‏بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامى‏ در ديدار پرسنل نيروى هوايى

19/ 11/ 83

 بسم الله الرحمن الرحيم

هر سال روز نوزدهم بهمن، يكى از شيرين‏ترين روزهاى دهه‏ى فجر براى بنده است؛ چون روزى پُرمعنا و داراى خاطره‏ى پُرمغز و الهام‏بخشى است. محتوا و مضمون نوزده بهمن صرفاً اين نيست كه جمعى با امام بزرگوار ما در روز دشوارى بيعت كردند - اگرچه خود اين، مسأله‏ى مهمى است - فراتر از اين است. در آن روز، اين حركت نشان‏دهنده‏ى گسترش و نفوذ آگاهى در همه‏ى اعماق جامعه‏ى ما نسبت به كارى كه مى‏كنند و راهى كه در پيش گرفته‏اند، بود. برخلاف تحليلهاى مغرضانه‏ى كسانى‏كه سعى مى‏كنند حركت عظيم انقلاب را حركتى وانمود كنند كه از درك و آگاهى برخوردار نبوده است، حركت انقلاب، يك حركت آگاهانه از سوى مردم بود. يكى از سندهاى زنده‏ى آن، همين حادثه‏ى نوزده بهمن است.

جمعى از كاركنانِ مؤمنِ پرانگيزه‏ى ارتش، آن هم نيروى هوايى ارتش - كه نظام طاغوت نسبت به آن، توجه ويژه‏يى نشان مى‏داد و بيش از نيروهاى ديگر، آن را به‏طور كامل در قبضه‏ى خود و متعلق به خود مى‏دانست - با لباس نظامى و با كارتهاى شناسايى كه آن روز بعضى سر دست گرفته بودند، وارد ميدان مبارزه در حساس‏ترين نقاط آن شدند؛ مى‏فهميدند دارند چه مى‏كنند؛ هم به خطر آن آگاه بودند، هم به اهميت و عظمت اين كار واقف بودند. در عمل هم آگاهانه بودن حركت ملت ايران را نشان دادند؛ اين‏كه آزادگان اين ملت در همه‏ى اقشار جامعه حاضر نيستند كمند اقتدار قدرتهاى بيگانه و مستكبر و بى‏اعتنا به خواست و هويت ملت ايران را بر دست و پاى خود ببينند؛ اگرچه اقتدارگرايى دشمنان به‏وسيله‏ى ايادى داخلى آنها تحقق پيدا كند. لذا اين خاطره، بسيار مهم، ماندگار و داراى پيام است. افتخار ملت ايران هم در اين است كه اين حركت آگاهانه را در مقابل طوفانهاى سهمگينِ مخالفت و معارضه، از دست نداد و رها نكرد؛ آن را حفظ كرد.

من به شما عرض كنم، اين نخستين انقلاب بزرگ تاريخ انقلابهاى دنيا در طول قرنهاى اخير است كه توانسته خط مستقيم و جهتگيرى خود را در يك‏چنين مدت طولانى حفظ كند؛ اين سابقه ندارد. در آخر قرن هجدهم، هنوز پانزده سال از انقلاب فرانسه نگذشته بود كه اين انقلابِ عليه استبداد، تبديل شد به يك استبداد بسيار سهمگين در خود كشور فرانسه! ملت فرانسه در انقلابى كه به اسم «انقلاب كبير فرانسه» معروف است، عليه استبداد به‏پا خاسته بود؛ مسأله‏ى آنها مبارزه‏ى با سلطنت و رژيم پادشاهى بود؛ اما هنوز پانزده سال نگذشته بود كه پادشاهى بسيار مستبدتر و فراگيرتر و قوى‏پنجه‏تر از پادشاهىِ سلسله‏ى بوربن‏ها - كه آنها را برانداخته بودند - روى كارآمد و يك امپراطورى با استبداد كامل تشكيل شد. بعد از آن هم نيم قرن يا بيش از نيم قرن، كشور فرانسه در حال تلاطم دايمى بود؛ اين از دست آن مى‏ربود، آن به‏صورت اين پنجه مى‏زد؛ سلسله‏ها و پادشاهان متخالف روى كار مى‏آمدند و اين ملت را دچار وحشت و اضطراب و زيان دايمى مى‏كردند. اين انقلابى است كه در دنيا معروف به انقلاب كبير فرانسه است.

انقلاب شوروى خيلى زودتر از پانزده سال دچار انحراف شد. انقلابى كه به كمك توده‏ى مردم روى كار آمده بود، تبديل شد به ديكتاتورىِ استالينى كه سالهاى متمادى ادامه داشت و بعد به اعقاب استالين به ارث رسيد. مردم در آن كشور بزرگ، حتّى كمترين اختيارى براى بخش مهمى از زندگى شخصىِ خودشان نداشتند؛ چه برسد در زمينه‏هاى اجتماعى و سياسى و حكومتى و مملكتى. سرنوشت انقلابهاى دنيا اين است. خرده انقلاب‏هايى هم كه در دنيا اتفاق افتاده‏اند، هر كدام سرنوشتى شبيه همين‏ها داشتند؛ كه اگر كسى اهل تاريخ باشد و نگاه كند، شگفتى‏هاى فراوانى خواهد ديد.

اولين انقلابى كه با مردم شروع كرد، با مردم ادامه داد، حرف خود را عوض نكرد، راه خود را تغيير نداد و اهداف خود را كم و زياد نكرد، انقلاب اسلامى ايران است. اين انقلاب به نام خدا و براى مردم و براى عدالت و استقلال و آزادى آغاز شد و اين راه را همچنان ادامه داده است. هنوز شعارها همين‏هاست و به توفيق الهى اين شعارها همچنان خواهد بود.

يكى از مهمترين بخشهاى تشكيل‏دهنده‏ى هويت اين انقلاب، استقلال و هويت ملت ايران بود؛ چيزى كه در طول دوران پنجاه ساله‏ى حكومت پهلوى و در حدود پنجاه سال قبل از آن در حكومت قاجار، بكل لگدمال شده بود. كشور به اين بزرگى، ملت به اين بااستعدادى، ثروت به اين انبوهى، يكجا در اختيار سياستهاى بيگانه بود؛ يك روز در رقابت روس و انگليس، يك روز مستقلاً در اختيار انگليس، در نهايت هم در اختيار دزدى قوى‏پنجه‏تر از اينها؛ يعنى امريكا. ملت ايران - چه فرزانگانشان كه با علم و آگاهى از آن وضعيت رنج مى‏بردند، و چه آحاد مردم كه از آثار آن وضعيت دچار شكنجه و ستم بودند - يكى از بزرگترين هدفهايشان اين بود كه اين هويت اسير را بازيابى كنند؛ استقلال خودشان را به‏دست بياورند و تابع سياست اين كشور و آن كشور نباشند. امروز هم مهمترين دشمنى‏هايى كه با اين انقلاب مى‏شود، به‏خاطر همين است.

شما به عرصه‏ى تحولات سياسى دنيا نگاه كنيد و اظهارات سخنگويان سياستهاى استكبارى را در دنيا بشنويد؛ ببينيد نقطه‏ى اصلى توجه آنها چيست. البته شعار حقوق بشر و شعار مبارزه‏ى با تروريسم مى‏دهند - در مورد ايران، علاوه‏ى بر اينها، نگرانى از ساخت بمب اتمى و دستيابى به انرژى هسته‏يى براى جنگ را هم مطرح مى‏كنند - اما حقيقت قضيه غير از اينهاست. آنها با استبداد مخالف نيستند. آنها امروز به كشورهايى كه در دولتهايشان حتّى دريچه‏يى به انتخاب و آزادى مردم باز نشده، دارند كمك مى‏كنند؛ با آنها همسو و همراه هستند و با استبداد مخالفتى ندارند. رژيم ايالات متحده چقدر حكومتهاى كودتايى را تغذيه كرده، حمايت كرده، حفظ كرده؛ بنابراين آنها به اين مسأله اهميتى نمى‏دهند. تروريسم را خود آنها راه انداختند. همين كسانى‏كه امروز نامشان به‏عنوان معروف‏ترين تروريست‏هاى دنيا در سرلوحه‏ى اظهارات امريكايى‏هاست، مستقيم و غيرمستقيم ساخته و پرداخته‏ى سازمان جاسوسى امريكا هستند. اين، چيزى نيست كه از نگاه صاحب‏نظران سياسى دنيا پوشيده باشد؛ اين را همه مى‏دانند. يك روز فكر مى‏كردند حضور اين افراد در مرز شرقى ما خواهد توانست جمهورى اسلامى را تضعيف كند؛ لذا خرج كردند، پول دادند، آموزش دادند، سلاح دادند. دو سه سال قبل، همين شارون جلاد، همين گرگ در لباس آدمى، روزى كه سر كار آمد، صريحاً گفت من اين تعداد از فلسطينى‏ها را ترور خواهم كرد - كلمه‏ى «ترور» را هم به‏كار برد! - امريكايى‏ها از او حمايت كردند؛ نگفتند تروريسم بد است؛ بخصوص اگر دولتى باشد. بنابراين اينها با ترور مخالف نيستند. اينها مخالفان خودشان را ترور كرده‏اند، باز هم مى‏كنند. مسأله‏ى آنها، مسأله‏ى ديگرى است.

امروز امريكايى‏ها مشت خودشان را باز كرده‏اند. چند روز پيش مسؤولان امريكايى گفتند ايران سياستهاى امريكا را قبول ندارد و با سياستهاى ما مخالف است؛ بنابراين ما نمى‏توانيم چنين رژيمى را تحمل كنيم! پس معلوم شد مسأله چيست. مسأله اين است كه امروز از ميان كشورى كه سالهاى متمادى سياستهايش دربست تسليم سياستهاى امريكا بوده، ملتى سر بلند كرده است كه به همه‏ى خواسته‏هاى طمع‏ورزانه‏ى امريكا و ديگر متكبران عالم «نه» گفته و با قدرت و شجاعت و ايستادگى و مظلوميت و شعارهاى گوياى خود، دنياى اسلام را هم به اين حقيقت، مؤمن و معتقد كرده است. توقع آنها از ايران اسلامى، تبعيت از سياستهاى امريكا و تسليم در مقابل خواست متكبران عالم است؛ يعنى يك استبداد بين‏المللى.

كسانى‏كه دم از مقابله و معارضه‏ى با استبداد مى‏زنند، خودشان مستبدترين مردم دنيا هستند. در قضيه‏ى فلسطين هم مقصر اصلى براى حل نشدن مسأله‏ى خاورميانه، امريكايى‏ها هستند؛ كسى مقصر نيست. مى‏گويند ايران نمى‏گذارد مسأله‏ى خاورميانه حل شود! در حقيقت شما نمى‏گذاريد حل شود. ناديده گرفتن يك ملت، نتيجه‏اش همين است. شما مى‏خواهيد ملت فلسطين را با سابقه‏ى چند هزار ساله‏ى تاريخى، از عرصه‏ى معادلات منطقه و معادلات سياسى حذف كنيد؛ مگر ممكن است؟ لذا شكست مى‏خوريد و سرتان به سنگ مى‏خورد. شما سگ هارى را كه پنجه به كودك و پير و زن و مرد و نظامى و غيرنظامىِ فلسطينى مى‏زند، داريد حمايت و تقويت مى‏كنيد؛ معلوم است كه مسأله‏ى خاورميانه به اين ترتيب حل نخواهد شد. ساده‏لوحى است اگر كسى خيال كند مى‏شود يك ملت را لگدمال كرد و از آنها توقع داشت كه هيچ حركتى در مقابل اين فشار و استبداد و ظلم نشان ندهند؛ مگر مى‏شود؟

الان چند سال است كه انتفاضه در فلسطين شروع شده است. نسل جوان و نوجوانى كه انتفاضه را در دست گرفته است، نسلى نيست كه پول و دنيا و مقام بتواند او را منحرف كند. مگر مى‏شود اين مبارزه را خاموش كرد؟ مگر اين‏كه ملت فلسطين را بشناسيد و به همان راه‏حلى كه ما براى مسأله‏ى خاورميانه و مسأله‏ى فلسطين اعلام كرده‏ايم، عمل كنيد؛ و آن اين است كه همه‏ى فلسطينى‏هايى كه متعلق به اين سرزمين‏اند، براى تعيين سرنوشت فلسطين در يك رفراندوم شركت كنند و دولتى براساس اين رفراندوم تشكيل شود و اين دولت درباره‏ى مهاجران غيرفلسطينى كه به آن‏جا آمده‏اند، تصميم‏گيرى كند.

امروز جامعه‏ى بشرى به حدى رسيده است كه معناى استبداد بين‏المللى را مى‏فهمد و سنگينىِ اين بار سياه و خسارتبار را بر دوش خود حس مى‏كند. ملت بزرگ ايران و بسيارى از ملتهاى خاورميانه و ملتهاى مسلمان از اين قبيل‏اند. اين آزمايش امريكايى، پيشاپيش محكوم به شكست است. مى‏خواهند خاورميانه را يكدست و متعلق به خودشان كنند؛ يعنى در واقع خاورميانه را به غاصبان فلسطين تقديم كنند؛ چنين چيزى امكان نخواهد داشت. هرچه بيشتر پيش بروند، بيشتر در باتلاق گرفتار خواهند شد.

امروز انتخابات عراق - كه اينها مزورانه سعى مى‏كنند آن را پيروزى خودشان وانمود كنند - در مقابل چشم هوشياران عالم، مظهر شكست سياستهاى امريكا در منطقه است. كسانى‏كه در اين انتخابات پيروز شدند، از جمله‏ى همان كسانى هستند كه در هر كشورى از كشورهاى مسلمان اگر رفراندومى صورت بگيرد، به اين‏گونه افراد - يعنى ضدامريكا، طرفدار هويت ملى و طرفدار اسلام - رأى خواهند داد.

ملت ايران هم با كمال شجاعت ايستاده است. راهپيمايى بيست‏ودوم بهمن مظهر اقتدار ملى است؛ نشان ‏دهنده‏ ى عزم عمومى ملت ايران است؛ مظهر همان چيزى است كه هر دشمنى را در هر حد و اندازه‏يى از اقتدار نظامى و توانايى‏هاى تبليغاتى و سياسى، مرعوب مى‏كند. ملت ايران هر سال با حركت خود در بيست‏ودوم بهمن، دشمن را در جاى خود متوقف و وادار به عقب‏نشينى كرده؛ امسال هم به فضل‏الهى همين‏طور خواهد بود.

ملت ايران راه انقلاب را - كه راه آزادى، راه استقلال و راه دست‏يافتن به آرمانهاى والاى اسلامى است - ادامه خواهد داد. تاكنون اين راه را ادامه داده، بعد از اين هم به حول و قوه‏ى الهى ادامه خواهد داد. شما در نيروى هوايى و در مجموعه‏ى ارتش جمهورى اسلامى و در خانواده‏ى نيروهاى مسلح مى‏توانيد مظهر اين ايستادگى باشيد.

بحمداللَّه تاكنون نيروى هوايى آزمايش‏هاى خوبى از خود نشان داده است. نيروى هوايى قبل از پيروزى انقلاب مجال بروز و ظهور نداشت؛ پرسنل نيرو، افسر نيرو، درجه‏دار نيرو، كاركنان گوناگون نيرو، در جمع نيرو گم بودند؛ فقط چند نفر فرمانده براى مسؤولان عالى‏رتبه شناخته شده بودند. اينها دستشان روى هم بود و براى هم كار مى‏كردند.

امروز به بركت انقلاب اسلامى، در طول اين سالهاى متمادى، بخصوص سالهاى دفاع مقدس، نيروى هوايى با همه‏ى اجزاء وجود خود، خودش را در مقابل چشم ملت ايران گذاشت. امروز قضاوت ملت ايران درباره‏ى نيروى هوايى ارتش جمهورى اسلامى، بسيار ستايشگرانه است.

فعاليت عظيمى را كه شما در دوران جنگ، چه در بخش پرواز، چه در بخش پدافند، چه در بخش پشتيبانى‏ها، چه در بخش سازماندهى ادارى، چه در بخش ساخت و توليد انجام داديد، مردم فراموش نمى‏كنند. نيروى هوايى كارهايى كرد كه اثرش را مردم ديدند. امروز هم مردم با همان چشم به نيروى هوايى نگاه مى‏كنند.

خودتان را هرچه بيشتر بسازيد و پيش ببريد. مثل موجود زنده‏يى كه تمام اجزاء آن در بخشهاى مختلف و با مسؤوليتهاى مختلف، از جان و روح و تحرك واحدى برخوردار است، در همه‏ى بخشها توليد كنيد؛ توليد فكر، توليد محصول، توليد ابتكار، توليد ايمان؛ مثل موجودى كه در همه‏ى بخشهاى بدن او نبض مى‏زند و زندگى محسوس است.

آينده متعلق به شماست. ملت ايران راه‏هاى دشوارى را طى كرده، از گردنه‏هاى سختى عبور كرده و بخش بسيار مهمى از راهِ رسيدن به قله را پيموده و به اين قله خواهد رسيد؛ اين سرنوشت قطعى ملتى است كه تلاش مى‏كند و مى‏داند چه‏كار مى‏كند؛ مى‏داند كجا مى‏رود، و حركت مى‏كند. شما در اين زمينه، سهم بسيار مهمى داريد.

من خوشحالم كه بار ديگر در اين مناسبت با مجموعه‏يى از نيروى هوايى ملاقات كردم. جلسه‏ى امروز هم جلسه‏ى بسيار خوبى بود. سرودى هم كه اجرا كردند، بسيار خوب بود؛ هم شعر فاخر و خوش ‏لفظ و خوش ‏مضمونى داشت، هم بسيار خوب اجرا شد. ان‏شاءاللَّه خداوند به همه‏ى شما توفيق دهد و تأييدتان كند.

والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته‏