مسأله 772.
نمازهاي مستحب
زياد است و آنها را نافله گويند و
از بين نمازهاي مستحبي به خواندن
نافلههاي شبانه روز بيشتر سفارش
شده و آنها در غير روز جمعه سي و
چهار ركعت است كه هشت ركعت آن
نافله ظهر و هشت ركعت نافله عصر و
چهار ركعت نافله مغرب و دو ركعت
نافله عشا و يازده ركعت نافله شب
و دو ركعت نافله صبح ميباشد و
چون دو ركعت نافله عشا را بنابر
احتياط واجب بايد نشسته خواند، يك
ركعت حساب ميشود ولي در روز جمعه
بر شانزده ركعت نافله ظهر و عصر،
چهار ركعت اضافه ميشود، و بهتر
اين است كه تمام بيست ركعت را پيش
از ظهر به جا آورد.
مسأله 773.
از يازده
ركعت نافله شب، هشت ركعت آن بايد
به نيت نافله شب و دو ركعت آن به
نيت نماز شفع و يك ركعت آن، به
نيت نماز وتر خوانده شود، و هشت
ركعت نافله شب و هم چنين نافله
ظهر و عصر و مغرب را بايد مانند
نماز صبح دو ركعتي بخوانند و
دستور كامل نافله شب در كتابهاي
دعا گفته شده است.
مسأله
774.
نمازهاي
نافله را ميشود نشسته خواند، ولي
بهتر است دو ركعت نافله نشسته را
يك ركعت حساب كند. مثلاً كسي كه
ميخواهد نافله ظهر را كه هشت
ركعت است نشسته بخواند، بهتر است
شانزده ركعت بخواند و اگر
ميخواهد نماز وتر را نشسته
بخواند دو نماز يك ركعتي نشسته
بخواند.
مسأله 775.
نافله ظهر
وعصر را در سفر نبايد خواند ولي
نافله عشا را رجاءاً ميتوان
خواند.
وقت نافله هاي يوميه
مسأله 776.
نافله نماز
ظهر پيش از نماز ظهر خوانده
ميشود و وقت فضيلت آن از اول ظهر
است تا موقعي كه آن مقدار از سايه
شاخص كه بعد از ظهر پيدا ميشود
به اندازه دو هفتم شاخص شود،
مثلاً اگر درازي شاخص هفت وجب
باشد. هر وقت مقدار سايه آن به دو
وجب رسيد، آخر وقت فضيلت نافله
ظهر است و تا آخر وقت فريضه هر
گاه پيش از نماز ظهر به قصد ادا
به جا آورد صحيح است و هم چنين
وقت اداء نافله عصر تا وقت اداء
فريضه عصر است.
مسأله 777.
نافله عصر
پيش از نماز عصر خوانده ميشود و
وقت فضيلت آن تا موقعي است كه
سايه شاخص به چهار هفتم آن برسد و
چنان چه بخواهد نافله ظهر را بعد
از نماز ظهر يا نافله عصر را بعد
از نماز عصر بخواند بنابر احتياط
واجب نيت ادا و قضا نكند و به قصد
ما في الذمه به جا آورد.
مسأله 778.
وقت نافله
مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب
است تا وقتي كه سرخي طرف مغرب كه
بعد از غروب كردن آفتاب در آسمان
پيدا ميشود از بين برود اگر چه
بعيد نيست امتداد وقت نافله مغرب
به امتداد وقت آن فريضه باشد.
مسأله 779.
وقت نافله
عشا بعد از تمام شدن نماز عشا تا
نصف شب است و بهتر است بعد از
نماز عشا بلافاصله خوانده شود.
مسأله 780.
نافله صبح
پيش از نماز صبح خوانده ميشود و
وقت آن بعد از فجر اول است تا
وقتي كه سرخي طرف مشرق پيدا شود،
و نشانه فجر اول در وقت نماز صبح
گفته شد. و ممكن است نافله صبح را
بعد از نافله شب بلافاصله خواند.
مسأله
781.
وقت نافله شب
از نصف شب است تا اذان صبح و بهتر
است نزديك اذان صبح خوانده شود.
مسأله 782.
مسافر و كسي
كه براي او سخت است، نافله شب را
بعد از نصف شب بخواند، ميتواند
آن را در اول شب به جا آورد.
نماز غفيله
مسأله 783.
يكي از
نمازهاي مستحب نماز غفيله است و
وقت آن بين نماز مغرب و عشا است و
در ركعت اول آن، بعد از حمد بايد
به جاي سوره اين آيه را بخوانند:
وَذَا النّوُنِ إِذْ ذَهَبَ
مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ
نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادي في
الظُّلُمَاتِ أَنْ لا إِلَهَ
إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَكَ إنّي
كُنْتُ مِنَ الظّالِمينَ
فَاسْتَجَبْنَا لَهُ
وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ
وَكَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنين
و در ركعت دوم بعد از حمد به
جاي سوره اين آيه را بخوانند:
وَعِنْدَهُ مَفَاتِحُ
الْغَيْبِ لا يَعْلَمُهَا إلاَّ
هُو وَيَعْلَمُ مَا فِي البَرِّ
وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِنْ
وَرَقَة إلا يَعْلَمُهَا وَلاَ
حَبَّة في ظُلُمَاتِ الأرْضِ
وَلاَ رَطْب وَلاَ يَابِس إِلاَّ
في كِتَاب مُبِين
و در قنوت آن بگويند:
أَللّهُمَّ إنّي أَسْأَلُكَ
بِمَفَاتِحِ الْغَيْبِ الَّتي لا
يَعْلَمُهَا إِلاَّ أَنْتَ أنْ
تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّد وَآلِ
مُحَمَّد وَأنْ تَفْعَلَ بي كَذَا
وكَذَا
و به جاي كلمه كذا و كذا
حاجتهاي خود را بگويند و بعد
بگويند:
أَللّهُمَّ أنْتَ وَلِيُّ
نِعْمَتي وَالْقَادِرُ عَلي
طَلِبَتي تَعْلَمُ حَاجَتي
فَأسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّد
وَآلِ مُحَمَّد عَلَيْهِ
وَعَلَيْهِمُ السَّلاَمُ لَمَّا
قَضَيْتَهَا لِي
