امت اسلامی!
حوادث مصیبت بار عراق اكنون به حدی رسیده است كه جا دارد هر انسان مسلمان یا
برخوردار از عواطف انسانی را بشدت مصیبت زده و نگران سازد.
كشتار كودكان و زنان و غیر نظامیان در تعداد هزاران، اعدام مجروحان، دستگیری
افراد بی‌گناه، ویران كردن خانه‌ها و مساجد و عبادتگاهها، شكستن حریم
خانواده‌ها كه در مقیاس‌های شگفت‌آور در فلوجه صورت گرفته، خواب را از چشم‌ها و
راحت را از دلها می‌زداید. اكنون پس از فلوجه سخن از تكرار فاجعه در موصل و
سامرا و بعقوبه و شهرهای دیگر است و این همه جنایت فقط با این بهانه از سوی
اشغالگران توجیه می شود كه گروهی تروریست در میان مردم‌اند.
آیا وجود جمعی تروریست در میان مردم - اگر این ادعا كه جدا مورد تردید است،
راست باشد- مجوز كشتن بیگناهان و بیدرمان گذاشتن مجروحان و بدون آب و غذا رها
كردن كودكان است؟
كسانی كه لغو حكم اعدام برای جنایتكاران را از افتخارات خود می شمرند چگونه
حاضرند اعدامهای دستجمعی بیگناهان را با خونسردی تماشا كنند؟
دولتهای اسلامی و عربی چگونه حاضرند نقش ناظر بی تفاوت ایفا كنند؟ ندای یا
للمسلمین خانواده‌ها و مردم از عراق به گوش میرسد، آیا این به دولتها و ملتها
تكلیف نمی كند كه حداقل در برابر این ظلم بزرگی كه از سوی مستكبرین حربی بر
جمعی مسلمان مظلوم می‌رود، حداقل صدا به اعتراض بلند كنند؟ اینجانب از امت
اسلامی در هر یك از نقاط جهان بویژه از دولتها و مجامع و نخبگان مسلمان و عرب
انتظار دارم كه به وظیفه خود در این دورانی كه برای امت اسلامی سرنوشت‌ساز است
عمل كنند. و لا حول و لا قوة الا بالله
سیدعلی خامنه‌ای
پنجم شوال 1425- مصادف با بیست و هشتم آبانماه 1383
