خُم مى
دكّـــــه عطر فروشى است و يا معبر يار؟
مـــــاه
روشنگــــر بزم است و يا روى نگار؟
اى نسيم سحـــــرى، از سر كويش آيى
كـــه چنين روح فــــزايى و چنين غاليه بار؟
غمزهاى تا بگشــــــايى به رُخم راه اميد
لطفى
اى دوست، بر اين دلشده زار و نزار
در ميخانه به رويـــم بگشوده است حريف
ســـــاغرى
از كف خود بازده، اى لاله عذار
خُم مى زنده، اگر ساغرى از دست برفت
ســــر خُم باز كـــــــن و عقده ز جانم بردار
بــــر كَنَم خـــرقه سالوس، اگر لطف كنى
ســـــــــر
نهم بر قَدَمَت خرقه گذارم بكنار
|