ديار يار
عشـــــــــــق نگـــار، سرِّ سويداى جان ماست ما
خاكســــــــار كــوى تو، تا در توان ماست
با
خلـــــــــــــديان بگو كه، شما و قصور خويش
آرام
مـــــــا به ســـــــــايه سرو روان ماست
فردوس و هــر
چه هست در آن، قسمت رقيب رنج
و غمى كه مى رسـد از او، از آن ماست
بــــــــــا
مدعى بگــــــو كه تو و "جنت النعيم"
ديدار
يار، حــــــــاصل ســـــرّ نهــــان ماست
ساغـــــــــــــــــر بيار و باده بريز و كرشمه كن كـــــــــاين
غمزه، روحپرور جان و روان ماست
اين با
هُشـــــــــــان و علم فروشان و صوفيان مــــــــــــىنشنوند
آنچه كه ورد زبان ماست