیلت بسیار روایت شده در خوردن انار در روز جمعه و در شب آن

پانزدهم: خود را از کارهاى دنیا فارغ سازد و مشغول به آموختن مسائل دین خود شود نه آنکه روز جمعه را صرف کند به سیر و گشت و تفرّج در باغها و مزارع مردم ومصاحبت با اراذل و بیعاران و مسخره گى و عیب گوئى مردمان و خنده هاى قهقهه و خواندن اشعار و خَوْض در باطل و امثال اینها که مفاسدش ‍ زیاده از آنستکه ذکر شود، و از حضرت صادق علیه السلام منقول است که اُفّْ باد بر مسلمانى که در هفته روز جمعه را صرف آموختن مسائل دین خود نگرداند و براى این امر خود را از کارهاى دیگر فارغ نسازد، واز حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله منقول است که هرگاه ببینیدکه در روزجمعه مرد پیرى تواریخ جاهلیت و کفر را براى مردم نقل مى کند سنگ ریزه بر سرش بزنید

شانزدهم: هزار مرتبه صلوات بفرستد و از حضرت امام محمد باقرعلیه السلام مرویست که هیچ عبادتى در روز جمعه نزد من محبوبتر نیست از صلوات بر محمّد وآل مُطَهَّرِ او صَلَّى اللّهُ عَلَیهِمْ اَجْمَعینَ مؤ لّف گوید که اگر فرصت نکرد اَقَلاًّ صد مرتبه صلوات را ترک نکند تا در قیامت روى او نورانى شود و روایت شده که هر که در روز جمعه صد مرتبه صلوات فرستد و صد مرتبه اَسْتَغْفِرُ اللّهَ رَبّى واَتُوبُ اِلَیهِ بگوید و صد مرتبه توحید بخواند البتّه آمرزیده شود و نیز روایت است که صلوات بر محمّد و آل محمّد در مابین ظهر و عصر برابر است با هفتاد حجّ

هفدهم: زیارت حضرت رسول و ائمّه طاهرین سَلامُ الله عَلَیهِمْ اَجْمَعینَ نماید و بیاید کیفیت آن در باب زیارات

هیجدهم: بزیارت اموات و زیارت قبر پدر و مادر یا یکى از ایشان برود که فضیلت دارد و از حضرت باقرعلیه السلام روایت شده که زیارت کنید مردگان را در روز جمعه که مى دانند کیست که بزیارت ایشان رفته است و شاد مى شوند

نوزدهم: دعاى ندبه را که از اعمال اَعْیادِ اَرْبَعَه است بخواند و بیاید بعد از این در محلّ خودش انشاءاللّه تعالى

بیستم: بدانکه از براى روز جمعه بغیر از نافله آن که بیست رکعت است و کیفیت آن بنا بر مشهور آن است که شش رکعت آن در وقتى که آفتاب پهن شود بجا آورده شود و شش رکعت دیگر وقت چاشت و شش رکعت دیگر نزدیک زوال و دو رکعت بعد از زوال پیش از فریضه و یا آنکه شش رکعت اوّل را بعد از نماز جمعه یا ظهر بجا آورد بنحوى که در کتب فُقَهاءِ و مَصابیح ذکر شده نمازهاى دیگر نیز نقل شده و آنها بسیار است و ذکر بعضى از آنها در اینجا مناسب است اگر چه اکثر آنها اختصاصى به جمعه ندارد لکن در روز جمعه بجا آوردن آنها افضل است از جمله آنها است.

 

نماز کامله

که شیخ و سید و شهید و علاّمه و دیگران بسندهاى معتبر بسیار از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت کرده اند از آباء گرام آن حضرت که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله فرمود که هر که در روز جمعه پیش از زوال چهار رکعت نماز بگذارد و در هر رکعت سوره حمد را ده مرتبه و هر یک از ((قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ)) و ((قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ)) و ((قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ)) و ((قُلْ یا اءیها الْکافِرُونَ)) و ((آیة الکرسى )) را ده مرتبه و به روایت دیگر ((اِنّا اَنْزَلْناهُ فى لَیلةِ الْقَدر)) و آیه ((شَهِدَ اللّهُ )) را نیز هر یک ده مرتبه بخواند و چون از چهار رکعت نماز فارغ شود صد مرتبه استغفار کند و صد مرتبه بگوید ((سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اَللّهُ اَکبَرُ وَ لا حَوْلَ وَ لاقُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلىِّ الْعَظیمِ)) پس صد مرتبه صلوات بفرستد پس هر که این عمل را بجا آورد حقّ تعالى دفع کند از او شرّ اهل آسمان وشرّ اهل زمین و شرّ شیطان و شرّ پادشاهان جائر را تا آخر خبر که تمامش در ذکر فضیلت این نماز است نماز دیگر حارث همدانى از حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام روایت کرده است که اگر توانى در روز جمعه ده رکعت نماز بکن و رکوع و سجودش را تمام بجا آور و بعد از هر دو رکعت صد مرتبه بگو سُبْحانَ اللّهِ وَ بِحَمْدِهِ که فضیلت بسیار دارد نماز دیگر بسند معتبر از حضرت صادق علیه السلام منقول است که هر که سوره ابراهیم و سوره حِجْر را در دو رکعت در روز جمعه بخواند هرگز پریشانى و دیوانگى و بلائى به او نرسد.
و از جُمله آنهاست :

نماز حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله

سید بن طاوس (ره ) بسند معتبر از حضرت امام رضاعلیه السلام روایت کرده است که از آن حضرت سؤ ال کردند از نماز حضرت جعفر طیار (ره ) حضرت فرمود که چرا غافلى از نماز حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله شاید حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله نماز جعفر را نکرده باشد و شاید جعفر نماز آن حضرت را کرده باشد راوى عرض کرد پس تعلیم کن آن نماز را بمن حضرت فرمود که دو رکعت نماز مى کنى در هر رکعت یکمرتبه فاتحه و پانزده مرتبه سوره اِنّا اَنْزَلْناهُ . مى خوانى پس در رکوع و بعد از سر برداشتن و در سجده اوّل و بعد از سر برداشتن و در سجده دویم و بعد از سربرداشتن در هر یک پانزده مرتبه سوره قَدْرْ را مى خوانى پس تشهّد مى خوانى و سلام مى گوئى و چون فارغ شوى میان تو و خدا گناهى نمى ماند مگر آنکه آمرزیده شده است و هر حاجت که بطلبى رواست و بعداز آن این دعا را مى خوانى :

لا اِلهَ اِلا اللّهُ رَبُّنا وَ رَبُّ آباَّئِنَا الاَوَّلینَ

معبودى نیست جز خدا پروردگار ما و پروردگار پدران پیشین ما

لا اِلهَ اِلا اللّهُ اِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ لا نَعْبُدُ

معبودى نیست جز خدا معبود یگانه و ما تسلیم اوئیم معبودى نیست جز خدا و نپرستیم

اِلاّ اِیاهُ مُخْلِصینَ لَهُ الدِّینَ وَ لَوْ کرِهَ الْمُشْرِکونَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ

جز او را و دینمان خالص براى او است اگرچه ناخوش دارند مشرکان معبودى نیست جز خداى یگانه

وَحْدَهُ وَحْدَهُ اَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ وَ اَعَزَّ جُنْدَهُ وَ هَزَمَ الاَحْزابَ

یکتاى یکتا که به وعده اش وفا کرد و بنده اش را یارى نمود و سپاه خویش را عزیز گردانید و احزاب (دشمن ) را به تنهایى

وَحْدَهُ فَلَهُ الْمُلْک وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ عَلى کلِّ شَى ءٍ قَدیرٌ اَللّهُمَّ اَنْتَ

منهزم ساخت پس سلطنت خاص او است و ستایش از آن اوست و او است بر هر کارى توانا خدایا تویى

نُورُ السَّمواتِ وَ الاَرْضِ وَ مَنْ فیهِنَّ فَلَک الْحَمْدُ وَ اَنْتَ قَیامُ

روشنى بخش آسمانها و زمین و آنچه در آنها است پس ستایش خاص تو است و تویى برپا دارنده

السَّمواتِ وَ الاَرْضِ وَ مَنْ فیهِنَّ فَلَک الْحَمْدُ وَ اَنْتَ الْحَقُّ وَ وَعْدُک

آسمانها و زمین و آنچه در آنها است پس (باز هم ) ستایش خاص تو است و تو خود حقى و وعده ات

الْحَقُّ وَ قَوْلُک حَقُّ وَ اِنْجازُک حَقُّ وَ الْجَنَّةُ حَقُّ وَ النّارُ حَقُّ اَللّهُمَّ

حق است و گفتارت حق است و وفاى تو حق است و بهشت حق است و دوزخ حق است خدایا

لَک اَسْلَمْتُ وَ بِک آمَنْتُ وَ عَلَیک تَوَکلْتُ وَ بِک خاصَمْتُ وَ اِلَیک

در برابرت تسلیمم و به تو ایمان دارم و بر تو توکل کنم و به امید تو با خصم روبرو

حاکمْتُ یا رَبِّ یا رَبِّ یا ربِّ اِغْفِرْلى ما قَدَّمْتُ وَ اَخَّرْتُ وَ

شوم و به سوى تو قضاوت را آورم پروردگارا پروردگارا پروردگارا بیامرز برایم گناهانى که از پیش کردم و از این پس کنم و

اَسْرَرْتُ وَ اَعْلَنْتُ اَنْتَ اِلهى لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ

آنچه آشکار کردم و آنچه در پنهان کردم معبودا خدایى جز تو نیست درود فرست بر محمد و آلش

مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لى وَ ارْحَمْنى وَ تُبْ عَلَىَّ اِنَّک اَنْتَ التَّوابُ الرَّحیمُ

و بیامرز مرا و به من رحم کن و توبه ام بپذیر که براستى تویى توبه پذیر مهربان

علاّمه مجلسى رَه گفته که این نماز از نمازهاى مشهوره است و عامّه و خاصّه در کتب خود روایت کرده اند و بعضى این را از نمازهاى روز جمعه شمرده اند و از روایت اختصاصى معلوم نمى شود و ظاهرا در سایر ایام هم توان کرد.

نماز حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام

شیخ و سید از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده اند که فرمود هر که از شماها چهار رکعت نماز امیرالمؤ منین علیه السلام را بجا آورد از گناهان بیرون آید مانند روزیکه از مادر متولّد شده باشد و حاجتهاى او برآورده شود، بخواند در هر رکعت حمد یک مرتبه و پنجاه مرتبه قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ و چون فارغ شود این دعا را بخواند:

سُبْحانَ مَنْ لا تَبیدُ

منزه است آنکه نشانه هایش

مَعالِمُهُ سُبْحانَ مَنْ لا تَنْقُصُ خَزاَّئِنُهُ سُبْحانَ مَنْ لاَ اضْمِحْلالَ

نابود نشود منزه است آنکه هیچکس را در کارش مشارکت ندهد منزه است آنکه فخرش زوال

لِفَخْرِهِ سُبْحانَ مَنْ لا ینْفَدُ ما عِنْدَهُ سُبحانَ مَنْ لاَ انْقِطاعَ لِمُدَّتِهِ

نپذیرد منزه است آنکه دارائیش تمام نشود منزه است آنکه دورانش سپرى نشود

سُبْحانَ مَنْ لا یشارِک اَحَداً فى اَمْرِهِ سُبْحانَ مَنْ لا اِلهَ غَیرُهُ   پس دعا کند بعد از این و بگوید:

منزه است آنکه کسى را در کارش شرکت ندهد منزه است آنکه معبودى جز او نیست

یا مَنْ عَفا عَنِ السَّیئاتِ وَ لَمْ یجازِ بِهَا اِرْحَمْ عَبْدَک

اى آنکه درگذرى از بدیها (گناهان ) و بدانها کیفر نکنى به بنده ات رحم کن

یا اَللّهُ نَفْسى نَفْسى اَنَا عَبْدُک یا سَیداهُ اَنَا عَبْدُک بَینَ یدَیک اَیا رَبّاهُ

اى خدا مرا مرا (ترحم کن ) من بنده توام اى آقاى من ، من بنده توام که در برابرت هستم اى پروردگار من

اِلهى بِکینُونَتِک یا اَمَلاهُ یا رَحْماناهُ یا غِیاثاهُ عَبْدُک عَبْدُک لا

اى معبود من به هستى خودت سوگند اى آرزوى من اى بخشاینده اى فریادرس بنده ات بنده ات

حیلَةَ لَهُ یا مُنْتَهى رَغْبَتاهُ یا مُجْرِىَ الدَّمِ فى عُرُوقى یا سَیداهُ یا

چاره اى برایش نیست اى منتهاى آرمانم اى روان کننده خون در رگهایم اى آقاى من اى آقاى من

مالِکاهُ اَیا هُوَ اَیا هُوَ یا رَبّاهُ عَبْدُک عَبْدُک لا حیلَةَ لى وَ لا غِنى بى

اى مالک من اى او، اى او، اى پروردگار من بنده ات بنده ات چاره اى برایم نیست و از خود

عَنْ نَفسْى وَ لا اَسْتَطیعُ لَها ضَرّاً وَ لا نَفْعاً وَ لا اَجِدُ مَنْ اُصانِعُهُ

چیزى ندارم و توانایى بر زیان و نفع خود ندارم و کسى را نمى یابم که با او بسازم

تَقَطَّعَتْ اَسْبابُ الْخَدایعِ عَنّى وَاضْمَحَلَّ کلُّ مَظْنُونٍ عّنى اَفْرَدَنِى

تمام وسائل چاره از من قطع شده و هر کجا گمان داشتم از بین رفت روزگار مرا تنها به درگاهت

الدَّهْرُ اِلَیک فَقُمْتُ بَینَ یدَیک هذَا الْمَقامَ یا اِلهى بِعِلْمِک کانَ هذا

روانه ام کرده پس پیش رویت در اینجا ایستادم معبودا تمام اینها با علم تو بوده

کلُّهُ فَکیفَ اَنْتَ صانِعٌ بى وَلَیتَ شِعْرى کیفَ تَقُولُ لِدُعاَّئى اَتَقُولُ

پس تو چگونه با من رفتار خواهى کرد و اى کاش مى دانستم که پاسخ دعایم را چگونه خواهى گفت آیا مى گویى

نَعَمْ اَمْ تَقُولُ لا فَاِنْ قُلْتَ لافَیا وَ یلى یا وَیلى یا وَیلى یا عَوْلى یا

((آرى )) یا مى گویى ((نه )) پس اگر گفتى ((نه )) واى بر من پس واى بر من ، واى بر من اى بیچارگى من اى

عَوْلى یا عَوْلى یا شِقْوَتى یا شِقْوَتى یا شِقْوَتى یا ذُلّى یا ذُلّى یا

بیچارگى من ، اى بدبختیم اى بدبختیم اى بدبختیم ، اى خواریم ، اى خواریم ، اى

ذُلّى اِلى مَنْ وَ مِمَّنْ اَوْ عِنْدَ مَنْ اَوْ کیفَ اَوْ ماذا اَوْ اِلى اَىِّ شَىءٍ اَلْجَأُ

خواریم به چه کس ! و از چه کسى یا پیش چه کس یا چطور یا چگونه یا به چه چیز پناه ببرم و به که امید داشته باشم

وَ مَنْ اَرْجُو وَ مَنْ یجُودُ عَلىَّ بِفَضْلِهِ حینَ تَرْفُضُنى یا واسِعَ

و کیست که به فضل خود بر من بخشش کند آن زمان که تو برانیم اى آنکه آمرزشش

الْمَغْفِرَةِ وَ اِنْ قُلْتَ نَعَمْ کما هُوَ الظَّنُّ بِک وَ الرَّجاَّءُ لَک فَطُوبى لى اَنَا

پهناور است ، اما اگر بگویى ((آرى )) چنانچه گمان به تو همین است و همین امید را به تو دارم پس خوشا بر حالم ،

السَّعیدُ وَاَناَ الْمَسْعُودُ فَطُوبى لى وَ اَنَا الْمَرْحُومُ یا مُتَرَحِّمُ یا مُتَرَئّفُ

در آن حال من سعادتمند و خوشبختم و خوشا بحالم که مشمول رحمتت واقع شده ام اى رحم کننده بسیار رؤ ف و با عطوفت

یا مُتَعَطِّفُ یا مُتَجَبِّرُ یا مُتَمَلِّک یا مُقْسِطُ لا عَمَلَ لى اَبْلُغُ بِهِ نَجاحَ

اى دارنده بزرگى اى دهنده فرمانروایى اى خداى دادگر عملى ندارم که بوسیله آن

حاجَتى اَسْئَلُک بِاْسمِک الَّذى جَعَلْتَهُ فى مَکنُونِ غَیبِک وَ اسْتَقَرَّ

به خواسته ام ظفر جویم از تو مى خواهم به حق آن نامت که آنرا در پرده غیب خود پنهان کرده اى و نزد خودت

عِنْدَک فَلا یخْرُجُ مِنْک اِلى شَىءٍ سِواک اَسْئَلُک بِهِ وَبِک وَبِهِ فَاِنَّهُ اَجَلُّ وَ

قرار گرفته بطوریکه براى هیچ موجود دیگرى غیر از تو ظاهر نشود بدان نام از تو مى خواهم و بذات خودت

اَشْرَفُ اَسْماَّئِک لا شَىءَ لى غَیرُ هذا وَلا اَحَدَ اَعْوَدُ عَلىَّ مِنْک یا

که آن برتر و شریفترین نامهاى تو است و چیزى غیر از این ندارم و کسى سود رسانتر از تو به من نیست اى هست

کینُونُ یا مُکوِّنُ یا مَنْ عَرَّفَنى نَفْسَهُ یا مَنْ اَمَرَنى بِطاعَتِهِ یا مَنْ

به خود و اى هستى ده اى که خود را به من شناساندى اى که مرا به طاعتت واداشتى اى که مرا

نَهانى عَنْ مَعْصِیتِهِ یا مَدْعُوُّ یا مَسْئُولُ یا مَطْلُوباً اِلَیهِ رَفَضْتُ

از نافرمانیت بازداشتى اى که تو را خوانند و از تو خواهند و تو را طلب کنند وصیتى که در (باره پیروى نکردن شیطان )

وَصِیتَک الَّتى اَوْصَیتَنى وَ لَمْ اُطِعْک وَ لَوْ اَطَعْتُک فیما اَمَرْتَنى

به من کردى بدور انداختم و پیرویت نکردم و اگر آنچه دستورم داده بودى اطاعتت مى کردم

لَکفَیتَنى ما قُمْتُ اِلَیک فیهِ وَ اَنَا مَعَ مَعْصِیتى لَک راجٍ فَلا تَحُلْ

تو هم درباره آنچه به درگاهت آمدم کفایتم مى کردى ولى با اینکه من معصیتکارم به تو امیدوارم پس

بَینى وَ بَینَ ما رَجَوْتُ یا مُتَرَحِّماً لى اَعِذْنى مِنْ بَینِ یدَىَّ وَ مِنْ

میان من و آنچه امید بدان دارم جدایى میفکن اى ترحم کننده بر من پناهم ده از پیش رو و از

خَلْفى وَ مِنْ فَوْقى وَ مِنْ تَحْتى وَ مِنْ کلِّ جِهاتِ الاِحاطَةِ بى اَللّهُمَّ

پشت سرم و از بالاى سرم و از زیر پایم و از هر جهت که به من احاطه دارد خدایا

بِمُحَمَّدٍ سَیدى وَ بِعَلِی وَلِیى وَبِالاْئِمَةِ الرّاشِدینَ عَلَیهِمُ السَّلامُ

به حق محمد آقاى من و به حق على مولاى من و به حق امامان راهنمایم - که برایشان درود باد

اِجْعَلْ عَلَینا صَلَواتِک وَ رَاْفَتَک وَ رَحْمَتَک وَاْوسِعْ عَلَینا مِنْ رِزْقِک

رحمتهاى خود و لطف و مهرت را بر ما شامل گردان و روزیت را بر ما وسیع گردان

وَ اقْضِ عَنَّا الدَّینَ وَ جَمیعَ حَواَّئِجِنا یا اَللّهُ یا اَللّهُ یا اَللّهُ اِنَّک عَلى کلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ

و دَین ما را ادا فرما و همه حاجتهاى ما را برآور یا الله ... که همانا تو بر هر چیزى توانایى

پس حضرت فرمود که هر که این نماز را بجا آورد و این دعا را بخواند چون فارغ شود نماند مابین او و خداوند تعالى گناهى مگر آنکه آمرزیده شود .
مؤلف گوید که احادیث بسیار در فضیلت خواندن این چهار رکعت نماز در شب و روز جمعه وارد شده و اگر بعد از نماز بگوید اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى النَّبِىِّ الْعَرَبِىِّ وَ الِهِ وارد شده که گناهان گذشته و آینده او آمرزیده شود و چنان باشد که دوازده مرتبه قرآن را ختم کرده باشد و حقّ تعالى گرسنگى و تشنگى قیامت را از او رفع کند.

نماز حضرت فاطمه صَلواتُ اللّهِ عَلَیها

روایت شده که حضرت فاطمه عَلیهَاالسَّلام دو رکعت نماز مى کرد که جبرئیل علیه السلام تعلیم او کرده بود در رکعت اوّل بعدازسوره حمد صدمرتبه سوره قَدْرْ و در رکعت دویم بعد از حمد صد مرتبه سوره توحید مى خواند و چون سلام مى گفت این دعا را مى خواند :

سُبحانَ ذِى الْعِزِّ الشّامِخِ الْمُنیفِ سُبْحانَ ذِى الْجَلالِ الْباذِخِ الْعَظیمِ سُبحانَ ذِى الْمُلْک

منزه است (خداى ) صاحب عزت بسیار بلند و مرتفع منزه است (خداى ) صاحب جلال والاى بزرگ ، منزه است (خداى ) صاحب فرمانروایى

الْفاخِرِ الْقَدیمِ سُبحانَ مَنْ لَبِسَ الْبَهْجَةَ وَ الْجَمالَ سُبحانَ مَنْ تَرَدّى

فاخر قدیم منزه است کسى که در بردارد خرّمى و زیبایى را منزه است آنکه به رداى

بِالنُّورِ وَ الْوَقارِ سُبحانَ مَنْ یرى اَثَرَ النَّمْلِ فى الصَّفا سُبحانَ مَنْ

نور و وقار خود را آراسته منزه است آنکه جاى پاى مور را در روى سنگ صاف ببیند منزه است آنکه

یرى وَقْعَ الطَّیرِ فِى الْهَواءِ سُبحانَ مَنْ هُوَ هکذا لا هکذا غَیرُهُ

گذرگاه پرنده را در هوا ببیند منزه است آنکه او این چنین است و دیگرى چنین نیست

و سید گفته است که در روایت دیگر وارد شده است که بعدازاین نماز تسبیح مشهور حضرت فاطمه عَلیهَاالسَّلام راکه بعداز هرنماز خوانده مى شود بخواند و بعد از آن صد مرتبه صلوات برمحمّد وآل محمّد بفرستد، و شیخ در مصباح المتهجّدین فرموده نماز حضرت فاطمه عَلیهَاالسَّلام دو رکعت است در رکعت اوّل حمد و صد مرتبه قَدْر و در دویم حمد و صد مرتبه توحید و چون سلام داد تسبیح زهراءعَلیهَاالسَّلام بخواند. پس بگوید سُبْحَانَ ذِى الْعِزِّ الشّامِخِ تا آخر تسبیح که ذکر شد پس فرموده و سزاوار است کسى که این نماز را بجا مى آورد چون از تسبیح فارغ شود زانوها و ذراعها را برهنه نماید و بچسباند همه مواضِع سجود خود را بزمین بدون حاجز و حایلى و حاجت بخواهد و دعا کند آنچه مى خواهد و بگوید درهمان حال سجده :

 یا مَنْ لَیسَ غَیرَهُ

اى کسى که جز او

رُبُّ یدْعى یا مَنْ لَیسَ فَوْقَهُ اِلهٌ یخْشى یا مَنْ لَیسَ دُونَهُ مَلِک

پروردگارى نیست که خوانده شود و فوق او معبودى نیست که از او بترسند اى آنکه جز او پادشاهى نیست

یتَّقى یا مَنْ لَیسَ لَهُ وَزیرٌ یؤْتى یا مَنْ لَیسَ لَهُ حاجِبٌ یرْشى یا

که از او بپرهیزند اى کسى که وزیرى برایش نیست که به نزدش روند اى آنکه پرده دارى ندارد تا به او رشوه دهند اى

مَنْ لَیسَ لَهُ بَوّابٌ یغْشى یا مَنْ لا یزْدادُ عَلى کثْرَةِ السُؤالِ اِلاّ کرَماً

کسى که دربانى ندارد که بپوشانندش اى آنکه در برابر بسیارى سؤ ال نیفزاید جز به کرم وجود خود

وَ جُوداً وَعَلى کثْرَةِ الذُّنُوبِ اِلاّ عَفْواً وَ صَفْحاً صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ

و بر بسیارى گناه (بندگان ) جز به گذشت و چشم پوشى درود فرست بر محمد و

آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بى کذا وَ کذا

آل محمد و به من چنین و چنان کن

و بجاى این کلمه حاجات خود را از خدا بخواهد

نماز دیگر: از حضرت فاطمه عَلیهَاالسَّلام شیخ و سید روایت کرده اند از صفوان که محمّد بن علىّ حلبى روز جمعه خدمت حضرت صادق علیه السلام شرفیاب شد و سؤال کرد که مى خواهم مرا عملى تعلیم فرمائى که بهترین اعمال باشد در این روز حضرت فرمود که من نمى دانم کسى را که بزرگتر باشد نزد رسول خداصَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله از حضرت فاطمه عَلیهَاالسَّلام و نمى دانم چیزى را افضل از آنچه تعلیم کرد پیغمبر صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله فاطمه عَلیهَاالسَّلام را فرمود که هر که صبح کند در روز جمعه پس غسل کند و قدمها را بگستراند و چهار رکعت نماز کند بدو سلام بخواند در رکعت اوّل بعد از حمد توحید پنجاه مرتبه و در رکعت دویم بعد از حمد وَالْعادِیاتِ پنجاه مرتبه و در رکعت سیم بعد از حمد اِذا زُلزِلَتْ پنجاه مرتبه و در رکعت چهارم بعد از حمد اِذا جآءَ نَصْرُ اللّهِ پنجاه مرتبه و این سوره نصراست و آخر سوره ایست که نازل شده و چون از نماز فارغ شود این دعا بخواند:

 
اِلهى وَ سَیدى مَنْ تَهَیاَ اَو تَعَبّى اَو اَعَدَّ اَوِ اسْتَعَدَّ لِوِفادَةِ مَخْلُوقٍ رَجاَّءَ

اى معبود و اى آقاى من هرکس آماده و مجهز و مهیا و مستعد براى ورود بر مخلوقى شده به امید

رِفْدِهِ وَ فَوائِدِهِ وَ نائِلِهِ وَ فَواضِلِهِ وَ جَواَّئِزِهِ فَاِلَیک یا اِلهى کانَتْ

دهش و فوائد و بخشش و عطایا و جوائزش ولى اى معبود من به سوى تو است

تَهْیئَتى وَتَعْبِی‍َتى وَ اِعْدادى وَ اسْتِعْدادى رَجاَّءَ فَواَّئِدِک وَ

آمادگى و تجهیز و تهیه و استعداد من به امید فوائد و

مْعْرُوفِک وَ ناَّئِلِک وَجَوآئِزِک فَلا تُخَیبْنى مِنْ ذلِک یا مَنْ لا تَخِیبُ

نیکى و بخشش و جوائز تو پس از این باره محرومم مکن اى که ناامید

عَلَیهِ مَسْئَلةُ السّاَّئِل وَ لا تَنْقُصُهُ عَطِیةُ ناَّئِلٍ فَانّى لَمْ آتِک بِعَمَلٍ

نکند سائلى را در سؤ ال و نکاهد از او عطا و بخشش و من با کردار شایسته اى که پیش کش باشد

صالِحٍ قَدَّمْتُهُ وَ لا شَفاعَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ اَتَقَرَّبُ اِلَیک بِشَفاعَتِهِ اِلاّ

به درگاهت نیامده و نه به شفاعت مخلوقى امید بسته ام که بدان وسیله به تو تقرب جویم جز به شفاعت

مُحَمَّداً وَاَهْلَ بَیتِهِ صَلَواتُک عَلَیهِ وَعَلَیهِمْ اَتَیتُک اَرْجُو عَظیمَ عَفْوِک

محمد و خاندانش که درود تو بر او و ایشان باد به درگاهت آمده و امید گذشت عظیم تو را دارم

الَّذى عُدْتَ بِهِ عَلَى الْخَطّاَّئینَ عِنْدَ عُکوفِهِمْ عَلَى الْمَحارِمِ فَلَمْ

همان گذشتى که توجه کنى بدان بر آنانکه بسیار خطا کنند در آن هنگامى که بر کارهاى حرام

یمْنَعْک طُولُ عُکوفِهِمْ عَلَى الْمَحارِمِ اَنْ جُدْتَ عَلَیهِمْ بِالْمَغْفِرَةِ وَ

درافتاده اند و توقف طولانى آنها بر محرمات باز ندارد تو را از اینکه آمرزشت را از ایشان بازدارى و

اَنْتَ سَیدِى الْعَوّادُ بِالنَّعْماَّءِ وَ اَنَا الْعَوّادُ بِالْخَطاَّءِ اَسْئَلُک بِحَقِّ مُحَمَّدٍ

تو اى آقاى من بسیار برگشت به نعمت بخشى دارى و من بسیار برگشت به خطا کارى ، از تو مى خواهم به حق محمد

وآلِهِ الطّاهِرِینَ اَنْ تَغْفِرَ لى ذَنْبِىَ الْعَظیمَ فَاِنَّهُ لا یغْفِرُ الْعَظیمَ اِلا

و خاندان پاکش که گناه بزرگ مرا بیامرزى که گناه بزرگ را جز

الْعَظیمُ یاعَظیمُ یاعَظیمُ یاعَظیمُ یاعَظیمُ یاعَظیمُ یا عَظیمُ یاعَظیمُ

شخص بزرگ نیامرزد اى خداى بزرگ ، اى خداى بزرگ ، اى خداى بزرگ ، اى خداى بزرگ ، اى خداى بزرگ ، ......

مؤ لف گوید که سید بن طاوس در جمالُ الاُسْبُوع از براى هریک از ائمه عَلیهمُ السلام نمازى با دعا ذکر نموده شایسته است در اینجا ذکر شود فرموده :

نماز امام حسن علیه السلام

و آن چهار رکعت است مثل نماز امیرالمؤ منین علیه السلام ، نماز دیگر از آن حضرت در روز جمعه و آن نیز چهار رکعت است در هر رکعت حمد یک مرتبه و قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ بیست و پنج مرتبه

 اَللّهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَیک بِجُودِک وَکرَمِک وَاَتَقرَّبُ اِلَیک

خدایا من تقرب جویم به درگاهت بوسیله بخشش و کرمت و تقرب جویم بدرگاهت بوسیله

بِمُحَمَّدٍ عَبْدِک وَرَسُولِک وَ اَتَقَرَّبُ اِلَیک بِمَلاَّئِکتِک الْمُقَرَّبینَ وَ

محمد بنده و فرستاده ات و تقرب جویم به درگاهت بوسیله فرشتگان مقرب و

اَنْبِیاَّئِک وَ رُسُلِک اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ عَبْدِک وَ رَسُولِک وَ عَلى آلِ

پیمبران و رسولانت که درود فرستى بر محمد بنده و فرستاده ات و بر خاندان

مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُقیلَنى عَثْرَتى وَ تَسْتُرَ عَلَىَّ ذُنُوبى وَ تَغْفِرَها لى وَ

محمد و اینکه از لغزشم درگذرى و گناهانم را بپوشانى و آنها را بیامرزى و

تَقْضِىَ لى حَواَّئجى وَ لا تُعَذِّبْنى بِقَبیحٍ کانَ مِنّى فَاِنَّ عَفْوَک وَ

حاجتهایم را برآورى و به کار زشتى که از من سر زده عذابم نکنى زیرا که گذشت و

جُودَک یسَعُنى اِنَّک على کلِّشَىءٍ قَدیرٌ

بخشش تو چنان هست که مرا فرا گیرد و همانا تو بر هر کارى توانایى

نماز امام حسین علیه السلام

و آن چهار رکعت است در هر رکعت سوره فاتحه پنجاه مرتبه و سوره توحید پنجاه مرتبه و در رکوع فاتحه و توحید هر یک ده مرتبه و چون از رکوع سر بردارى هر یک را ده مرتبه و همچنین در سجده اُولى و در بین دو سجده و در سجده دویم هر یک ده مرتبه و چون از چهار رکعت فارغ شدى و سلام گفتى این دعا را بخوان: اَللّهُمَّ اَنْتَ الَّذِى اسْتَجَبْتَ لاِدَمَ وَحَوّآءَ تاآخر دعاء که فى الجمله طولانى است .

نماز امام زین العابدین علیه السلام

چهار رکعت است در هر رکعت حمد یک مرتبه و توحید صد مرتبه .

[دُعاء آن حضرت ]:

یا مَنْ اَظْهَرَ الْجَمیلَ وَ سَتَرَ الْقَبیحَ یا

اى کسى که کار نیک را آشکار کنى و عمل زشت را بپوشانى اى

مَنْ لَمْ یؤ اخِذْ بِالْجَریرَةِ وَ لَمْ یهْتِک السِّتْرَ یا عَظیمَ الْعَفْوِ یا حَسَنَ

آنکه بجرم و گناه (بندگانت را) درنگیرى و پرده (گنهکاران ) ندرى اى که عفوت بزرگ و گذشتت نیکو است و اى که

التَّجاوُزِ یا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ یا باسِطَ الْیدَینِ بِالرَّحْمَةِ یا صاحِبَ کلِّ

آمرزشت وسیع و دو دستت به مهر و رحمت گشوده است اى آگاه هر

نَجْوى یا مُنْتَهى کلِّ شَکوى یا کریمَ الصَّفْحِ یا عَظیمَ الرَّجاَّءِ یا

راز نهان و اى آخرین مرجع هر شکایت اى در چشم پوشى بزرگوار و اى بزرگ مایه امید اى

مُبْتَدِءً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقاقِها یا رَبَّنا وَ سَیدَنا وَ مَوْلانا یا غایةَ

آغاز کننده به نعمت پیش از شایستگى آن اى پروردگار ما و آقاى ما و مولاى ما اى آخرین مرحله

رَغْبَتِنا اَسْئَلُک اَللّهُمَّ اَنْ تُصَلِّىَ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ

آرمان ما خدایا مى خواهم از تو که درود فرستى بر محمد و آل محمد

نماز امام محمد باقر علیه السلام

دو رکعت است در هر رکعت حمد یک مرتبه و :

 سُبْحانَ اللّهِ وَ اَلْحَمْدُلِلّهِ

منزه است خدا و ستایش خاص خدا است

وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اَللّهُ اَکبَرُ صد مرتبه

و معبودى جز خدا نیست و خدا بزرگتر است

 [دعاء آن حضرت ] :

 اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک

خدایا از تو مى خواهم

یا حَلیمُ ذُو اَناةٍ غَفُورٌ وَدُودٌ اَنْ تَتَجاوَزَ عَنْ سَیئاتى وَ ما عِنْدى

اى بردبارى که (با بندگان ) مدارا کنى و آمرزنده و مهربانى (مى خواهم ) که از گناهانم و بدیهایى که در نزد من است

بِحُسْنِ ما عِنْدَک وَ اَنْ تُعْطِینى مِنْ عَطاَّئِک ما یسَعُنى وَ تُلْهِمَنى

بدان خوبیها که نزد تو است درگذرى و از عطاى خود به اندازه که فرایم گیرد (یا آنچه در خور طاقت من است ) به من عطا

فیما اَعْطَیتَنِى الْعَمَلَ فیهِ بِطاعَتِک وَ طاعَةِ رَسُولِک وَ اَنْ تُعْطِینى

کنى و الهام کنى مرا که در آنچه به من عطا کرى در راه اطاعت تو و اطاعت رسولت بکار برم و بدان اندازه مرا مشمول

مِنْ عَفْوِک ما اَسْتَوْجِبُ بِهِ کرامَتَک اَللّهُمَّ اَعْطِنى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ

گذشت خود قرار دهى که بوسیله آن مستوجب کرامت و بزرگواریت گردم خدایا به من بده آنچه را تو شایسته آنى و

لا تَفْعَلْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ فَاِنَّما اَنَا بِک وَ لَمْ اُصِبْ خَیراً قَطُّ اِلاّ مِنْک یا

مکن با من آنچه من سزاوار آنم زیرا که تنها من به تو توسل جسته و هرگز خیرى به من نرسیده جز از ناحیه تو اى

اَبْصَرَ الاَبْصَرینَ وَ یا اَسْمَعَ السّامِعِینَ وَ یا اَحْکمَ الْحاکمینَ وَ یا

بیناترین بینایان و اى شنواترین شنوایان و اى عادلترین داوران و اى

جارَ الْمُسْتَجیرینَ وَ یا مُجیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرّینَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

پناه پناهجویان و اى پاسخ دهنده دعاى درماندگان درود فرست بر محمد و آلش

نماز حضرت صادق علیه السلام

دو رکعت است در هر رکعت حمد یکمرتبه و آیه شَهِدَ اللّهُ صد مرتبه.

[دُعاء آن حضرت ] :

یا صانِعَ کلِّ مَصْنُوعٍ یا جابِرَ کلِّ

اى سازنده هر مصنوع و اى شکسته بند هر

کسیرٍ وَ یا حاضِرَ کلِّ مَلاَءٍ وَ یا شاهِدَ کلِّ نَجْوى وَ یا عالِمَ کلِّ خَفِیةٍ

شکسته و اى حاضر در جمع و اى گواه هر راز نهان و اى داناى هر پنهان

وَ یا شاهِدُ غَیرَ غاَّئِبٍ وَ غالِبًُ غَیرَ مَغْلُوبٍ وَیا قَریبًُ غَیرَ بَعیدٍ وَ یا

و اى حاضر ناپنهان و اى غالب شکست ناپذیر و اى نزدیکى که دور نیست و اى

مُونِسَ کلِّ وَحیدٍ وَ یا حَىُّ مُحْیىَ الْمَوْتى وَ مُمیتَ الاَحْیاَّءِ الْقاَّئِمَُ

مونس هر تنها و اى زنده اى که زنده کننده مردگان و میراننده زندگانى و آنکه

عَلى کلِّ نَفْسٍ بِما کسَبَتْ وَ یا حَیاً حینَ لا حَىَّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ صَلِّ

بر هر کس با آنچه بدست آورد نگهبانى و اى زنده در آن دم که زنده اى نبود معبودى جز تو نیست درود فرست

عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

بر محمد و آل محمد

نماز حضرت کاظم علیه السلام

دو رکعت است در هر رکعت حمد یک مرتبه و توحید دوازده مرتبه.

[دُعاء آن حضرت ] :

اِلهى خَشَعَتِ الا صْواتُ لَک وَ ضَلَّتِ الاَحْلامُ فیک وَ وَجِلَ کلُّشَىءٍ مِنْک وَهرَبَ

معبودا خاشع گشته صداها براى تو و خردها در باره ات گم گشته و هر چیزى از تو ترسان است و همه بسویت

کلُّشَىءٍ اِلَیک وَ ضاقَتِ الاَشْیاَّءُ دُونَک وَ مَلاَ کلَّ شَىءٍ نُورُک فَاَنْتَ

گریزانند، همه چیز در برابرت به کوتاهى گراییده و نور تو همه را پر کرده پس تنها تویى

الرَّفیعُ فى جَلالِک وَ اَنْتَ الْبَهِىُّ فى جَمالِک وَ اَنْتَ الْعَظیمُ فى

که در بزرگى و جلال خویش و در جمال و زیبائیت فروزانى و تویى که در

قُدْرَتِک وَ اَنْتَ الَّذى لا یؤُدُک شَىءٌ یامُنْزِلَ نِعْمَتى یا مُفَرِّجَ کرْبَتى

قدرت و توانائى خود بس بزرگى و تویى که چیزى درمانده و خسته ات نکند اى فرو فرستنده نعمتم و اى برطرف کننده اندوه و گرفتاریم

وَ یا قاضِىَ حاجَتى اَعْطِنى مَسْئَلَتى بِلا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ آمَنْتُ بِک

و اى برآورنده حاجتم خواسته ام را به من عطا کن به حق این جمله که گویم ((معبودى جز تو نیست )) به تو ایمان آوردم

مُخْلِصاً لَک دینى اَصْبَحْتُ عَلى عَهْدِک وَ وَعْدِک مَا اسْتَطَعْتُ اَبُوَّءُ

و دینم را براى تو خالص گرداندم صبح کردم به عهد و پیمان تو تا آنجا که توانایى دارم ، بسویت


 
 
 
 Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved