اجير گرفتن براي نماز

مسأله 1542. بعد از مرگ انسان، مي‎شود براي نماز و عبادت‎هاي ديگر او كه در زندگي به جا نياورده، ديگري را اجير كنند يعني به او مزد دهند كه آنها را به جا آورد، و اگر كسي بدون مزد هم آنها را انجام دهد صحيح است.

مسأله 1543. انسان مي‎تواند براي بعضي از كارهاي مستحبي مثل زيارت قبر پيغمبر صلي الله عليه و آله و ائمه:، از طرف زندگان اجير شود. و نيز مي‎تواند كار مستحبي را انجام دهد و ثواب آن را براي مردگان يا زندگان هديه نمايد.

مسأله 1544. كسي كه براي نماز قضاي ميت اجير شده، بايد يا مجتهد باشد يا مسائل نماز را از روي تقليد صحيح بداند يا عمل به احتياط كند.

مسأله 1545. اجير بايد موقع نيت، ميت را معين نمايد و لازم نيست اسم او را بداند، پس اگر نيت كند از طرف كسي نماز مي‎خوانم كه براي او اجير شده ‎ام كافي است.

مسأله 1546. اجير بايد عمل را به قصد اطاعت امري كه ميت به آن مأمور بوده به جا آورد ولي اگر عملي را انجام‎دهد و ثواب آن را براي او هديه كند كافي نيست.

مسأله 1547. بايد كسي را اجير كنند كه اطمينان داشته باشند عمل را به طور صحيح انجام مي‎دهد.

مسأله 1548. كسي كه ديگري را براي نمازهاي ميت اجير كرده، اگر بفهمد كه عمل را به جا نياورده يا باطل انجام داده بايد دوباره اجير بگيرد.

مسأله 1549. هر گاه شك كند كه اجير عمل را انجام داده يا نه بايد دوباره اجير بگيرد. ولي اگر اجير بگويد عمل را انجام داده‎ام كافي است و دوباره اجير گرفتن لازم نيست، و اگر شك كند كه عمل او صحيح بوده يا نه، گرفتن اجير لازم نيست.

مسأله 1550. كسي را كه عذر دارد و مثلاً با تيمم يا نشسته نماز مي‎خواند نمي‎شود براي نمازهاي ميت اجير كرد اگر چه نماز ميت همان طور قضا شده باشد.

مسأله 1551. مرد براي زن و زن براي مرد مي‎تواند اجير شود و در بلند خواندن و آهسته خواندن نماز، بايد به تكليف خود عمل نمايد.

مسأله 1552. لازم نيست قضاي نمازهاي ميت به ترتيب خوانده شود مگر در آنچه در اداي آن ترتيب لازم است مثل ظهر و عصر يك روز.

مسأله 1553. اگر با اجير شرط كنند كه عمل را به طور مخصوصي انجام دهد بايد همان طور به جا آورد. و اگر با او شرط نكنند، بايد در آن عمل به تكليف خود رفتار نمايد و احتياط مستحب آن است كه از وظيفه خودش و ميت هر كدام كه به احتياط نزديك‎تر است به آن عمل كند، مثلاً اگر وظيفه ميت گفتن سه مرتبه تسبيحات اربع بوده، و تكليف او يك مرتبه است، سه مرتبه بگويد.

مسأله 1554. اگر با اجير شرط نكنند كه نماز را با چه مقدار از مستحبات آن بخواند، بايد مقداري از مستحبات نماز را كه معمول است به جا آورد.

مسأله 1555. اگر انسان چند نفر را براي نماز قضاي ميت اجير كند لازم نيست براي هر كدام از آنها وقتي را معين كند، ولي اگر بخواهد احتياط كند و ترتيب را مراعات نمايد، بايد براي هر كدام آنها وقتي را معين نمايد، مثلاً اگر با يكي از آنها قرار گذاشت كه از صبح تا ظهر نماز قضا بخواند، با ديگري قرار بگذارد كه از ظهر تا شب بخواند. و نيز بايد نمازي را كه در هر دفعه شروع مي‎كند معين نمايد مثلاً قرار بگذارد، اول نمازي را كه مي‎خواند صبح باشد يا ظهر يا عصر و هم چنين بايد با آنها قرار بگذارد كه در هر دفعه، نماز يك شبانه روز را تمام كنند و اگر ناقص بگذارند آن را حساب نكنند و دفعه بعد نماز يك شبانه روز را از سر شروع نمايند.

مسأله 1556. اگر كسي اجير شود كه مثلاً در مدت يك سال نمازهاي ميت را بخواند و پيش از تمام شدن سال بميرد، بايد براي نمازهايي كه مي‎دانند به جا نياورده ديگري را اجير نمايند. و هم چنين براي نمازهايي كه احتمال مي‎دهند به جا نياورده باشد بنابر احتياط واجب اجير بگيرند.

مسأله 1557. كسي را كه براي نمازهاي ميت اجير كرده‎اند اگر پيش از تمام كردن نمازها بميرد و اجرت همه آنها را گرفته باشد، چنان چه شرط كرده باشند كه تمام نمازها را خودش بخواند، اگر قدرت بر عمل داشته، اجاره صحيح است و اجاره كننده مي‎تواند اجرة المثل باقي مانده را بگيرد يا آن كه اجاره را فسخ نمايد و اجرة‎المثل مقداري را كه اجير انجام داده از مال الاجاره كسر و مابقي را استرداد نمايد و اگر قادر نبوده اجاره نسبت به بعد فوت اجير باطل است و مي‎تواند اجرة المسماي باقي‎مانده را گرفته يا آن كه اجاره مدت گذشته را فسخ نمايد و اجرة‎المثل آن را بدهد و اگر شرط نكرده باشند، بايد ورثه‎اش از مال او كسي را اجير بگيرند، اما اگر مال نداشته باشد بر ورثه او چيزي واجب نيست.

مسأله 1558. اگر اجير پيش از تمام كردن نمازهاي ميت بميرد و خودش هم نماز قضا داشته باشد، بايد با توجه به آنچه در مسأله پيش گفته شد از مال او براي نمازهايي كه اجير بوده ديگري را اجير نمايند و اگر چيزي زياد آمد، در صورتي كه وصيت كرده باشد، براي او نماز استيجار نمايند و ورثه هم وصيت او را در زايد بر ثلث اجازه كرده باشند باقي‎مانده تركه او را صرف استيجار نماز براي او نمايند و اگر ورثه اجازه نكردند ثلث باقي‎مانده را به مصرف نمازش برسانند.