مسأله 2871.
تحصيل
اعتقاد به اصول دين و مباني اسلام
بر هر مسلمان، واجب است.
مسأله 2872.
ياد
گرفتن و ياددادن علوم و صنايعي كه
مورد احتياج عموم است و هم چنين
علوم و صنايعي كه سبب قوت و شوكت
جامعه مسلمين، و برتري قواي دفاعي
آنها بر كفار ميشود، بر همه واجب
مؤكد است به وجوب كفايي و بايد
مسلمانان بنحوي قوي شوند كه قطع
طمع كفار را از بلاد و نواميس و
اعراض و اموال و معادن و ثروت خود
بنمايند.
مسأله 2873.
از
مهمترين مطالب اسلامي، توجه به
وضع تعليم و تربيت فرزندان و
مراقبت در حسن ترقي و تكامل علمي
و تربيتي آنها است.
مسأله 2874.
فرستادن
فرزندان به دبستانها و
دبيرستانها و كودكستانهايي كه
اسلاميت و امانت و علاقهمندي
مؤسس و معلمان آنها به سنن اسلامي
محرز و شناخته نشده و معرض انحراف
فكر و عقيده و فساد اخلاق باشد،
جايز نيست.
مسأله 2875.
كفار حق
ندارند در بلاد اسلام، مدرسه داير
كنند و تعليم و تربيت اطفال
مسلمانان را عهدهدار شوند، و
جايز نيست مسلمانان فرزندان خود
را به مدارس و كودكستانهاي آنها
بفرستند.
مسأله 2876.
تأسيس
مدارس مختلط اعم از ابتدايي و
عالي و تدريس در آن مدارس و
فرستادن فرزندان به آن مدارس و
همكاري با آنها، جايز نيست.
مسأله 2877.
بر
مسلمانان واجب است در صورتي كه در
مدارس و دانشگاهها و دانشكدههاي
علوم و صنايع مورد احتياج عموم،
طبق آداب و سنن و رعايت احكام
اسلام به تعداد كافي نباشد،
خودشان مستقيماً به تأسيس اين
گونه مدارس و دانشگاهها بر اساس
تعاليم مقدسه اسلام و اجراي
برنامههاي ديني، اقدام نمايند و
مهما امكن طوري ترتيب بدهند كه از
تمام طبقات هر كس استعدادش بيشتر
است بتواند به تحصيل ادامه دهد.
مسأله 2878.
دانش
آموزان و دانشجوها در هر رشتهاي
از علوم مباحه اگر غرضشان از
تحصيل، خدمت به جامعه و ازدياد
عظمت اسلام و رفع حاجت مسلمانان
از بيگانگان باشد، اجر و ثواب
بسيار دارند.
مسأله 2879.
حضور در
كلاس درسي كه استاد آن، فساد
عقيده داشته باشد و در ضمن درس،
به طور ضمني، عليه اسلام تبليغ
ميكند، جايز نيست.
مسأله 2880.
خريد و
فروش اجناس و امتعه بيگانگاني كه
با مسلمانان، در حال جنگ هستند در
صورتي كه سبب قوت آنها و ضعف
مسلمانان شود، جز در موارد اضطرار
و ضرورت، مثل معالجه بيمار و
امثال آن، جايز نيست.
مسأله 2881.
بر تجار
و بازرگانان مسلمان، واجب است ـ
به وجوب كفايي ـ كه از رخنه كردن
بيگانگان داخلي و خارجي در امور
تجارت و صنايع و مؤسسات بازرگاني
با همكاري و مشورت يكديگر و تأسيس
شركتهاي مشابه، جلوگيري نمايند و
نگذارند فرق ضاله و بيگانه
زمامدار امور اقتصادي مسلمين شوند
و به هر وسيلهاي ممكن است ايادي
آنها را قطع نمايند.
مسأله 2882.
همكاري و
شركت با مؤسسات فرهنگي بيگانگان و
فِرَق ضاله كه از عوامل مهم
استعمار و تضعيف مسلمين و تقويت
كفار بوده و هست جايز نيست.
مسأله 2883.
شركت در
مجالس و محافل اهل بدع و فرق
ضاله، حرام است مگر براي ردّ آنها
ـ در صورت تمكن.
مسأله 2884.
عمل به
برنامههايي كه برخلاف شعائر و
دستورات و احكام شرع مقدس اسلام
باشد حرام است و بر هر مسلماني
خودداري و جلوگيري از عمل به آن،
واجب است.
مسأله 2885.
سازش با
بيگانگان، عليه منافع مسلمانان و
اتكاء به آنها و همدستي با آنها
همه از گناهان بزرگ و معاصي كبيره
است.
مسأله 2886.
ساختن و
بناي اماكن فساد و خانههاي گناه
و رفتن در آن خانهها و اماكن،
حرام است و هم چنين اجاره دادن
منازل، براي اينگونه محرمات، حرام
است.
مسأله 2887.
كسب مال
بايد از راه حلال و مشروع باشد و
از راههاي حرام، مثل قمار و دزدي
و ربا و غنا و مسابقههاي جديده
محرمه، حرام است.
مسأله 2888.
از
چيزهايي كه احترام بسيار دارد،
جان و مال و آبروي مسلمان است كه
هيچ كس بدون حكم شرع، حق تجاوز به
آنها را ندارد.
مسأله 2889.
خانه
افراد مسلمين محترم است و بدون
اذن صاحبش ورود در آن، جايز نيست
بلكه سر كشيدن به خانه غير، از
بالاي بام، يا شكاف ديوار يا
روزنه در، جايز نيست.
مسأله 2890.
خريد و
فروش و كمك به مطبوعات و نشريات و
روزنامه و مجلات گمراه كننده و
خواندن آنها حرام است مگر براي
اطلاع بر مفاسد و رفع آن در صورت
تمكن، براي كساني كه واقعاً اهليت
و شايستگي رفع آن را دارند.
مسأله 2891.
اعانت و
كمك و همكاري با نشريات صحيح و
مورد اعتماد، از وظايف مهمه است و
از اموري است كه سبب تعميم و
توسعه معارف و تبليغات اسلامي
ميشود.
مسأله 2892.
اعانت
ظلمه و كساني كه با دين و احكام
دين، ضديت و معاندت دارند و
همراهي نمودن با آنها در ظلم و
ستم، تجاوز به حريم دين و حرام
است.
مسأله 2893.
بر
مسلمانان لازماست كه حقوق و
روابط اجتماعي خود را طبق احكام
اسلام، مرتب و منظم كنند و از بدع
و سنتهاي بيگانگان، جداً پرهيز
نمايند.
مسأله 2894.
هر
مسلماني بايد سعي كند روش و رفتار
و اخلاق او، طبق تعاليم اخلاقي و
فقهي اسلام باشد تا هم خودش
سعادتمند گردد و هم بر آبروي
جامعه اسلامي بيفزايد.
مسأله 2895.
كساني كه
متدين و ملتزم به احكام اسلام
نيستند و اهل نماز و روزه و وظايف
شرعيه نميباشند لياقت عهده داري
مشاغل اجتماعي اسلامي و مناصب
عمومي را ندارند و اگر عهدهدار
شوند، غاصب و متجاوز به حقوق
عمومي شناخته ميشوند.
مسأله 2896.
وظيفه هر
مسلمان است كه در بهبودي امور وضع
معاش و اقتصادي مسلمانان اهتمام
نمايد كه « مَنْ اَصْبَحَ وَلَمْ
يَهْتَمَّ بِأموُرِ
الْمُسْلِمِينَ، فَلَيْسَ
بِمُسْلِم ».
مسأله 2897.
مسلمانان
بايد در بين خودشان با گذشت، و
همكار يكديگر باشند و نسبت به
كفار سخت و از دادن هر گونه
اختيار و سلطه به آنها نسبت به
امور مسلمين، اجتناب نمايند.
مسأله 2898.
حسن سلوك
و رفتار مسلمان با بيگانه و
مسلمان، بايد بر اساس تعاليم
اسلام در نهايت اعتدال و خيرخواهي
براي همه خلق باشد.
مسأله 2899.
مسافرت
به بلاد كفار و نقاطي كه انسان در
آن نقاط نميتواند وظايف اسلامي
خود را انجام دهد جز در موارد
ضرورت و ارشاد آنها، جايز نيست.
مسأله 2900.
غصب
اموال مردم، حرام است و حتي در
دانه و هستهاي از مال كسي بدون
رضايت او نميتوان تصرف كرد.
مسأله 2901.
ربا دادن
و ربا گرفتن و هر گونه معاملات
ربوي، چه طرف، شخصي باشد، يا
مؤسسات، از قبيل بانكها و ساير
شركتها، حرام است.
مسأله 2902.
چون
اقتصاد و تجارت جامعه مسلمانان در
اثر غفلتهايي كه شده و وابسته به
بانكها گرديده است، تا بانكها
وضع خود را با تعاليم اقتصادي
اسلامي تطبيق نكردهاند، مسلمانان
متمكن با همكاري يكديگر مؤسسات
قرض الحسنه اسلامي تأسيس كنند و
اين مخالفت علني با احكام خدا را
به اطاعت احكام او مبدل سازند.
مسأله 2903.
مسلمانان
بايد در تجارت و معامله و كليه
مناسبات و روابط فيمابين خود و
بيگانه، دستورات اسلام را از هر
جهت، رعايت كنند و از غش و كم
فروشي و خيانت و اجحاف، خودداري
نمايند.
مسأله 2904.
مسلمانان
بايد در مورد اشخاص مجهول كه ملبس
به لباس علما و طلاب هستند تحقيق
نمايند اگر به مقامي ديگر غير از
مقام علما و مجتهدين ـ كه نواب
حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه
ميباشند ـ ارتباط داشته باشند از
آنها كناره گرفته و از ضلالت و
اضلال آنها بپرهيزند.
مسأله 2905.
تصرف و
دخالت در امور اوقاف مجهول
التوليه و « غُيَّب و قُصَّر »و
مساجد و مدارس ديني و موقوفه و
كتابخانههاي موقوفه كه متولي
منصوص ندارد براي غير مجتهد جامع
الشرايط يا مأذون از طرف او حرام
و خلاف شرع است و تصرف در وجوهي
كه آنها ميدهند جايز نيست.
مسأله 2906.
مزدوران
و كاركنان ظلمه كه خود را به
عنوان مبلغ و مروج دين، معرفي
ميكنند و با اهل باطل و
برنامههاي باطله، همكاري
مينمايند گناهشان از ديگران،
بيشتر است و لازم است مسلمانها
از آنها بپرهيزند، و فريب ظاهر
لباس و كلمات آنها را نخورند.
مسأله 2907.
مسلمان
اگر بتواند جامعه و مملكت را در
مسير اجراي احكام اسلام قرار دهد
و احكام اسلام را اجرا سازد، بايد
اقدام كند و واجب است با كساني كه
اين نيت را دارند، همكاري و تشريك
مساعي نمايد.
مسأله 2908.
همكاري
مردها با زنهاي اجنبيه و بيگانه
در امور تجاري و اداري به نحوي كه
به تقليد از بيگانگان مرسوم شده
كه از محرمات، پرهيز نميكنند و
مراعات احكام شرعيه را
نمينمايند، جايز نيست.
مسأله 2909.
هيچ كس
حق ندارد در مقدار قضاوت به
استناد قانوني، غير از قانون
اسلام خواه از امور جزايي باشد يا
حقوقي، كسي را محكوم يا حاكم
سازد.
مسأله 2910.
هيچ فرد
مسلماني نميتواند به عنوان دستور
مافوق، فرمان غير شرعي او را اجرا
نمايد و او را در جلو گيري از
شعائر اسلام و غصب حقوق و
آزاديهاي مشروعه و كارهاي ضد
اسلامي، كمك و ياري نمايد.
مسأله 2911.
جعل
قوانين خلاف شرع و اجبار مردم بر
عمل به آن و كمك به اجرا كنندگان
اين قوانين، حرام است.
مسأله 2912.
مبارزه
با نفوذ اقتصادي و فكري و سياسي
بيگانگان، در بلاد اسلام، بر هر
مسلمان واجب است و كمك كردن به آن
حرام است.
مسأله 2913.
سلب
آزاديهاي مشروعه مردم و تحكم و
استبداد بر امور آنها، جايز نيست.
مسأله 2914.
ساختن
مجسمه و خضوع در مقابل آن، حرام
است و نيايش و احترام در برابر
مجسمهها و نصب آنها در معابر و
ميادين، حرام است.
مسأله 2915.
اعانت
ظلمه و كساني كه با دين و احكام
دين، ضديت و معاندت دارند، تجاوز
به حريم دين و حرام است.
مسأله 2916.
پوشيدن
لباس مخصوص به مردها بر زنها، و
لباس مخصوص به زنها بر مردها
حرام است.
مسأله 2917.
استخدام
كفار اعم از ذمي و غير ذمي در
ادارات و سازمانهايي كه بايد بر
جريان امور، نظارت و يا امور
دفاعي كشور اسلام را تحت نظر
داشته باشند، جايز نيست و پاسبان
و افسر و قاضي و متصديان مشاغل
ديگر از اين قبيل، همه بايد
مسلمان باشند.
