و اما زبان فارسی ان زبانی است كه «گلستان» و «بوستان» و «مثنوی» و غزلیات لسان الغیب را به ان می خوانیم و راستش این است كه ما این زبان را با همه شیرینی و زیبایی و قابلیت شگفت انگیز در بیان مدیون قران هستیم، می گویم قران و نمی گویم زبان عربی. زبان عربی نیز خود مدیون قران است. ان كس كه این تحول تاریخی را نادیده انگارد، از تاریخ ایران بی خبر است

نام مقاله :  رستاخیز جسم و جان