در صحنه غدير خم
وقتى پيامبر اكرم (ص) و دهها هزار نفر در بازگشت به
مدينه به محلى به نام
غدير خم رسيدند، امين وحى، جبرئيل بر پيامبر (ص) وارد شد و پيام الهى را
بدين
صورت به پيامبر (ص) ابلاغ كرد:
"اى پيامبر، آنچه از سوى خداوند فرستاده شده به مردم برسان و اگر پيام
الهى
را مردم نرسانى رسالت خود را تكميل نكرده‌اى، خداوند تو را از شر مردم
حفظ
مى‌كند".
مردم مى‌پرسيدند آن چه چيزى است كه كامل كننده دين است و بى آن،
دين حق
كامل نيست؟ آن آخرين اقدام پيامبر (ص) است براى تعيين خط وصايت و
امامت.
پيامبر (ص) بايد - به امر خدا - تكليف مردم را پس از خود معين كند.
در زير آفتاب سوزان و در روى رملها و شنهاى داغ بيابان، ضمن خطبه
بلندى،
پيامبر (ص)، حضرت على (ع) را، به عنوان "ولى" و "جانشين" خود، به
مردم معرفى
فرمود، و به ويژه اين جمله را - كه محدثان شيعه و سنى همه نقل
كرده‌اند - گفت:
من كنت مولاه فعلى مولاه...
مردم در آن روز كه هجدهم ماه ذيحجه بود، با حضرت على (ع) بيعت كردند.
دو ماه و چند روز بعد، در اواخر صفر سال يازدهم هجرى، پيغمبر اكرم (ص)
در مدينه چشم از جهان فروبست و در جوار مسجدى كه خود ساخته بود مدفون
شد.
اين قبر منور، امروز زيارتگاه نزديك به يك ميليارد مردم مسلمان جهان
است.
