ديوان امام خميني

بخش شهید آوینی

حرف دل

موبایل

شعر و سبک

صوتی

استخاره

رديف	عنوان	رباعی
1	عيد نوروز	باد نوروز وزيـــده است به كوه و صحرا
2	درِ وصل	اى دوست، ببين حال دل زار مرا
3	طفل طريق	اى پيـــرطـــــــــريق، دستگيرى فرما!
4	باده اَلَست	هشيارى من بگير و مستم بنما
5	هيهات	فاطى تو و ره به كوى دلبر؟ هيهات!
6	جمهورى اسلامى	جمهورى اسلامى ما جـــــاويد است
7	فرياد	از درد دلم، بجز تو كى با خبر است؟
8	چراغ فطرت	فاطى كه به قول خويش، اهل نظر است
9	فرياد ز من	اى پير، هواى خانقاهم هوس است
10	جمهورى ما	جمهورى ما نشانگر اسلام است
11	ما عرفناكَ	فاطى كه ز من نامه عرفانى خواست
12	تشنه پاسخ	اى دوست، هر آنچه هست، نورِ رُخ تو است
13	پرچم	اين عيد سعيد، عيد حزب اللّه است
14	دُرّ يتيم	فاطى كه به نور فطرت، آراسته است
15	طوطى وار	فاطى كه به دانشكده ره يافته است
16	مهمان	هر ذرّه در اين مزرعه، مهمان تو هست
17	ايمان	آن را كه زمين و آسمانش جا نيست
18	عشق	آن دل كه به ياد تو نباشد، دل نيست
19	شيرين	در محفل دوستان، بجــز ياد تو نيست
20	افسوس	افسوس كه عمر در بطالت بگذشت
21	گمان	افسوس كه ايّام جــــوانى بگذشت
22	هستىِ دوست	جز هستىِ دوست در جهـــــــان، نتوان يافت
23	نتوان يافت	با فلسفه، ره به سوى او نتـــــوان يافت
24	طريق	فاطى كه طريق ملكوتى سپرَد
25	فنا	صوفى، به ره عشق، صفا بايد كرد
26	حذر	فاطى، به‏سوى دوست سفر بايد كرد
27	سفر	از هستى خويشتن، گذر بايد كرد
28	حجاب اكبر	فاطى كه به علم فلسفه مى‏نازد
29	راه	فصلى بگشا كه وصف رويت باشد
30	نشان	فاطــــى گُل بوستان احمـــــــد باشد
31	عيد	اين عيد سعيد، عيد اسعد باشد
32	عارف	آن كس كه به زعم خويش، عارف باشد
33	قبله	ابـــــــــروى تو قبله نمازم باشد
34	پريشان	تا تكيه‏گهت عصاىِ برهان باشد
35	رها بايد شد	از هستــــــــــــىِ خويشتن، رها بايد شد
36	جلوه حق	موسى نشده، كليم كى خواهى شد؟
37	فلسفه	فاطى كه فنون فلسفه مى‏خواند
38	حجاب	آنان كه به علم فلسفه مى‏نازند
39	جفا	فــــــــولاد دلى كه آه، نرمش نكند
40	لَن تَرانى	تا جلوه او جبـــــــال را دَك نكند
41	همراز	آن شب كه همه ميكده ها باز شوند
42	ثناى حق	ذرّات جهان، ثناى حق مى‏گويند
43	سوى او	ذرّات وجود، عاشق روى وى‏اند
44	بيراهه	علمى كه جز اصطلاح و الفاظ نبود
45	فروغ رخ	آن كس كه رخش نديد، خفــــــاش بُوَد
46	پند	تا دوست بُوَد، تو را گزندى نَبُود
47	قرار	جز ياد تو در دلم قرارى نَبُود
48	بُت	با چشم منى، جمال او نتوان ديد
49	آن كيست؟	ن كيست كه روى تو به هر كوى نديد؟
50	راه معرفت	آن كس كه ره معرفت اللّه پويد
51	بى‏قرار	ياران، دل دردمندِ ما را نگريد
52	مهجور	گر اهل نه‏اى زِ اهلِ‏حق خرده مگير
53	فيض وجود	جــــــز فيض وجود او، نباشد هرگز
54	مدّعى	از صـــــــــــوفى‏ها صفـــا نديدم هرگز
55	جوينده تو	اى ياد تو روح‏بخش جان درويش
56	عقل و عشق	اى عشق، ببار بر سرم رحمت خويش
57	دام دل	افتاده به دام شمع، پروانه دل
58	رسواى تو	پروانه شمــــعِ رُخِ زيبـــاى توام
59	غرق كمال	آن روز كــه عاشقِ جـــمالت گشتم
60	بيگانه خويش	تا روى تو را ديــــدم و ديـــوانه شدم
61	چه كنم؟	فرهادم و سوزِ عشق شيرين دارم
62	كوى دوست	گــــر بر سرِ كوى دوست، راهى دارم
63	ياد	از دست فـــــــــراقت، برِ كى داد برم؟
64	از دست تو	از دست تو در پيش كه فرياد برم؟
65	آن روز	آن روز كه ره به‏سوى ميخانه برم
66	مدد نما	اى دوست، مدد نما كه سيرى بكنم
67	واله	گر بر سر كوى تو نباشم، چكنم؟
68	گناه	تا چند ز دست خويش، فرياد كنم؟
69	قطره	من پشّه‏ام، از لطف تو طاووس شوم
70	ياران نظرى	ياران، نظرى كه نيك انديش شوم
71	باغ زيبايى	اى روى تو نور بخش خلوتگاهم
72	فكر راه	طاعت نتوان كرد، گناهى بكنيم
73	شمع محفل	اى روى تو شمع محفل بيماران
74	خورشيد جهان	بيدار شو اى يار، از اين خواب گران
75	طور	اى دوست، مرا خدمت پيرى برسان
76	پناهى نرسيد	اى پير، مـــرا به خانقــــــاهى برسان
77	راحت دل	اى ياد تـــــــو، راحت دل درويشان
78	مستى	سرمست ز باده تـــو خواهــم گشتن
79	بيدار شو	غيــــــر ره دوست، كــــــــى توانى رفتن؟
80	اسير	فخر است براى من، فقيرِ تو شدن
81	دور فكن	فرهـــــاد شــــــــو و تيشه بر اين كوه بزن
82	مفتون	ديوانه شو، اين عقال از پا واكن
83	جمال مطلق	فــــــــــاطى! ز علايق جهان دل بركن
84	سايه	اى فـــرّ همــــــا، بر سر من سايه فكن
85	شادى	اى پير خرابات دل، آبــــادم كن
86	اى پير	اى پيــــر، بيا به حق من پيرى كن
87	هما	طاووس هما، سايه فكن بر سر من
88	طوفان	فاش است به نزد دوست، راز دلِ من
89	بنما نظرى	اى شادى من، غصّه من، اى غم من
90	چراغ	اى عقده‏گشاى دلِ ديوانه من
91	ياد تو	اى ياد تو، مايه غم و شادى من
92	راه ديوانگى	فرزانه شو و ز فرّ خود غافل شو
93	مجنون شو	اى مرغ چمن، از اين قفس بيرون شو
94	معرفت	فـــــــاطى، تو و حقِّ معرفت يعنى چه؟
95	مراد دل	اى پيـــر، مــــــرا به خانقه منزل ده
96	مجنون	يا رب، نظـــــرى ز پاكبازانم ده
97	شيفتگان	اين شيفتگان كه در صراطند، همه
98	رهروان	بــــرخيز كه رهـــــــــروان به راهند، همه
99	اى مهر	اى مهر، طلوع كن كه خوابيم، همه
100	كوى غم	اى دوست، به عشق تو دچاريم، همه
101	دوست	غير از در دوست، در جهان كى يابى؟
102	فرزانه من	از ديده عاشقان، نهان كى بودى؟
103	عيان	فارغ اگر از هر دو جهان گرديدى
104	جام	عاشق نشدى، اگـــر كـــــه نامى دارى
105	اى عشق	اى ديده، نگر رُخش به هر بام و درى
106	خبر	اى دوست، به روى دوست بگشاى درى
107	اسير نفس	فاطى، اگر از طارم اعلا گذرى
108	فرياد رس	در هيچ دلى، نيست بجز تو هوسى
109	محفل دوست	در محفل دوست، نيست جز دود و دمى
110	خار راه	اين فلسفه را كه علم اعلا خوانى
111	خودبين	گر نيست شوى، كوس" اَنَاالحق" نزنى
112	لاف اَنَاالحَق	تــا منصـــورى، لاف "انا الحــــق" بزنى
113	لاف عرفان	طوطى صفتى و لاف عـــرفان بزنى
114	خورشيد	بردار حجاب تا جمالش بينى
115	فارغ	فرّخ روزى كه فارغ از خويش شوى
116	بَردار حجاب !	تا كوس "اَنَاالحق" بزنى، خودخواهى
117	پناه	فريــــــادرس ناله درويش تويى